‏ Joel 1

Халкънынъ къаарь-къасевети

1Петуэлнинъ огълу Ёэльге РАББИнинъ айткъан сёзю.

2– Эй, акъсакъаллар, буны динъленъиз,
бу топракъта яшагъан эр кес, къулакъ асынъыз:
Сизинъ заманынъызда я да деделеринъизнинъ заманында
бойле бир шей олдымы?
3 ^aБуны балаларынъызгъа анълатынъыз,
балаларынъыз озь балаларына,
оларнынъ балалары да келеджек несильге анълатсынлар.
4 ^bТыртырлардан къалгъаныны сарынчкъалар ашады,
сарынчкъалардан къалгъаныны чегерткилер ашады,
чегерткилерден къалгъаныны къонъузлар ашап битирди.

5 ^cЭй, сархошлар, уянынъыз!
Эй, шарап ичкенлер, агъланъыз ве сызланъыз, –
агъызларынъыздан юзюм шырасыны тартып алдылар!
6 ^dМеним топрагъыма бир халкъ кельди,
о кучьлю, оны саймагъа чаре ёкъ.
Тишлери – арсланнынъ тишлери,
ченгелери – ыргъачы арсланнынъ ченгелеридир.
7Олар юзюм кутюгимни къырды,
инджир терегимни йыкъты,
къабукъларыны айырып ерге атты,
пытакъларыны бем-беяз къалдырды.

8Яшлыгъында акъайыны джойып, тул къалгъан апай киби,
чувал безинен къушангъан къыз киби агъланъыз!
9РАББИнинъ Эвине кетириледжек
ашлыкъ ве ичерлик бахшышлары кесильди.
РАББИге хызмет эткен руханийлер агълайлар.
10 ^eТарлалар харап олды, топракъ зарлана,
ашлыкъ гъайып олды,
янъы шарап къуруды, зейтюн ягъы ёкъ олды.
11 ^fЭй, ыргъатлар, бетлеринъизни къызартынъыз,
эй, багъджылар, агъланъыз, –
тарлаларнынъ берекети гъайып олды,
богъдай ве арпа ич къалмады.
12 ^gЮзюм кутюклери къуруды,
инджир тереги солып къалды.
Нар, хурма ве алма, бутюн тарладаки тереклер къуруды.
Адам огъулларынынъ шенълиги де ёкъ олды.

13 ^hЭй, руханийлер, чувал безинен къушанып, агъланъыз!
Къурбан ерининъ янында хызмет эткенлер, зар чекинъиз!
Эй, Алламнынъ хызметчилери,
Алланынъ Эвине киринъиз, чувал безинде геджеленъиз.
Алланъызнынъ Эвинде ашлыкъ ве ичерлик бахшышы къалмады.
14 ⁱАшаманъыз-ичменъиз, эр бирини топлашувгъа чагъырынъыз.
Акъсакъалларны ве мемлекетте эписи яшагъанларны
Алланъыз олгъан РАББИнинъ Эвине чагъырынъыз
ве РАББИге ялварынъыз.
15 ^jАх, насыл кунь!
РАББИнинъ куню якъындыр.
О куню Къудретли Алла эр бир шейни ёкъ этеджек.
16 ^kКозюмиз огюнде ашымыз алынды,
Алламызнынъ Эвинден шенълик ве къуванч айырылды.
17Урлукълар буюк топракъ кесеклери тюбюнде чюрюди;
ашлыкъ къуругъаны ичюн, анбарлар бошап къалды,
килерлер йыкъылды.
18Ах, айванлар насыл инълейлер!
Тувар сюрюлери шашмалады, –
оларгъа отлакъ къалмады.
Къой-эчки сюрюлери де къыйнала.
19 ^lСанъа, я РАББИм, ялварам,
чюнки атеш чёль отлакъларыны якъып ташлады,
алев тарладаки бутюн тереклерни кульге чевирди.
20 ^mКийик айванлар биле Санъа ялваралар,
чюнки акъкъан сувлар къуруды,
ве атеш чёль отлакъларыны ёкъ этти.