‏ Mark 14

Исаны гизлиден тутып ольдюрмеге истейлер

1 ^a‌ ^bПесах ве Маясыз Пишкен Пите Байрамына эки кунь къалгъан эди. Баш руханийлер ве Къанун оджалары Исаны гизли тутып, ольдюрмеге имкяныны къыдыра эдилер. 2Олар: «Тек бу иш байрам куньлеринде олмасын. Ёкъса халкъ башыны котерир», – дей эдилер.

Бир къадын Бетанияда Исанынъ башына къокъулы ягъ тёке

3 ^c‌ ^dИса Бетания къасабасында, лепра хасталыгъынен чекишкен Симоннынъ эвинде софра башында олгъанда, бир къадын алебастрдан ясалгъан савут ичинде, пек паалы темиз къокъулы ягъ алып кельди. О савутны парлап, ягъны Исанынъ башына тёкти. 4Базы адамлар ачувланып, бир-бирине:

– Бу паалы ягъны бойле зиян этмек мумкюнми? 5Оны учь юз динардан ▼

▼Учь юз динар – къ. юн. «300 денарион», 300 кунь чалышкъан адамнынъ къазанчы.

зиядеге сатып, парасыны фукъарелерге бермеге мумкюн эди, – деп, къадынны сёгип башладылар. 6Амма Иса:

– Къадынны раатсызламанъыз! Онъа не илише бересиз? О, Мен ичюн гузель шей япты. 7 ^fФукъарелер эр вакъыт сизлернен оладжакълар. Истегенде, оларгъа яхшылыкъ эте билесиз. Лякин Мен эр вакъыт сизлернен олмайджам. 8 ^gКъадын къолундан кельгенини япты, Меним тениме къокъулы ягъны сюртип, шимдиден дефн этмеге азырлады. 9 ^hСизге догърусыны айтам: Къуванчлы Хаберни дюньянынъ къайсы еринде илян этселер, бу къадыннынъ япкъан ишини де икяе этип, оны хатырлатаджакълар, – деди.

Иуда баш руханийлерде

10 ⁱ‌ ^jШу арада, Исаны сатмагъа истеп, он эки шегиртинден бириси Иуда Искариот баш руханийлернинъ алдына барды. 11Руханийлер Иуданы динълеп, севиндилер ве пара береджеклерини айттылар. Сонъ Иуда, Исагъа хиянетлик япмакъ ичюн, келишкен вакъыт къыдыра башлады.

Исанен шегиртлернинъ Песах ашы

12 ^k‌ ^lЕудийлернинъ Маясыз Пишкен Пите Байрамынынъ биринджи куню кельди. Онда адамлар Песах къозусыны къурбан чала эдилер. Шегиртлер Исагъа:

– Песах ашыны ашамакъ ичюн, биз къайда барып ер азырлагъанымызны истейсинъ? – дедилер.

13Иса шегиртлеринден экисини ёллап, оларгъа:

– Шеэрге барынъыз, анда сизлерге бир бардакъ сув котерип кеткен адам расткеледжек. Онынъ пешинден барынъыз. 14О кирген эвнинъ саибине: «Оджамыз: “Шегиртлеримнен Песах ашыны ашайджакъ одамыз къайда?” – деп сорай», – денъиз. 15О адам сизлерге юкъары къатта, энди эр шейи азырлангъан, бир балабан оданы косьтерир. Анда биз ичюн керек шейлерни азырланъыз, – деди.

16Шегиртлер кетти. Шеэрге киргенлеринде, Иса айткъаны киби, эр шейни таптылар ве Песах ашыны азырладылар.

17Акъшам устю, Иса он эки шегиртинен берабер кельди. 18 ^mОлар ашап отургъан вакъытта, Иса:

– Сизге догърусыны айтам: Меннен отурып ашагъанлардан биринъиз Мени сатаджакъ, – деди. 19Шегиртлер кедерленип:

– Мен дегильдирим, я? – деп бирер-бирер сорап башладылар. 20Иса джевап берип:

– Он экиден бири, Меннен чанакъкъа къолундаки питесини батыргъан адам, – деди. 21 ⁿ– Язылгъаны киби, Инсан Огълу кетеята. Лякин Инсан Огълуны саткъан адамгъа буюк беля оладжакъ! О адам догъмагъан олса, озю ичюн яхшыджа олур эди!

22 ^o‌ ^pОлар ашап отургъанда, Иса отьмекни алды, шукюр этип парчалады ве шегиртлерине берип:

– Алынъыз. Бу – Меним тенимдир, – деди.

23Сонъ, къадени алып, шукюр этти ве оларгъа берди. Эписи ондан ичтилер. 24 ^qИса оларгъа:

– Бу – чокъ адамлар ичюн тёкюледжек Меним къанымдыр, васиет къаны, – деди. 25– Сизге догърусыны айтам: энди Алланынъ Падишалыгъында Мен сизлернен янъы ичимлик ичеджек куньгедже, юзюм мейвасынынъ ичимлигини ичмейджем.

26 ^rСонъ олар йырлап, Зейтюн дагъы тарафына кеттилер.

Иса Пётрнынъ ёлдан уруладжагъы акъкъында эвельден айта

27 ^s‌ ^tИса шегиртлерине:

– Сиз эпинъиз ёлдан уруладжакъсыз. Языда шойле язылгъан: Чобанны урып йыкъсам – къойлар да дагъытыладжакъ.

