‏ Jeremiah 23

Чобанларнынъ башына беля

1 ^a– Отлагъымнынъ къойларыны дагъыткъан ве ёкъ эткен чобанларгъа беля! – дей РАББИ. 2Онынъ ичюн РАББИ, Исраильнинъ Алласы, халкъымны бакъкъан чобанларгъа бойле дей:

– Сизлер къойларымны дагъыттынъыз, оларны къачырдынъыз, оларны бакъмадынъыз. Бакъынъыз! Яман ишлеринъиз ичюн сизни джезалайджагъым, – дей РАББИ. 3 ^b– Халкъымдан къалгъанларны бутюн олар къувулгъан мемлекетлерден топлайджагъым, отлакъларына къайтараджагъым. Олар анда балалы олып артаджакълар. 4 ^cОларгъа чобанларны къояджагъым, бу чобанлар къойларымны бакъаджакълар. Ондан сонъ олар бир даа къоркъмайджакълар, отьлери патламайджакъ ве джоюлмайджакълар, – дей РАББИ. 5 ^d– Мына, бойле куньлер келеята ки,
Мен Давутнынъ эвлядыны, Инсафлы Пытакъны юксельтеджегим,
– дей РАББИ. –
Падиша падишалыкъ этмеге башлайджакъ.
О, акъыллы олып, ер юзюнде адалетнен суд этеджек.
6 ^eОнынъ куньлеринде Ехуда къуртуладжакъ,
Исраиль къоркъусыз яшайджакъ.
Онъа: «РАББИ бизни акълай», – айтаджакълар.

7Онынъ ичюн бойле куньлер келеята ки, – дей РАББИ, – энди: «Исраиль огъулларыны Мысыр топрагъындан чыкъаргъан РАББИ тиридир!» – дегенлер тапылмайджакъ. 8 ^fБунынъ ерине: «Исраиль огъулларыны шималь мемлекетинден ве бутюн башкъа Озю къувалагъан мемлекетлерден чыкъаргъан ве алып кетирген РАББИ тиридир!» – дейджеклер. Олар озь топракъларында яшайджакълар.

Яланджы пейгъамберлер

9Пейгъамберлер акъкъында. Юрегим ичимде сызлай,
кемиклерим титрей.
РАББИнинъ огюнде, Онынъ азиз сёзлери ичюн,
мен сархош киби олдым,
башыны шарап айландыргъан адамгъа чевирильдим.
10Мемлекет ороспулыкъкъа толу,
къаргъыш ичюн окюр-окюр агълай,
чёль отлакълары къуруды.
Олар яманлыкъ япмагъа ниетленелер,
яланда кучь тапалар.
11 ^gЭм пейгъамберлер, эм руханийлер бозулды,
Эвимде биле яманлыкъларыны корьдим, – дей РАББИ.
12 ^h– Онынъ ичюн юреджек ёллары
къаранлыкъта тайгъакъ ерлер киби оладжакъ.
Оларны итеп, олар анда йыкъыладжакълар.
Башларына яман беля тюшюреджегим,
джеза вакъты якъынлаша, – дей РАББИ.
13 ⁱ– Самарие пейгъамберлери арасында чиркин шей корьдим:
олар Баалнынъ адынен пейгъамберлик этип,
Меним халкъымны, Исраильни ёлдан урдылар.
14 ^jЕрусалим пейгъамберлери арасында да къоркъунчлы шейни корьдим:
ороспулыкъ этелер, яланнен яшайлар,
яманлыкъ эткенлерге къол туталар,
кимсе яманлыгъындан къайтмай.
Меним ичюн эписи – Содом киби,
шеэрнинъ халкъы – Гомора киби олды.
15 ^kОнынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси
пейгъамберлер акъкъында бойле дей:
– Бакъынъыз! Оларгъа аджджы отларны ашатаджагъым,
зеэрли сув ичиреджегим,
чюнки Ерусалим пейгъамберлеринден чыкъкъан имансызлыкъ
бутюн мемлекетке джайрады.
16 ^lОрдуларнынъ РАББИси айта ки:
– Сизге пейгъамберлик эткен пейгъамберлернинъ айткъанларыны динълеменъиз,
олар сизни алдаталар,
РАББИнинъ агъзындан чыкъкъан шейлерни дегиль де,
юреклериндеки истеклерини айталар.
17 ^mМанъа хор бакъкъан адамларгъа даима:
«РАББИ дей: Сизде аманлыкъ оладжакъ!» – айталар.
Юреклерининъ инатлыгъына коре арекет эткенлерге:
«Башынъызгъа беля тюшмейджек», – дейлер.
18 ⁿАмма РАББИнен акъыл танышып,
эписини корип, Онынъ сёзюни ким эшитти?
Онынъ сёзюне къулакъ асып эшиткен ким?
19 ^oБакъынъыз! РАББИнинъ гъазабынен боран къопты,
къоркъунчлы боран яманларнынъ башына тюшеджек.
20 ^pЮрегининъ ниетлерини беджермегендже,
РАББИнинъ ачувы ятышмаз.
Сиз буны сонъки куньлерде ачыкъ анълайджакъсынъыз.
21 ^qМен бу пейгъамберлерни ёлламадым,
олар озьлери чапып кельдилер.
Оларгъа ич бир шей айтмагъа буюрмадым,
олар озьлери пейгъамберлик эттилер.
22Меним ниетлеримни бильселер,
сёзлеримни халкъыма бильдирир эдилер,
оларны яман ёлларындан
ве яман ишлеринден къайтарыр эдилер.
23 ^rАджеба, Мен тек янынъызда олгъанымда, Алла оламмы?
Узакъ олгъанымда, Алла дегилимми? – дей РАББИ.
24 ^s– Адамлар Меним козьлеримден
гизли ерге сакъланып олурмы? – дей РАББИ. –
Мен коклернен ерни толдурмайыммы? – дей РАББИ.

