‏ Lamentations 4

Йыкъылгъан Ерусалим

Алеф 1 ^aВай-вай-вай! Алтын бозулды,
энъ яхшы алтын къара олды;
азиз ташлар эр сокъакъ бою
тёкип-сачылды.
Беит 2 ^bСион огъуллары
энъ яхшы темиз алтын киби къыйметли эди;
насыл этип, оларнынъ къыймети
балчыкъ бардакъкъа, чёльмекчининъ япкъанына тенъ олды?
Гимел 3Шакъаллар биле меме берип,
кучелеклерини эмиздирелер,
халкъымнынъ къызы исе,
сахрадаки девекъушу киби, мераметсиз олды.
Далет 4 ^cКъундакъ балаларнынъ тили
сувсузлыкътан тамакъларына япыша;
балалар отьмек сорай,
береджек сою ёкъ.
Хе 5Бир вакъыт яхшы ашларны ашагъанлар
шимди сокъакъларда бакъымсыз юрелер;
бир вакъыт паалы урба кийип оськенлер
шимди кубре обаларында яталар.
Вав 6 ^dХалкъымнынъ джезасы
Содомнынъ гунасы ичюн джезадан буюктир;
Содом бирден гъайып олды,
адам къолу онъа токъунмады.
Зайин 7Аллагъа багъышлангъанлар ▼

▼Я да «Ерусалимнинъ башлыкълары».

къардан темиз,
сюттен беяз эдилер;
тенлери – гульден ал-гульгюлидир,
корюнишлери кок якъут киби темиз эди.
Хет 8 ^fШимди исе бетлери комюрден къара,
сокъакъларда оларны танымайлар;
терилери кемиклерине япышты,
терекнинъ къабугъы киби, къуру олды.
Тет 9 ^gКъылычнен ольдюрильгенлер
ачлыкътан ольгенлерден бахтлыдыр;
тарла берекети олмагъанындан
чекишип, ирип кетелер.
Ёд 10 ^hМераметли къадынлар
озь балаларыны пиширелер;
сабийлер ашкъа чевирильди,
халкъым гъайып ола.
Каф 11 ⁱРАББИ бутюнлей гъазабыны тёкти,
къызгъын ачувыны ёллады;
темелини якъып ташлагъан атешни
Сионда туташтырды.
Ламет 12Ер юзюнинъ падишалары,
дюньяда яшагъан эр кес
Ерусалимнинъ къапудан душман киреджегине
инанмай эдилер.
Мим 13 ^jБунынъ эписи – пейгъамберлернинъ гунасы,
руханийлернинъ къабааты ичюн джезадыр,
чюнки олар шеэрнинъ ортасында
догъру адамларнынъ къаныны тёктилер.
Нун 14 ^kШимди, кёрлар киби, сокъакълар бою юрелер,
къаннен арамлангъанлары ичюн,
урбаларына биле токъунмагъа олмаз.
Самек 15«Кетинъиз мындан, арамлар!»
– деп къычыралар оларгъа;
«Кетинъиз! Кетинъиз мындан! Токъунманъыз!»
ве олар салланып къачалар.
Халкълар арасында:
«Олар мында къалмасын!» – дейлер.
Пе 16 ^lРАББИ Озю оларны къачакъ этти,
энди оларгъа бакъмайджакъ;
олар руханийлерни урьмет этмедилер,
къартларгъа мерамет косьтермедилер.
Айин 17 ^mКозьлеримиз кёр олды,
ярдымны бошуна бекледик;
къаравул къуллесинден бакъып,
бизни къорчалайджакъ халкъны бекледик,
олар исе бизни къорчалап оламады.
Саде 18 ⁿОлар сакъланып, бизлерни тутмакъ ичюн беклейлер,
сокъакълар бою юрмеге къоркъамыз;
сонъумыз якъынлашты,
куньлеримиз битти,
бизим сонъумыз кельди.
Коф 19 ^oБизни къувалагъанлар
кок къарталларындан чабик эди;
дагълар бою артымыздан къуваладылар,
сахрада бизге къапкъан къойдылар.
Реш 20 ^pОмюримизнинъ нефеси,
РАББИнинъ Месихи чукъурда тутулды;
бизлер исе: «Халкъларнынъ арасында,
онынъ колеткесинде яшайджакъмыз», – дедик.
Шин 21 ^qУц топрагъында яшагъан
Эдом къызы, шенълен ве къуван!
Санъа да къаде келеджек,
сархошланып, союнаджакъсынъ.
Тав 22 ^rЭй, Сион къызы!
Гуналарынъ ичюн джеза битти,
Рабби сени бир даа сюргюн этмейджек.
Эдом къызы исе! Къабаатларынъ ичюн
Рабби сени джезалайджакъ,
гуналарынъны мейдангъа чыкъараджакъ.