‏ Judges 11

1 ^aГиладлы Йифтах кучьлю аскер эди. Онынъ анасы фаише, бабасы исе Гилад озю эди. 2Гиладнынъ апайындан да огъуллары бар эди. Олар осип-буюген сонъ, Йифтахны къувдылар ве:

– Санъа бабамызнынъ мирасындан бир шей тюшмейджек. Сен башкъа апайнынъ огълусынъ, – дедилер.

3 ^bЙифтах агъаларындан къачып, Тов мемлекетинде яшап башлады. Анда онынъ янында чешит ярамай адамлар топлашты ве Йифтахнен берабер ола эдилер.

4Бираз вакъыт кечкен сонъ, аммонлылар исраиллилернен дженклешип башлады.

5Аммонлылар исраиллилернен дженклешкен вакъытта, Гилад акъсакъаллары Йифтахны Тов мемлекетинден алып кельмеге кеттилер. 6Олар Йифтахкъа:

– Къайт, бизим ёлбашчымыз ол ве бизни аммонлыларгъа къаршы дженкке алып чыкъ! – дедилер.

7Лякин Йифтах Гилад акъсакъалларына джевап берип:

– Эвель мени кореджек козюнъиз ёкъ эди, мени бабамнынъ эвинден къуваладынъыз. Шимди исе башынъызгъа беля тюшкенде, мени къыдырып кельдинъизми? – деди.

8 ^cГилад акъсакъаллары Йифтахкъа:

– Шунынъ ичюн де биз санъа кельдик. Бизнен кель, аммонлыларнен дженклеш ве бизим башлыгъымыз, бутюн Гиладнынъ башлыгъы ол, – дедилер.

9Йифтах Гилад акъсакъалларына:

– Эгер мен сизнен къайтсам, аммонлыларнен дженклешсем, ве РАББИ манъа гъалебе багъышласа, мен сизинъ башлыгъынъыз олурыммы? – деди.

10 ^dГилад акъсакъаллары Йифтахкъа:

– РАББИ шаатымыз олсун! Сен айткъанынъ киби япармыз! – дедилер.

11Бундан сонъ Йифтах Гилад акъсакъалларынен кетти. Халкъ оны башлыкъ ве ёлбашчы япты. Йифтах озь шартыны Мицпада, РАББИнинъ огюнде, текрарлады.

12Йифтах аммонлыларнынъ падишасына эльчилер йиберип: «Сен менден не истейсинъ? Не ичюн топракъларыма дженкнен кельдинъ?» – деди.

13 ^eАммонлыларнынъ падишасы Йифтахкъа джевап берип:

– Исраиллилер Мысырдан кетеяткъанда, Арнондан Яббокъкъа ве Иордангъа къадар меним топракъларымны тутып алдылар. Шу топракъларны яхшылыкънен къайтарып бер! – деди.

14Йифтах аммонлыларнынъ падишасына кене эльчилер йиберди ве 15 ^fбу сёзлерни айтмагъа эмир этти:

