‏ Malachi 1

Раббининъ Исраильге олгъан севгиси

1Пейгъамберлик. РАББИ Малакийнен Исраильге бойле хабер берди:

2 ^a– Мен сизни севем, – дей РАББИ. – Сиз исе: «Бизни насыл севесинъ?» – деп сорарсынъыз.

Исав Якъупнынъ агъасы дегиль эдими? – дей РАББИ. – Мен Якъупны севдим. 3 ^bИсавны исе кореджек козюм олмады. Онынъ дагъларыны парчалап ташладым, яшагъан ерини сахранынъ шакъалларына бердим.

4 ^cЭдомлылар: «Душманлар шеэрлеримизни бозды, амма биз йыкътырмаларны гъайрыдан къураджакъмыз», – дейлер. Ордуларнынъ РАББИси исе бойле дей:

– Олар къурарлар, Мен исе йыкъаджагъым. Оларнынъ топрагъыны «яман виляет» деп адландыраджакълар, халкъына «эр вакъыт РАББИнинъ къаргъышы астында яшагъан халкъ» дейджеклер. 5Козьлеринъиз буны кореджек де: «РАББИнинъ буюклиги Исраильнинъ сынъырларындан узакъ даркъайджакъ», – дейджексинъиз.

Алла руханийлерни опькелей

6 ^d– Огъул озь бабасына, къул озь эфендисине сайгъы косьтере. Мен – сизинъ Бабанъыз, лякин не ичюн сиз Манъа сайгъы косьтермейсинъиз? Мен – Раббим, лякин не ичюн сиз Менден къоркъмайсынъыз? – дей Ордуларнынъ РАББИси сизге, Онынъ Адына урьметсизлик косьтерген руханийлерге.

– Сиз: «Адынъа насыл этип урьметсизлик косьтеремиз?» – деп сорайсынъыз.

7 ^eСиз къурбан ериме арам къурбанларны ве бахшышларны кетиресинъиз де, «Насыл этип Санъа урьметсизлик косьтеремиз?» – деп сорайсынъыз. «РАББИге кетирильген къурбанлар урьметке ляйыкъ дегильдир», – дегенинъизнен, Манъа урьметсизлик косьтересинъиз.

8 ^fКёр айванны къурбан чалгъанынъыз ярамай дегильми? Топал я да хаста айванны къурбан чалгъанынъыз ярамай дегильми? Буны акиминъизнинъ огюне алып кетиринъиз. О, сизден мемнюн олурмы, сизни яхшы къаршылармы? – дей Ордуларнынъ РАББИси.

9– Шимди Аллагъа ялварынъыз, О, сизге мерамет этсин. Лякин сиз бойле япып да, О сизни мераметнен къаршылармы? – дей Ордуларнынъ РАББИси.

10 ^g– Къурбан якъылгъан еримде атеш бошуна янмасын деп, сизинъ биринъиз Сарай къапуларыны къапатаджагъынъыз яхшы олур эди. Мен сизден разы дегилим, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Сиз кетирген бахшышларынъызны да Мен истемейим. 11 ^hКунь догъгъан тарафындан кунь баткъан тарафынадже Меним Адым халкълар арасында буюк оладжакъ! Эр ерде Меним Адыма къокъулы отларны якъаджакълар, элял бахшышларны кетиреджеклер. Халкълар арасында Меним Адым азиз оладжакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИси.

12– «Раббиге кетирильген къурбанлар бир шей дегиль, бахшышлардан кельген файда да олмайджакътыр», – деп, сиз РАББИнинъ Адыны яманлайсынъыз. 13Сиз даа: «Не де агъырлыкъ бу! Бездик бу иштен!» – деп, ондан бет чевиресинъиз, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Сиз къурбан оларакъ хырсызлангъан, топал ве хаста айванларны алып кетиресинъиз, бахшышларны бересинъиз. Мен буны элинъизден къабул этейимми? – дей РАББИ.

ⁱ– Бир адамнынъ сюрюсинде бутюнлей сагъ айван олгъанда, о, адакъ берсе ве сагъ айваннынъ ерине хаста айванны къурбан оларакъ Раббиге кетирсе, шу яланджы лянет олсун! Мен – улу Падишам, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Халкълар Меним Адымдан къоркъсунлар.14