‏ Jeremiah 9

1 ^aАх, башым сув олса,
козьлерим де козьяш чокърагъы олса эди,
гедже-куньдюз халкъымнынъ ольдюрильгенлери ичюн агълар эдим.
2 ^bСахрада манъа раатлыкъ ери олса эди!
Халкъымны ташлап, кетер эдим.
Оларнынъ эписи ороспулар, хаинлер джемиетидир!
3 ^cКерильген яй окъ атмагъа азыр олгъаны киби,
тиллери ялан айтмагъа азырдыр;
олар кучьлю, амма курешлери акъикъат ичюн дегиль,
бир яландан башкъасына кечелер
ве Мени бильмейлер, – дей РАББИ.
4 ^d– Эр кес достундан сакъынсын,
къардашларынынъ ич бирине ишанмасын;
эр къардаш башкъасына къапкъан къоя,
эр дост башкъасыны яманлай.
5Дост достны алдата,
кимсе догърусыны айтмай.
Тиллерини ялан айтмагъа огреттилер,
бар кучюнен гуна япып, болдуралар.
6Сен, Йирмея, хиянетлик ортасында яшайсынъ.
Хиянетлиги ичюн,
олар Мени танымагъа истемейлер, – дей РАББИ.

7 ^eОнынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси бойле дей:
– Бакъынъыз, оларны иритип сынайджагъым.
Халкъыма башкъа не япып олурым?
8 ^fТиллери – ольдюриджи бир окъ,
агъызлары хиянетликке толудыр.
Къомшуларынен достане лаф этсе де,
юреклеринде онъа къапкъан къоялар.
9 ^gОларны бунынъ ичюн джезаламаммы, аджеба? – дей РАББИ. –
Бойле халкъкъа акъларыны бермемми?

10 ^hДагълар ичюн агълап къычыраджагъым,
чёль отлакълары ичюн аджджы агълайджагъым,
олар толусынен янып биткендир,
олардан кимсе кечмей.
Айванларнынъ манърагъаны эшитильмей,
эм кок къушлары, эм кийик айванлар эр кес къачып кетти.

11 ⁱЕрусалимни таш обасына,
шакъалларнынъ ювасына чевиририм;
Ехуда шеэрлерини бакъымсыз этеджегим,
оларда ич кимсе яшамаз.

12Буны анълайджакъ акъыллы адам бармы?
РАББИнен лаф эткен адам не ерде?
Мемлекет не себептен гъайып олгъаныны анълатсын,
адамсыз чёль киби неден харап олгъаныны бильдирсин.

13РАББИ деди ки:

– Оларгъа берильген Къанунымдан вазгечтилер, сесимни динълемедилер, сёзюме коре арекет этмедилер, 14амма юреклерининъ инатлыгъына коре яшадылар, деделери огреткенлери киби, Баал путларынынъ артындан юрдилер.

15 ^jБунынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы бойле дей: – Мына, Мен бу халкъкъа аджджы отларны ашатаджагъым,
зеэрли сув ичмеге береджегим.
16 ^kНе озьлерине, не деделерине белли олмагъан халкълар арасында оларны дагъытаджагъым,
артларындан къылыч ёллайджагъым
ве оларны бутюнлей ёкъ этеджегим.

17 ^lОрдуларнынъ РАББИси бойле дей:
– Тюшюнинъиз, агъламакъ ичюн къадынларны чагъырынъыз.
Бу иште энъ уста сойларыны чагъырынъыз, кельсинлер.
18 ^mАшыкъып кельсинлер де, бизлер ичюн агъласынлар,
козьлеримиз козьяш тёксюн,
кирпиклеримизден сувлар акъсын.

19Сиондан агълав сеси эшитиле:
«Бизим эр шейимиз тутып алынды,
буюк масхара олдыкъ.
Мемлекетимизни ташлап кетемиз,
эвлеримиз йыкъылды».

20Эй, къадынлар, РАББИнинъ сёзюни динъленъиз,
агъызындан чыкъкъан эр сёзге къулакъ асынъыз.
Къызларынъызгъа агъламакъны огретинъиз,
бири-биринъизге агълав тюркюлерини йырламакъны окъутынъыз.
21Олюм пенджерелеримизге тырмаша,
къалелеримизге кире,
сокъакъларда балаларны ольдюре,
мейданларда йигитлерни ёкъ эте.

22 ⁿАйт:
РАББИ бойле дей:
– Чёльде кубре киби, олюлер джайылып ятаджакълар,
орулгъан богъдай киби, ерге йыкъыладжакъ,
ве кимсе оларны джыймайджакъ.

23 ^oРАББИ бойле дей:
– Акъыллы адам акъыллыгъынен,
кучьлю адам къудретинен,
бай адам байлыгъынен макътанмасын.
24 ^pБирев макътанса,
Мени анълагъанынен ве бильгенинен макътансын.
Мен – РАББИм! Дюньяда севгинен яхшылыкъ этем,
адалет ве догърулыкънен суд этем.
Мен булардан разы олам, – дей РАББИ.

25– Мына, ойле куньлер келеята ки, Мен сюннетли корюнгенлерни, амма керчектен де сюннетсиз олгъанларны джезалайджагъым, – дей РАББИ. 26 ^q– Мысырлыларны, ехудалыларны, эдомлыларны, аммонлыларны, моавлыларны, сахрада яшагъан, зулюфлерни тыраш эткенлернинъ эписини джезалайджагъым. Бутюн бу халкълар сюннетсиздир, бутюн Исраиль халкъынынъ юреги исе сюннет олмагъандыр.