‏ Job 16

Эюпнынъ джевабы

1Эюп бойле джевап берди:

2– Бунъа ошагъан чокъ шей эшиттим,
эпинъиз – фена гонъюль бериджисинъиз!
3 ^aБош сёзлернинъ сонъу бармы?
Бойле джевабынъа не себеп олды?
4Сиз еримде олсанъыз,
мен де сиз киби лаф этер эдим,
сизге къаршы гузель сёзлер тизип,
башымны саллай берер эдим,
5сёзлернен сизни юреклендирип,
дудакъларымнен сизге гонъюль берер эдим.

Эюп агълай

6Лякин лаф этсем, дердим битмез,
индемесем, агъырым кечерми?
7 ^bЭнди о, къуветимни алды.

Сен бутюн якъынларымны гъайып эттинъ.
8Мени сыкъып бурюштирдинъ,
манъа къаршы шаат олды бу,
хасталыгъым манъа къаршы айта.

9 ^cОнынъ гъазабы мени парчалай,
мени кореджек козю ёкъ,
манъа тишлерини гъыджырдата.
Душманларым манъа козьлерини тиклей,
10 ^dманъа къаршы агъызларыны ача,
сёгип, янакъларымдан уралар.
Эписи манъа къаршы бирлешти.
11Алла мени имансызларгъа берди,
яман адамларнынъ къолуна атты.
12 ^eРаат эдим, лякин О, мени сарсытты,
бойнумдан алып, урып эзди,
Озю манъа къаршы уджюм этти.
13 ^fОнынъ окъчулары мени сарды.
О, аджымайып буйреклеримни окъларнен ура,
зафрамны ерге тёке,
14мени яндыргъанда яндыра,
аскер киби, къаршыма атыла.

15Беденим ичюн чувал урбасы яптым,
тоз-топракъкъа кучюмни аттым.
16Агъламакътан бетим къызарды,
козь къапакъларымда – олюм кольгесидир.
17Къолларым исе яманлыкътан узакъ,
дувам да темиз-пак.

Коклердеки Къорчалайыджы

18Эй, топракъ! Тёкюльген къанымны къапатма,
къычыргъаным басылмасын.
19 ^gЛякин энди коклерде Шаатым бар,
юксек ерлерде Къорчалайыджым отура.
20Якъынларым – меним мыскъылджыларымдыр.
Козьлерим Аллагъа яш тёкер.
21Инсан огълу башкъасынен тартышкъаны киби,
адам Алланен тартышып олгъайды!

Йылларым сонъуна етелер,
мен къайтмагъан ёлгъа кетем.
22