25 ^tМеним Адымдан ялан пейгъамберлик эткен пейгъамберлерининъ айткъанларыны эшиттим. «Мен тюш корьдим! Тюш корьдим!» – дейлер. 26Бу даа чокъкъа бараджакъмы? Ялан ве алдавнен пейгъамберлик эткен пейгъамберлернинъ акъылларында бир шей къалдымы? 27 ^uДеделери Баал ичюн Адымны насыл унуткъан олсалар, олар да бири-бирлерине тюшлерини анълатып, халкъыма Адымны унуттырмагъа истейлерми? 28Тюш корьген пейгъамбер оны тюш киби анълатсын, амма Меним сёзюмни алгъан адам оны догъру бильдирсин. Богъдайнынъ янында саман недир? – дей РАББИ. 29– Меним сёзюм атеш киби дегильми? Къаяларны парлагъан чёкюч киби дегильми? – дей РАББИ.

30 ^v– Онынъ ичюн Мен пейгъамберлерге къаршым, – дей РАББИ. – Олар сёзлеримни бири-биринден хырсызлайлар. 31Бакъынъыз! Мен пейгъамберлерге къаршым. Олар озь сёзлерини айтып: «РАББИ бойле деди», – дейлер, – дей РАББИ. 32 ^w– Бакъынъыз! Ялан тюшлер корьген пейгъамберлерге къаршым, – дей РАББИ. – Бу тюшлерни айтып, яланнен ве бош лафларынен халкъымны ёлдан уралар. Мен оларны ёлламадым, айтмагъа оларгъа буюрмадым. Олардан бу халкъкъа бир тюрлю файда ёкъ, – дей РАББИ.

33– Халкътан бири, бир пейгъамбер я да руханий сенден: «РАББИ санъа насыл пейгъамберлик буюрды?» – деп сораса, оларгъа РАББИнинъ хаберини айт, бойле джевап бер: «Насыл пейгъамберлик? “Мен сизлерни ташлап кеттим”, – дей РАББИ». 34Эгер бир пейгъамбер, руханий я да халкътан башкъа бирев: «Бу – РАББИнинъ хабери», – десе, Мен бу адамны да, эвини де джезалайджагъым. 35Бири-биринъизге, агъа къардашына: «РАББИ насыл джевап берди?» я да: «РАББИ не деди?» – айтынъыз. 36Бир даа РАББИнинъ хаберини акъылларынъызда тутмайджакъсынъыз. Эр кеснинъ сёзю озь пейгъамберлик хабери олды, Тири Алланынъ, Ордулар РАББИсининъ, Алланъызнынъ сёзлерини исе боздынъыз. 37Пейгъамберден бойле деп сора: «РАББИ санъа насыл джевап берди?» я да «РАББИ не деди?» 38Эгер сизлер: «РАББИнинъ хабери», – десенъиз, РАББИ айта ки: Мен сизге: «РАББИнинъ хабери» деп айтманъыз, дедим, сизлер исе: «РАББИнинъ хабери» айтасынъыз. 39Шунынъ ичюн Мен сизлерни бутюнлей унутаджагъым, сизни ташлап кетеджегим, деделеринъизге берген шеэрден де юзюмни чевиреджегим. 40 ^xСиз эбедиен хор ве масхара оладжакъсынъыз, масхаралыгъынъыз ич бир вакъыт унутылмайджакъ.