‏ Luke 19

Иса ве Закий

1 ^aИса Ерихон шеэрине кирип, сокъакълар бою кете эди. 2Бу ерде салымджыларнынъ башы, Закий адлы зенгин бир адам, 3Исаны корьмек ве Онынъ ким экенини бильмек истеди. Амма Исаны пек чокъ адам сарып алгъанындан себеп, Оны корип оламады, чюнки пек алчакъ бойлу эди. 4Исаны корьмек ичюн, Закий огге чапып, Иса кечеджек ёлнынъ четинде оськен дут терегине минди. 5Иса о ерге келип чыкъкъанда, башыны котерди де, Закийни корьди.

– Эй, Закий, тез тюш андан. Бугунь Мен сенинъ эвинъде олмакъ керегим, – деди О.

6Закий ашыкъып теректен тюшти ве Исаны буюк бир къуванчнен къабул этти. 7 ^bБуны корьгенде, базы адамлар мырылдап башладылар:

– Иса гуналы адамнынъ эвине барды, – дедилер. 8 ^cЗакий исе Раббининъ огюнде турып:

– Рабби, мен фукъарелерге барлыгъымдан ярысыны береджегим. Эгер кимнидир алдаткъан олсам, оларгъа дёрт къат къайтараджагъым, – деди. 9 ^dБунъа Иса:

– Бугунь Закийнинъ эвине къуртулув кельди, чюнки о да Ибраимнинъ огълудыр, – деди. 10– Инсан Огълу гъайып олгъанларны къыдырып тапмакъ ве къуртармакъ ичюн кельди.

Он къул ве оларгъа берильген акъча акъкъында кинаели икяе

11 ^e‌ ^fИса Ерусалимге якъынлашкъанда, Оны динълеген халкъ, Алланынъ Падишалыгъы мына шимди келеджек, деп тюшюне эди. Шунынъ ичюн Иса оларгъа даа бир кинаели икяени айтып берди:

12– Мырза бир адам тахткъа минмек ве сонъ къайтмакъ ичюн узакъ мемлекетке бараджакъ ола. 13Озюнинъ он къулларыны чагъырып, оларгъа бир юзер динар ▼

▼Юз динар – къ. юн. «мна».

бере де: «Мен къайтып кельгенимдже, бу параларны ишлетип турунъыз», – деп кете. 14 ^hМемлекетининъ халкъы исе мырзадан нефретлене экен. Олар онынъ артындан эльчилерни ёллап: «Бу адам бизге падиша олгъаныны истемеймиз», – деп илян этелер. 15Бир вакъыттан сонъ мырза тахткъа минип, озь ветанына къайтып келе. Берген акъчаларынен ким не къадар файда корьгенини бильмек ичюн, къулларыны янына чагъырта. 16Биринджиси келип: «Эфендим, сенинъ юз динарынъ даа бинъ динар файда кетирди», – дей. 17 ⁱПадиша онъа: «Аферин! Сен яхшы къул экенсинъ! Кучюк иште ишанчлыкъ косьтергенинъ ичюн, шимди он шеэрнинъ укюмдары олурсынъ», – дей. 18Экинджиси келип: «Эфендим, сенинъ юз динарынъ беш юз динар файда кетирди», – дей. 19Онъа да: «Сен де беш шеэрге укюмдарлыкъ этерсинъ», – дей. 20Учюнджиси келип: «Эфендим, мына сенинъ юз динарынъ, мен оны явлукъкъа сарып сакъладым. 21Мен сенден къоркъа эдим. Сен къатты къолсынъ, бермейип аласынъ, сачмайып орасынъ», – дей. 22 ^jПадиша онъа: «Эй, яман ве дембель къул! Сени озь агъзынъдан чыкъкъан сёзлеринънен укюмге чекеджем. Мени къатты къол олгъанымны эм де бермейип алгъанымны, сачмайып оргъанымны бильген олсанъ да, 23не ичюн парамны фаизджилерге бермединъ? Мен келип, ич олмадым парамны фаизнен алыр эдим», – дей. 24Сонъ падиша янында тургъанларгъа бакъып: «Онынъ къолундан юз динарыны алып, бинъ динары олгъангъа беринъиз», – дей. 25«Эфендим, онынъ бинъи бар да!» – дей олар. 26 ^k«Мен сизге айтам: кимде бар олса, онъа даа бериледжек. Кимде ёкъ олса, къолунда бар олгъаны биле ондан тутып алынаджакъ. 27 ^lЭнди меним падиша олгъанымны истемеген анавы душманларымны мында кетиринъиз де, козюм огюнде ольдюринъиз», – дей.