«Йифтах бойле айта: Исраиль моавлы ве аммонлыларнынъ топрагъыны тутып алмады. 16 ^gМысырдан чыкъып, исраиллилер сахрадан тап Къызыл денъизге къадар кетип, Къадешке кельдилер. 17 ^hАндан исраиллилер Эдом падишасына риджа этип: “Сенинъ топракъларынъдан кечмеге рухсет эт”, – деп эльчилер йибердилер. Амма Эдом падишасы рухсет этмеди. Олар Моав падишасына риджа эттилер, о да рухсет этмеди. Исраиллилер Къадеште къалмагъа меджбур олдылар. 18 ⁱСонъ олар Эдом ве Моавны кечмейип, сахрадан кеттилер. Моавнынъ шаркъындан кечип, Арноннынъ артында ордусыны ерлештирдилер. Лякин Моавнынъ сынъырларына кирмедилер. (Арнон исе Моавнынъ сынъыры.) 19Исраиллилер аморлыларнынъ падишасы Сихонгъа, Хешбон падишасына, эльчилер йибердилер ве риджа этип: “Бизге топракъларынъдан кечип, мемлекетимизге бармагъа рухсет эт”, – дедилер. 20 ^jАмма Сихон исраиллилерге топракъларындан кечмеге рухсет этмеди. О, бутюн ордусыны топлап, Яхац янында турып, исраиллилернен дженк башлады. 21Сонъ РАББИ, Исраильнинъ Алласы, Сихонны ве бутюн ордусыны исраиллилернинъ къолуна берди. Олар Сихонны къырып, о мемлекеттеки аморлыларнынъ бутюн ерлерини тутып алдылар. 22Аморлыларнынъ бутюн ерлерини – Арнондан башлап Яббокъкъа къадар, сахрадан башлап Иордангъа къадар олгъан топракъларыны тутып алдылар. 23Бойле этип, РАББИ, Исраильнинъ Алласы, шу топракъларны аморлылардан тартып алды ве Озюнинъ халкъына Исраильге берди. Сен исе энди оны бизден тартып аладжакъ оласынъмы? 24 ^kСен санъа алланъ Кемош берген топракъларны идаре этесинъ. Биз исе Алламыз РАББИ бизге берген бутюн ерлерни идаре этеджекмиз. 25 ^lСен Моав падишасы Циппор огълу Балакътан яхшысынъмы? О исе, Исраильнен давалашмады ве дженклешмеди! 26Учь юз йылдан берли исраиллилер Хешбон ве этрафындаки койлерде, Ароэр ве этрафындаки койлерде ве Арнон бою бутюн шеэрлерде яшайлар. Не ичюн сен бу ерлерни эвель тартып алмадынъ? 27 ^mМен джанынъны агъыртмадым, сен исе манъа ярамайлыкъ истеп, меннен дженклешмеге кельдинъ. Шимди Суд Этиджи РАББИ исраиллилерни ве аммонлыларны суд этсин!» – деди.

28Амма Аммон падишасы Йифтахнынъ сёзлерини динълемеди.

29 ⁿЙифтахкъа РАББИнинъ Руху энди. Гиладдан кечип, Менашше топракъларындан кечип, Йифтах Гиладдаки Мицпа шеэрине кельди, андан аммонлыларгъа къаршы чыкъты.

30 ^oЙифтах РАББИге адакъ берип:

– РАББИм, мен аммонлыларны енъсем, 31 ^pаммонлыларнен дженктен сонъ эвге аман-эсен къайтып кельгенде, эвимнинъ къапусындан биринджи не чыкъса, оны Санъа багъышларым! О, меним бутюнлей якъыладжакъ къурбаным олур, – деди.

32Сонъ Йифтах аммонлыларгъа къаршы чыкъты ве оларгъа уджюм этти. РАББИ аммонлыларны онынъ къолуна берди. 33 ^qЙифтах оларны дарма-дагъын этти, Ароэрден башлап Миннитке ве Авел-Керамимге къадар йигирми шеэрни якъып-йыкъып ёкъ этти. Бойле этип, аммонлылар исраиллилерге бойсундылар.

Йифтахнынъ къызы

34Йифтах эвине, Мицпагъа къайтып кельди. Оны къаршылап, ойнап, даре чалып къызы келе эди. Бу Йифтахнынъ бирден-бир къызы эди. Башкъа не къызы, не де огълу бар эди. 35 ^rКъызыны корьгенде, Йифтах устюндеки урбаларыны йыртып, бар сесинен къычырды:

– Вай, къызым! Не яптынъ сен! Башыма белялар кетирдинъ! Мен РАББИге сёз бердим, сёзюмден вазгечип оламам!

36Къызы исе:

– Бабачыгъым! Эгер РАББИге сёз берген олсанъ, манъа сёз бергенинъ киби яп. РАББИ санъа енъиш багъышлады, ве сен душманларынъ аммонлылардан акъкъынъны алдынъ! – деди.

37Сонъ даа бабасына:

– Тек бир истегим бар: эки ай беклеп тур. Мен дагъларгъа кетип, достларымнен берабер къыз олып къаладжагъыма агълайджагъым! – деп къошты.

38Бабасы:

– Бар, – деди.

Ве оны эки айгъа йиберди. Къызы достларынен дагъларгъа кетти ве анда бутюн омюр къыз олып къаладжагъына агълады. 39Эки ай кечип кеткен сонъ, бабасына къайтып кельди, ве бабасы эвель берген адагъыны ерине кетирди. Къызына акъай къолу тиймеди.

40О замандан берли эр йылы Исраиль къызлары дёрт куньге дагъларгъа кетип, гиладлы Йифтахнынъ къызыны анъмагъа исраиллилернинъ адети олып къалды.