‏ John 20

Бош къабир

1 ^a‌ ^bАфтанынъ биринджи куню саба эрте, даа къаранлыкъ олгъанда, магдалалы Мерьем къабирнинъ янына келип, къабир агъзындаки ташнынъ авдарылгъаныны корьди. 2 ^cО, чапып, Симон Пётргъа ве башкъа, Исанынъ севимли шегиртине кельди де:

– Олар Раббини къабирден алып кеткенлер, Оны не ерге къойгъанларыны бильмеймиз, – деди.

3Шу ань Пётр ве башкъа шегирт чыкъып, къабир тарафына кеттилер. 4Экиси берабер чапып бардылар. Амма о шегирт Пётрдан тездже чапып, къабирге биринджи барып етти. 5О эгилип ичериге козь ташлады, о ерде тек кетен безлер яткъаныны корьди, лякин озю къабирге кирмеди. 6Онынъ артындан Симон Пётр келип чыкъты ве къабирге кирип, ерде яткъан кетен безлерни корьди. 7Исанынъ башына сарылгъан явлукъ исе кетен безлернен берабер дегиль, айыры ерде сарылып къоюлгъан эди. 8О вакъыт эвель кельген шегирт де къабирге кирди ве буны корип, иман этти. 9 ^dЛякин Иса олюлерден тириледжек, деген Языны олар даа анъламай эдилер. 10Сонъ шегиртлер кене озь эвлерине къайтып кеттилер.

Иса магдалалы Мерьемге корюне

11 ^eМерьем исе къабирнинъ янында турып, агълай эди. Агълай-агълай, бир эгилип къабир ичине бакъты. 12 ^fАнда беяз урба кийген эки мелекни корьди. Бири Исанынъ бедени яткъан ернинъ башы уджунда, экинджиси исе аякъ уджунда отура эди. 13Олар Мерьемге:

– Эй, къадын, сен не ичюн агълайсынъ? – дедилер.

– Раббимни алып кеткенлер, Оны къаерге къойгъанларыны бильмейим, – деди о. 14 ^gБуны айткъанынен, артына айланып, онынъ янында тургъан Исаны корьди. Лякин Онынъ Иса олгъаныны бильмеди.

15 ^h– Эй, къадын, сен не ичюн агълайсынъ? Кимни къыдырасынъ? – деди онъа Иса. Мерьем Оны багъчаджы белледи. Онъа:

– Эфенди, эгер сен Оны алып кеткен олсанъ, къаерге къойгъанынъны манъа айт, мен Оны барып алайым, – деди. 16Иса онъа:

– Мерьем! – деди. Мерьем айланып, еудий тилинде:

– Раввуни! – деди. (Демек, «Оджам».)

17 ⁱ– Манъа тийме! – деди Иса Мерьемге. – Мен Бабамнынъ янына даа котерильмедим. Бар да, агъа-къардашларыма шойле айт: «Мен Озь Бабама ве сизинъ Бабанъызгъа, Меним Аллама ве сизинъ Алланъызгъа котерилем».

18О вакъыт магдалалы Мерьем шегиртлерге барып:

– Мен Раббини корьдим! – деди, Иса онъа нелер айткъаныны да икяе этти.

Иса шегиртлерине корюне

19 ^jШу куннинъ акъшамында, афтанынъ биринджи кунюнде шегиртлер, еудий башлыкъларындан къоркъып, эвнинъ къапуларыны къапатып отура эдилер. О вакъыт Иса пейда олды. Шегиртлернинъ ортасында турып, оларгъа:

– Селям алейкум! – деди. 20Буны айтып, оларгъа къолларыны ве багърыны косьтерди. Шегиртлер Раббини корип, пек севиндилер.

21 ^kИса оларгъа кене:

– Селям алейкум! Бабам Мени ёллагъан киби, Мен де сизни ойле ёллайым, – деди.

22 ^lШойле деп, оларнынъ устюне уфюрди ве:

– Мукъаддес Рухны къабул этинъиз, – деди. 23 ^m– Кимнинъ гуналарыны багъышласанъыз, олар багъышлангъан олур. Кимнинъ гуналарыны багъышламасанъыз, олар багъышланмагъан къалыр.

Иса ве Тома

24 ⁿОн эки шегиртинден бири, «Эгиз» адландырылгъан Тома, Иса кельген вакъытта о ерде шегиртлернинъ арасында ёкъ эди. 25Башкъа шегиртлер онъа:

– Биз Раббини корьдик, – дедилер. Тома оларгъа шойле деди:

– Мен Онынъ къолларындаки мых яраларыны корьмегенимдже, Онынъ мых яраларына озь пармагъымны тийдирмегенимдже, къолумны Онынъ багърына къоймагъанымдже, инанмам.

26Секиз куньден сонъ Исанынъ шегиртлери кене эвде топлаштылар. Оларнен берабер Тома да эди. Къапулары къапалы олгъан олса да, Иса кельди ве оларнынъ ортасында турып:

– Селям алейкум! – деди. 27Сонъ Томагъа бакъып:

– Пармагъынъны мында къой, Меним къолларыма бакъ. Къолунъны узат да, оны багърыма къой. Энди имансыз олма, иманлы ол! – деди. 28 ^oТома Исагъа:

– Меним Раббим ве меним Аллам! – деп джевап берди.

29 ^pИса онъа шойле деди:

– Сен Мени корьгенинъ ичюн инандынъ. Корьмейип инанаджакълар не къадар бахтлылар!

Бу китапнынъ макъсады

30 ^qИса шегиртлерининъ огюнде даа чокъ башкъа, бу китапта язылмагъан бельгилер косьтерди. 31 ^rШу исе, Иса – Месих, Алланынъ Огълу олгъанына инанынъыз деп ве инанып, Онынъ Адындан аятны алынъыз деп, язылгъандыр.