‏ Luke 2

Иса Месихнинъ догъулувы

1 ^a‌ ^bО вакъыт Римнинъ императоры Август бутюн эалини джедвельге чекмеге эмир этти. 2Суриеде Кириний укюмдарлыкъ япкъанда, бу джедвель биринджи эди. 3Эр кес озь шеэрлерине язылмакъ ичюн кеттилер. 4 ^cЮсуф да, Галилея виляетининъ Назарет шеэринден чыкъып, Еудиедеки Давут Шеэрине Вифлеемге ёл алды, чюнки о, Давутнынъ союндан олып, онынъ эвлятларындан бири эди. 5О, юклю олгъан нишанлысы Мерьемнен берабер язылмагъа кетти. 6Олар Вифлеемде олгъанда, Мерьемнинъ догъураджакъ вакъты кельди. 7Мусафирханеде оларгъа ер тапылмагъаны ичюн, о биринджи огълуны ахырда догъурды ве къундакълап айван ашлавына яткъызды.

Чобанлар ве мелеклер

8О ернинъ этрафларында чобанлар бар эди, олар чёльде яшап, геджелери къой сюрюсини къаравуллай эдилер. 9 ^dОларнынъ огюнде Алланынъ мелеги пейда олды, оларны Алланынъ Шурети къаплап алды. Чобанлар пек къоркътылар. 10Амма мелек оларгъа:

– Къоркъманъыз! Мен сизге къуванчлы хаберни алып келем. О, бутюн халкъ ичюн буюк къуванчтыр! 11 ^eБугунь Давутнынъ Шеэринде сизинъ Къуртарыджынъыз догъды. О – Месих, Раббидир! – деди. 12 ^f– Мына онынъ бельгиси: бир ашлавда яткъан къундакъ баласыны тапарсыз.

13 ^gШу ань мелекнинъ янында коклер ордусы пейда олды. Олар Алланы шуретлеп:

14 ^h– Юкъары коклерде Аллагъа шан-шурет! О мемнюн олгъан адамларгъа ер юзюнде барышыкъ олсун! – дедилер. 15Мелеклер кокке котерильген сонъ, чобанлар бир-бирине:

– Айды, Вифлеемге барайыкъ да, анда не олгъаныны, Раббиден бизге бильдирильген шейлерни бакъайыкъ, – дедилер. 16Олар тез-тез ёлгъа чыкътылар ве барып Мерьемни, Юсуфны ве ашлавда яткъан баланы таптылар. 17Оны корип, бу бала акъкъында оларгъа насыл хабер этильгенини айттылар. 18Буны динълегенлернинъ эписи чобанларнынъ айткъанларына шашып къалдылар. 19 ⁱМерьем исе эр шейни акъылында тутып, бу акъта тюшюне эди. 20Чобанлар, эшиткен ве корьген шейлери ичюн Аллагъа шукюрлер айтып ве Оны алгъышлап, къайттылар. Эр шей оларгъа бильдирильгени киби олып чыкъкъан эди.

Баланынъ Адыны «Иса» къоялар

21 ^jСекиз кунь кечкен сонъ, баланы сюннет этиледжек вакъты кельгенде, Онынъ Адыны «Иса» къойдылар. Бу адны Онъа, Мерьем даа юклю олмаздан эвель, мелек къойгъан эди.

Симеон ве Анна

22 ^kМуса Къанунда буюргъаны киби, оларнынъ элялланмакъ вакъты кечкенде, баланы Ерусалимге, Раббининъ огюне кетирдилер. 23 ^lРаббининъ Къанунында язылгъанына коре, эр бир биринджи догъгъан огълан бала Раббиге багъышланмакъ керек эди. 24 ^mАлланынъ Къанунында даа айтылгъаны киби, бир чифт гогерджинни, я да эки яш гогерджинни къурбанлыкъ оларакъ кетирмек керек эдилер.