Исанынъ Ерусалимге тантананен киргени

28 ^mБу икяени айткъан сонъ, Иса Ерусалимге таба ёлуны девам этти. 29 ⁿЗейтюн дагъынынъ этегинде ерлешкен Бетфаге ве Бетания койлерине якъынлашкъанда, О, эки шегиртини ёллап:

30– Къаршынъыздаки койге барынъыз. Койге киргенинъизнен, багълы тургъан, шимдигедже устюне адам минмеген яш эшекни тапарсыз. Оны чезип, мында кетиринъиз. 31Эгер сизден: «Эшечикни не ичюн чезесиз?» – деп сорасалар, «О, Раббимизге керек», – деп джевап беринъиз, – деди.

32Иса ёллагъан шегиртлер барып, эр шейни О айткъаны киби таптылар. 33Эшечикни чезеяткъанларда, онынъ саиплери:

– Сиз не ичюн эшечикни чезесиз? – деп сорадылар. 34Шегиртлер:

– О, Раббимизге керек, – дедилер.

35Эшечикни Исанынъ алдына кетирдилер де, онынъ устюне озь урбаларыны ташлап, Исаны миндирдилер. 36 ^oИса минип кетеяткъанда, шегиртлер урбаларыны ёлгъа тёшедилер. 37Иса энди Зейтюн дагъындан тюшкен ёлгъа якъынлашкъанда, Онынъ пек чокъ шегиртлери, корьген аджайип шейлерни хатырлап, къуванчкъа толдылар ве кучьлю сеслернен Алланы шерефлеп башладылар:

38 ^p– Раббининъ Ады иле Келеяткъанны, Падишаны шуретленъиз! Кокте барышыкъ, юкъары Коклерде – шерефлер олсун! – дедилер.

39 ^qХалкънынъ арасында тургъан бир къач ферисе Исагъа:

– Оджа, шегиртлеринънинъ сеслерини кестир! – дедилер. 40 ^rО исе оларгъа джевап берип:

– Сизге айтам: эгер оларнынъ сеслери кесильсе, ташлар къычыраджакълар! – деди.

41 ^sИса Ерусалимге якъынлашкъанда, шеэрни корип, онынъ алына козь яш тёкти ве:

42 ^t– Сен ич олмадым, шу кунюнъде барышыкъ ичюн нелер керек олгъаныны бильсе эдинъ! Амма шимди бу шей козьлеринъден сакълангъандыр. 43 ^uБашынъа ойле куньлер келеджек ки, душманларынъ этрафынъны узун топракъ обаларынен сарып, алкъагъа алып, эр тарафтан басаджакълар. 44 ^vСени харап этип, ичинъдеки эвлятларынъны къыраджакълар, таш устюнде таш къалдырмайджакълар, чюнки Мен санъа кельген вакътыны танымадынъ, – деди.

Иса Алланынъ Сарайында

45 ^wИса Алланынъ Сарайынынъ азбарына киргенде, анда алыш-веришнен огърашкъанларны къувмагъа башлады. 46 ^xОларгъа:

– Алланынъ Китабында: «Эвиме “Ибадет Эви” дейджеклер», – деп язылгъан. Сизлер исе оны айдутлар къобасына чевиргенсиз! – деди.

47Иса эр кунь Алланынъ Сарайында адамларны огрете эди. Баш руханийлер, Къанун оджалары ве Исраиль халкъынынъ акъсакъаллары исе Оны ольдюрмеге истей эдилер, 48лякин бунынъ чаресини тапамадылар. Бутюн халкъ Исаны джан-юрекнен динълеп, артындан юре эди.