‏ Judges 14

Шимшон ве фелестин къадыны

1 ^aБир кере Тимнагъа кельгенде, Шимшон бир фелестинли къызны корьди. 2 ^bЭвине къайтып, о анасы-бабасына:

– Мен Тимнада бир фелестинли къызны корьдим. Оны манъа апай алынъыз, – деди.

3 ^c– Бизим халкъымыз арасында, сой-сопларынъ арасында къыз ёкъмы? Не ичюн къадын алмакъ ичюн, сюннетсиз фелестинлилерге кетесинъ? – дедилер онъа анасы ве бабасы.

– Манъа бу къызны алынъыз! – деди Шимшон бабасына. – Мен оны бегендим.

4Анасы ве бабасы буларнынъ эписи РАББИден олгъаныны бильмей эдилер. РАББИ фелестинлилерге уджюм этмек ичюн, фурсат беклей эди. О заманларда фелестинлилер исраиллилерге укюм эте эдилер.

5Шимшон анасы-бабасынен бирликте Тимнагъа кетти. Олар Тимнанынъ юзюм багъчаларына кельгенде, Шимшоннынъ огюне окюрип яш арслан чапып чыкъты. 6 ^dШимшоннынъ устюне РАББИнинъ Руху энди. Шимшон арсланны, улакъны киби, парчалады. Онынъ эллеринде бир шей ёкъ эди. Лякин озь анасы-бабасына бир шей айтмады.

7Шимшон Тимнагъа келип, шу къызнен лаф этти ве оны пек бегенди.

8Бираз вакъыт кечкен сонъ, шу къызны апай алмакъ ичюн, Шимшон кене анда кетти. Ольдюрген арслангъа бакъмакъ ичюн ёлдан бурулды ве анда, арсланнынъ леши ичинде, бир талай балкъуртлар ве бал корьди. 9Шимшон бир авуч балны алды да, ашай-ашай ёлуны девам этти. Анасы-бабасына келип, оларны балнен сыйлады, амма балнынъ арслан лешинден алгъаныны айтмады.

10Энди Шимшоннынъ бабасы шу къызнынъ эвине кельди. Шимшон, яшларнынъ адетине коре, анда той япты. 11Шимшоннынъ кельгенини корип, эв саиплери тойда онынъ янындаки аркъадашлары олсун деп, отуз киши чагъырдылар.

12 ^eШимшон оларгъа:

– Айды, мен сизлерге бир тапмаджа айтайым. Эгер той девам этеджек еди кунь ичинде тапмаджаны чезип олсанъыз ве догъру джевабыны берсенъиз, мен сизге отуз кетен кольмек ве отуз урба берерим. 13Эгер тапып оламасанъыз, сиз манъа отуз кетен кольмек ве отуз урба берерсинъиз, – деди.

Олар джевап берип:

– Айды, айта бер тапмаджанъны. Къана, динълейик! – дедилер.

14Шимшон оларгъа бойле деди:

– Ашагъан озю аш олды, кучьлю – татлы олды.

Фелестинлилер учь кунь тапмаджаны чезип оламадылар.

15 ^fТойнынъ единджи куню кельди. Олар Шимшоннынъ апайына:

– Акъайынъны алдатып, тапмаджанынъ джевабыны биль де, бизге айт, – дедилер. – Эгер япмасанъ, сени де, бабанънынъ эвини де якъармыз! Бизни не ичюн чагъырдынъыз? Эр бир шейимизни тартып алмакъ ичюнми?

16 ^gАпайы Шимшонгъа агълап кельди ве:

– Сенинъ мени кореджек козюнъ ёкъ, сен мени энди севмейсинъ! Сен меним халкъымдан олгъан кишилерге тапмаджа айттынъ, манъа исе джевабыны айтмагъа истемейсинъ! – деди.

Шимшон джевап берди:

– Мен джевабыны анама-бабама биле айтмадым. Санъа айтайыммы?

17Тойнынъ еди куню девамында, апай агълап, Шимшоннынъ пешинден къалмады, агълады. Апайы о къадар бездирди ки, единджи куню Шимшон тапмаджанынъ джевабыны айтты, апайы исе буны озь халкъынынъ адамларына еткизди.

18Мына тойнынъ единджи куню, кунь батмаздан эвель, шеэр сакинлери Шимшонгъа:

– Балдан не татлы? Арсландан ким кучьлю? – дедилер.

Шимшон оларгъа:

– Эгер сизлер меним танамда ер сюрмеген олсанъыз, тапмаджамны чезип оламаз эдинъиз! – деп джевап берди.

19 ^hШимшонны РАББИнинъ Руху къаплады. Шимшон Ашкелонгъа кетип, анда отуз киши ольдюрди, урбаларыны чыкъарып, тапмаджасыны чезген адамларгъа берди. Сонъ исе пек ачувлы алда бабасынынъ эвине къайтып кетти.

Шимшоннынъ апайы исе тойгъа кельген аркъадашларындан бирисининъ, киев тарафындаки шаатнынъ апайы олды.20