‏ Luke 6

Раатлыкъ куню акъкъында

1 ^a‌ ^bБир раатлыкъ куню Иса богъдай тарласындан кечип кетеяткъанда, Онынъ шегиртлери башакъларны къопарып авучлары ичинде темизлеп ашай башладылар. 2 ^cБазы фериселер исе:

– Сиз раатлыкъ куню япмагъа мумкюн олмагъан шейни не ичюн япасыз? – дедилер. 3 ^dИса оларгъа:

– Я сиз, Давут ве онынъ янындакилери ач къалгъанда не япкъанлары акъкъында окъумадынъызмы? 4 ^eО, Алланынъ Эвине кирип, тек руханийлерге ашамагъа мумкюн олгъан теклиф пителерини алып, озю ашагъан ве янындакилерине де берген, – деп джевап берди. 5Сонъ девам этип: – Инсан Огълу – раатлыкъ кунюнинъ Раббисидир, – деди.

Иса сакъат адамнынъ къолуны тедавийлей

6 ^f‌ ^gБашкъа бир раатлыкъ куню Иса синагогагъа келип, адамларны огрете башлады. Анда онъ къолу сакъатланып къуругъан бир адам бар эди. 7 ^hКъанун оджалары ве фериселер Исаны къабаатламакъ ичюн, О, раатлыкъ куню хастаны тедавийлер экенми, деп, Онынъ артындан бакъып тура эдилер. 8Иса исе, оларнынъ фикирлерини билип, къолу сакъат адамгъа:

– Тур! Мында, ортагъа чыкъ! – деди. Адам турды.

9 ⁱИса башкъаларгъа:

– Мен сизден сорайым: раатлыкъ кунюнде не япмакъ мумкюн – яхшылыкъмы я да яманлыкъмы? Джан къуртармакъмы я да гъайып этмекми? – деди.

10 ^jИса оларны эписини козьден кечирип, сакъаткъа:

– Къолунъны узат! – деди. Сакъат бойле япкъанынен, къолу тюзельди.

11Олар исе, ачувындан къутурып, Исагъа не япайыкъ деп, озьара фикирлеше башладылар.

Иса он эки шегиртни сайлай

12 ^kО куньлерде Иса дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты ве бутюн гедже Аллагъа дува окъуй эди. 13Танъ аткъанда исе, шегиртлерини янына чагъырды, оларнынъ ичинден он экисини сайлап алды да, оларны «эльчилер» деп адландырды. 14 ^lОларнынъ адлары: Симон (Иса онъа Пётр адыны берди), онынъ къардашы Андрей, Якъуп, Юхан, Филип, Бартоломай, 15 ^mМатта, Тома, Алфейнинъ огълу Якъуп, Ветанпервер лагъабыны ташыгъан Симон, 16 ⁿЯкъупнынъ огълу Иуда ве сонъунда Исаны саткъан Иуда Искариот.

Иса огрете ве тедавийлей

17 ^oОларнен ашагъа тюшип, Иса тегиз бир ерде токъталды. Анда Онынъ пек чокъ шегиртлери ве бутюн Еудиеден, Ерусалимден, Тир ве Сидоннынъ, голь бою ерлешкен виляетлеринден кельген чокъ адамлар топлашкъан. 18Олар Исаны динълемек ве хасталыкъларындан тедавийленмек ичюн кельгенлер. Иса арам рухлардан къыйналгъанларны яхшы этти. 19 ^pАдамларнынъ эписи Исагъа тиймеге тырыштылар, чюнки Ондан эписини тедавийлеген кучь чыкъа эди.

Не къадар бахтлысыз…

20 ^q‌ ^rИса, шегиртлерине бакъып: – Эй, фукъарелер, не къадар бахтлысыз!
Алланынъ Падишалыгъы сизинъкидир!
21 ^sШимди ачлыкъ чеккенлер, не къадар бахтлысыз!
Сиз ашап тояджакъсыз!
Шимди агълагъанлар, не къадар бахтлысыз!
Сиз куледжексиз!

22 ^tИнсан Огълу ичюн адамлар сизден нефретленгенде, сизни ред эткенде, акъаретлегенде, масхара этип адынъызны къаралагъанда, бахтлы оласынъыз. 23 ^uО куню къуванынъыз ве шенъленинъиз! Сизни коклерде буюк мукяфат беклей! Бу адамларнынъ баба-деделери исе пейгъамберлерге де бойле япкъанлар. 24 ^vЛякин зенгинлер, алынъыз беля!
Сиз энди теселли таптынъыз!
25 ^wШимди токъ олгъанлар, алынъыз беля!
Сиз ач оладжакъсыз!
Шимди кульгенлер, алынъыз беля!
Сиз окюрип агълайджакъсыз!
26 ^xСизни эписи адамлар макътаса, алынъыз беля!
Бу адамларнынъ бабалары ялан пейгъамберлерни де бойле макътагъанлар!