25 ⁿО вакъыт Ерусалимде Симеон деген бир адам бар эди. О, инсафлы ве диндар адам олып, Исраиль ичюн теселли беклей. Онда Мукъаддес Рух бар эди. 26Мукъаддес Рух онъа, Раббининъ Месихини корьмегендже, ольмейджегини бильдирген эди. 27Рухтан ильхамланып, Симеон Алланынъ Сарайына кельди. Ана-бабасы кичкене Исаны Къанун буюргъаныны ерине кетирмек ичюн анда алып кельгенде, 28Симеон Оны къолуна алып, Аллагъа шукюр этти: 29– Укюмдар! Берген сёзюнъни тутып,
Сен энди мени, Озь къулунъны, тынчлыкънен йибересинъ.
30– 31 ^oКозьлерим эписи халкълар огюнде азырландырылгъан
къуртарувынъны корьди.
32О – башкъа миллетлерни ярыкълатаджакъ Нурдыр,
Сенинъ Исраиль халкъынънынъ шуретидир.

33Исанынъ эм бабасы, эм анасы бала акъкъында айтылгъаныны эшитип, шаштылар. 34Симеон оларгъа яхшылыкъ тиледи ве Исанынъ анасы Мерьемге:

– Мына бу ерде яткъан бала ичюн Исраильде чокълары йыкъыладжакъ, чокълары исе тураджакълар. О, Алланынъ алямети олып, Онъа къаршы адамлар баш котереджеклер. 35 ^pСенинъ джанынъны да къылыч яраджакъ. Сонъ чокъ адамнынъ фикирлери ачыладжакъ, – деди.

36Анда Ашер къабилесинден Фануэлнинъ къызы Анна пейгъамбер бар эди. О пек къарт къадын эди. Акъайгъа чыкъкъан сонъ, къоджасынен еди йыл яшагъан, 37 ^qтул къалгъан ве сексен дёрт йылдан берли тул олгъан эди. О, ич бир вакъыт Алланынъ Сарайындан тышарыгъа чыкъмай, гедже-куньдюз дувалар окъуп ве аштан-сувдан вазгечип, Аллагъа ибадет эте эди. 38О вакъыт Анна да, оларнынъ янына барып, Аллагъа шукюр этти ве Ерусалимнинъ къуртуладжагъыны беклеп тургъанларнынъ эписине бала акъкъында айтып башлады.

Назаретке къайтув

39 ^rАлланынъ Къануны буюргъан шейлернинъ эписини беджерген сонъ, Юсуфнен Мерьем Галилеягъа, озьлерининъ Назарет шеэрине къайттылар. 40Бала исе осип, икмет ве кучь топлай эди. Алла баладан разы эди.

Яш Иса Алланынъ Сарайында

41 ^sИсанынъ ана-бабасы эр йыл Ерусалимге Песах Байрамына бара эдилер. 42Иса он эки яшыны толдургъанда, олар адетиндже байрамгъа кеттилер. 43 ^tБайрамдан сонъ Юсуф ве Мерьем эвге къайттылар, огълан Иса исе Ерусалимде къалды. Ана-бабасы буны бильмеди. 44Олар Оны, ёлджулар арасында кетедир, деп тюшюндилер. Бир куньлюк ёлны кечкен сонъ, Исаны сой-соп ве танышлар арасында къыдыра башладылар. 45Оны тапамагъан сонъ, олар Ерусалимге къайттылар ве анда да къыдырмакъны девам эттилер. 46Учь куньден сонъ олар Исаны Алланынъ Сарайында таптылар. О, оджалар арасында отура ве оларны динълеп суаллер бере эди. 47Оны динълегенлер эписи Исанынъ эр шейни анълагъанына ве берген джевапларына шаша эдилер.

48Ана-бабасы Оны корип шаштылар. Анасы Онъа:

– Огъланчыгъым, бизге буны не ичюн яптынъ? Бабанъ ве мен чокъ къасеветленип Сени къыдырдыкъ, – деди.

49О исе оларгъа:

– Мени не ичюн къыдырдынъыз? Я Мен Бабамнынъ эвинде олмакъ кереклигимни бильмей эдинъизми? – деди.

50Амма олар Онынъ айткъаныны анъламадылар. 51 ^uИса оларнен кетти ве Назаретке къайтты. Ана-бабасынынъ сёзюнден бир вакъыт чыкъмады. Анасы исе бир шей унутмайып, оларнынъ эписини юрегинде тута эди. 52 ^vИса осе эди. Яшы арткъанынен, икмети де арта эди. Исагъа Алланынъ ве адамларнынъ хайыры да чокълаша эди.