‏ Jeremiah 3

Хаин Исраиль

1 ^a– «Бир адам апайыны къуваласа,
о да кетип, башкъасынынъ апайы олса,
биринджи акъайы апайына къайтармы?» – дейлер.
Мемлекет бундан арам олмаз эдими?
Сен бир чокъ ойнашларынънен ороспуландынъ,
лякин кене де Манъа къайт! – дей РАББИ.
2 ^bБош тёпелерге бакъ да корь,
сеннен ороспуланмагъан ер къалдымы?
Сахрада отургъан араплар киби,
ёл четинде оларны беклеп отура эдинъ,
орталыкъны ороспулыгъынъ ве яманлыгъынънен арамладынъ.
3 ^cОнынъ ичюн ягъмурлар кесильди,
баарь ягъмуры да ягъмады.
Сенинъ бетинъ – ороспунынъ бетидир,
ич де утанмадынъ-арланмадынъ.
4Энди кене де Манъа ялварып:
«Бабачыгъым! Яшлыгъымдан берли сен ишанчлы ёлдашым эдинъ!
5 ^dДаима ачувланаджакъсынъмы, аджеба?
Гъазабынъ эбедий сюреджекми?» – демейджексинъми?
Лафынъ бойле,
амма хиянетлик эп япа бересинъ.

Тёвбеге чагъырув

6 ^eЁшия падишалыкъ эткенде, РАББИ манъа бойле деди:

– Имансыз Исраиль къызы нелер эткенини корьдинъми? Эр юксек байыргъа котерилип, эр даллы терек тюбюне барып, анда ороспулыкъ этти. 7Буларны япкъанындан сонъ, Мен: «Манъа къайт», – дедим, амма о къайтмады. Хаин къызкъардашы Ехуда буны корьди. 8 ^fИмансыз Исраиль къызынынъ ороспу арекетлери ичюн, Мен оны йибердим, айырылышув мектюбини бердим. Хаин къызкъардашы Ехуда ич къоркъмады, лякин кетип, озю ороспулыкъ этип башлады. Мен буны корьдим. 9 ^gАчыкъ-айдын ороспулыгъындан мемлекет харап олды; эм ташларгъа, эм тереклерге ибадет этип, о, ороспулана эди. 10 ^hБунъа бакъмадан, хаин къызкъардашы Ехуда юректен дегиль де, алдавнен Манъа къайтты, – дей РАББИ.

11 ⁱРАББИ даа:

– Имансыз Исраиль къызы хаин Ехудадан даа догъру олды, – деди. 12 ^j– Кет, бу сёзлерни шимальге илян эт. Айт ки:

Эй, имансыз Исраиль! Арткъа къайт, – дей РАББИ. – Энди башынъа гъазабымны тюшюрмейджегим. Мен мераметлидирим, – дей РАББИ. – Ачувым эбедий олмаз. 13 ^kТек къабаатынъны таны. РАББИге, сенинъ Алланъа къаршы чыкътынъ, ябанджыларнен эр даллы терек тюбюнде ябанджыларны бол-бол охшай эдинъ. Сесиме исе къулакъ асмадынъ, – дей РАББИ.

14– Арткъа къайтынъыз, эй, ёлдан урулгъан балалар! – дей РАББИ. – Мен сизинъ эфендинъиз олдым. Шеэрлеринъизден бирер адам, къабилелеринъизден экишер адам алып, Сионгъа кетиреджегим, 15 ^lсизге юрегиме яткъан чобанларны береджегим. Олар сизни бильги ве анълавнен отлатаджакълар. 16 ^mСиз мемлекетте чокъ олгъанда, – дей РАББИ, – о куньлерде халкъ РАББИнинъ Васиет Сандыгъы акъкъында лаф этмейджек. Сандыкъ оларнынъ акъылына кельмейджек, оны хатырламайджакъ, онъа кетмейджек, эм де башкъа сандыкъны олар япмайджакъ. 17О заман Ерусалимге «РАББИнинъ тахты» дейджеклер. Эписи халкълар РАББИнинъ Намы ичюн Ерусалимде топланаджакълар, яман юреклерининъ инатлыгъына коре бир даа арекет этмейджеклер. 18 ⁿО куньлерде Ехуда халкъы Исраиль халкъынен топланып, берабер шималь топрагъындан чыкъаджакълар, Мен деделеринъизге берген топракъкъа кетеджеклер.

Алланынъ халкъы путларгъа табына

19– Мен Озюме айттым ки,
сени Озь балам киби саяджагъым,
санъа истеген топрагъынъны,
чокъ халкъларнынъ энъ аджайип пайыны берип оладжагъым.
Мен тюшюндим ки, Манъа «Баба» айтаджакъсынъ,
Менден айырылмайджакъсынъ.
20 ^oЛякин, керчектен де, апай акъайына насыл хаинлик этсе,
сен де, Исраиль эви, Манъа ойле хаинлик эттинъ, – дей РАББИ.

21 ^pБош тёпеликлерден бир сес, Исраиль огъулларынынъ аджыныкълы агълавы эшитиле. Олар догъру ёлдан урулдылар, РАББИни, оларнынъ Алласыны унуттылар.

22 ^q– Арткъа къайтынъыз, ёлдан урулгъан балалар,
инатлыгъынъызны тедавийлерим.

– Иште, биз Санъа келемиз.
Сен – РАББИ, бизим Алламызсынъ.
23Керчектен де, байырлардан ве чокътан-чокъ дагълардан
тек алдав келе,
Керчектен де, РАББИ, бизим Алламыз, –
Исраильнинъ Къуртарыджысыдыр!
24Яшлыгъымыздан башлап, деделеримизнинъ эмегини,
къой-эчкилеримизни ве туварларымызны,
огъул ве къызларымызны арам шейлер ашады.
25 ^rУтанч ичинде ятамыз, масхаралыгъымыз бизни къаплай;
биз ве деделеримиз яшлыгъымыздан бу куньге къадар
РАББИнинъ, Алламызнынъ огюнде гуна япа эдик,
РАББИнинъ, Алламызнынъ сесине къулакъ асмай эдик.