27 ^yЛякин сизге, Мени динълегенлерге, айтам: душманларынъызны севинъиз, сизден нефретленгенлерге яхшылыкъ япынъыз. 28 ^zСизни къаргъагъанларгъа эйилик тиленъиз, сизни ынджыткъанларгъа дувалар окъунъыз.

29 ^aaБир янагъынъа шамар ургъан адамгъа башкъасыны бер. Усть урбанъны тутып алсалар, тюп урбанъны да алмагъа кедер этме. 30 ^abСенден сорагъангъа бер ве сенинъкини тутып алгъандан къайтарып бергенини талап этме.

31 ^acАдамлар сизге не япкъаныны истесенъиз, сиз де оларгъа шуны япынъыз. 32Эгер сизни севгенлерни севсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да озьлерини севгенлерни севелер! 33Эгер озюнъизге яхшылыкъ эткенлерге яхшылыкъ этсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да бойле япалар. 34Эгер сиз къайтарып алмакъ умютинен борджкъа берсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да, берген борджуны сонъ къайтарып алмакъ ичюн, гуналыларгъа борджкъа берелер. 35 ^adСиз исе душманларынъызны севинъиз, оларгъа яхшылыкъ япынъыз, ич бир къаршылыкъ беклемейип, оларгъа борджкъа беринъиз, чюнки Алла Озю шукюр этмеген яман адамларгъа биле мерамет эте. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклейджек, ве сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз. 36 ^aeБабанъыз мераметли олгъаны киби, сиз де мераметли олунъыз.

Адамларгъа олгъан мунасебет акъкъында

37 ^af‌ ^agКимсени укюм этменъиз, сизни де укюм этмезлер. Кимсени къабаатламанъыз, сизни да къабаатламазлар. Багъышланъыз, сизни де багъышларлар. 38 ^ahБеринъиз, сизге де береджеклер, толу ольчюнен береджеклер: яхшы силькип, бастырып, толып-ташкъан ольчюнен урбанъызнынъ этегине толдураджакълар. Сиз насыл ольчюнен ольчесенъиз, сизге де шойле ольчейджеклер.

39 ^aiИса оларгъа бир кинаели икяени айтып берди:

– Кёр кёрны етеклеп юрип олурмы? Олар экиси де чукъургъа тюшмезлерми? 40 ^ajШегирт озь оджасындан юкъары олмаз. Амма окъувынынъ сонъуна еткен эр бир шегирт оджасы киби олур.

41Сен не ичюн къардашынънынъ козюндеки чёпке бакъасынъ да, озь козюнъдеки агъачны корьмейсинъ? 42Сен озь козюнъдеки агъачны корьмей турып, насыл ола да къардашынъа: «Кель, къардашым, козюнъдеки чёпчюкни чыкъарайым», – дейсинъ? Эй, экиюзьлю! Башта агъачны озь козюнъден чыкъар, сонъ чёпни къардашынънынъ козюнден насыл этип чыкъараджагъынъны ачыкъ-айдын корерсинъ.

Терек ве онынъ мейвалары

43 ^akЯхшы терек ярамай мейва бермез, ве, аксине, ярамай терек яхшы мейва бермез. 44Эр бир терек озь мейвасындан билинир. Тикенлерден инджир джыймайлар, когемден юзюм кесмейлер.

45 ^alЯхшы адам озюнинъ юрегиндеки яхшылыкъ хазинесинден яхшылыкъ чыкъара. Яман адам яманлыкъ хазинесинден яманлыкъ чыкъара. Адамнынъ юреги неге толу олса, онынъ агъзындан шу чыкъар.

Эки эв къуруджы акъкъында

46 ^am‌ ^anНе ичюн сиз Мени: «Раббим, Раббим!» – деп чагъырасыз да, буюргъанымны япмайсыз?

47Меним алдыма кельген ве сёзлеримни динълеп, оларны беджерген эр бир адам кимге ошай? 48 ^aoЭв къургъан адамгъа ошай. О, терен чукъур къазып, къая устюнде темель къойды. Озеннинъ сувлары ташып, о эвге урулдылар, лякин оны къыбырдатып оламадылар, чюнки эв къавий къурулгъан эди. 49Сёзлеримни динълеп, оларны беджермеген адам исе эвини топракъ устюнде темельсиз къургъан адамгъа ошай. Озеннинъ сувлары эвге урулгъанда, эв бирден дагъылып кетти. Ондан тек виран олгъан бир оба къалды.