28 ^uАмма Мен олип тирильген сонъ, сизлерден эвель Галилеягъа барарым, – деди.

29Пётр Исагъа:

– Эгер эписи ёлдан урулсалар биле, мен ёлдан урулмайджам! – деди. 30Иса онъа:

– Санъа догърусыны айтам: бугунь, шу геджеси, хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.

31Лякин Пётр даа бетер къызып:

– Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем, – деди. Къалгъанлары да шойле дедилер.

Иса Гетсимани багъчасында

32 ^vСонъ олар Гетсимани деген бир ерге кельдилер. Иса шегиртлерине:

– Мен дува окъугъандже, сизлер мында отурынъыз, – деди.

33 ^wО, Озюнен Пётрны, Якъупны ве Юханны алды. Оны буюк дерт ве гъам атеши къыйнай эди. 34 ^xШегиртлерине:

– Джаным сыкъылып, олю гъамынен тола. Мында къалынъыз, козь-къулакъ олунъыз, – деди.

35 ^yБираз узакълашып, ерге йыкъылды ве, эгер мумкюн олса, бу саат Онъа тиймейип кечсин деп, дува окъуды.

36 ^z– Баба-Бабачыгъым! Сен эр шейни япа билесинъ! Бу азаплар къадесини Менден ал! Лякин Меним истегеним дегиль, Сенинъки олсун, – деди О.

37Иса, шегиртлерининъ янына къайтып, оларнынъ юкълагъаныны корьди. Пётргъа:

– Симон, сен юкълайсынъмы? Бир саат биле козь-къулакъ оламадынъмы? – деди. 38 ^aa– Сынавдан кечмек ичюн, козь-къулакъ олып, дува окъунъыз! Рух джесюр, беден исе такъатсыз!

39Шегиртлеринден четке кетип, О, кене шу дувасыны окъуды. 40Къайтып кельгенде исе, шегиртлерини кене юкълагъан алда тапты: оларнынъ козьлерини юкъу баскъан. Онъа не айтаджакъларыны бильмей эдилер. 41 ^abУчюнджи сефер барып кельгенде де, шегиртлери юкълай эди. Иса оларгъа:

– Сиз эп юкълайсынъызмы, раатланасынъызмы? Етер! Энди юкъламанъыз! Вакъты-саати кельди: мына, гуналы адамларнынъ къолуна Инсан Огълуны берелер. 42Турунъыз, кетейик! Бакъынъыз, Манъа хиянетлик япкъан адам якъынлашты, – деди.

Исанынъ якъаланувы

43 ^ac‌ ^adШу ань, Иса бу сёзлерни айткъанынен, он экиден бири Иуда пейда олды. Иуданен берабер къылыч ве таякъларнен силялангъан адамлар кельди. Оларны баш руханийлер, Къанун оджалары ве халкънынъ акъсакъаллары ёллагъан. 44Хаин Иуда: «Мен кимни опьсем, сизге керек Адам будыр. Оны якъаланъыз ве яхшы къаравуллап алып кетинъиз», – деп, оларгъа эвельден насыл бельги береджегини айткъан эди. 45Сонъра о, Исанынъ къаршысына кельди ве:

– Равви! – деп, Оны опьти.

46Шу ань Исаны якъаладылар. 47 ^aeОнынъ янында тургъанлардан бириси къылычыны чекип, баш руханийнинъ къулуны урып, онынъ къулагъыны кести. 48Иса оларгъа:

– Мени якъаламакъ ичюн, айдут тутаджакъ киби, къылыч ве таякъларнен силяланып кельдинъиз. 49 ^afМен эр кунь Алланынъ Сарайында сизинъ аранъызда олып, окъута эдим, сизлер исе Мени якъаламадынъыз. Амма Язылар беджерильмек керек.

50 ^agО вакъытта эписи, Исаны къалдырып, къачып кеттилер. 51Исанынъ артындан чыплакъ тенине орьтю саргъан бир яш огълан кетти. Аскерлер оны тутмагъа истедилер. 52Лякин о, орьтюни оларнынъ къолларында къалдырып, чыр-чыплакъ олып къачып кетти.

Иса Юксек Шура алдында

53 ^ahИсаны баш руханийнинъ алдына алып кельдилер. Анда эписи баш руханийлер, акъсакъаллар ве Къанун оджалары топлангъанлар. 54Пётр исе Исанынъ пешинден узакътан барып, баш руханийнинъ азбарына кирди ве, хызметчилернен берабер атеш янында отурып, къызына башлады. 55Баш руханийлер ве бутюн Юксек Шура, Исагъа олюм джезасы чыкъармакъ ичюн, Оны къабаатлагъан шаатны къыдырсалар да, тапып оламадылар. 56 ^aiОларда чокъ ялан айткъан шаатлар олса да, лафлары бир-бирине келишмей эди. 57Ялан шаатлардан базылары сёзге чыкъып:

58 ^aj– О: «Инсан къолунен къурулгъан Алланынъ бу Сарайыны бозып, учь куньде адам къолунен къурулмагъан, башкъа Сарайны къурарым», – дегенини эшиттик, – дей эдилер. 59Лякин бу шаатлар бир-биринен келишмей эди.

60 ^akБиринджи баш руханий еринден турып, ортагъа чыкъты ве Исадан сорады:

– Сен не ичюн джевап къайтармайсынъ? Оларнынъ Санъа къаршы шаатлыкъларына не айтаджанъ?

61 ^alИса исе индемеди ве ич бир джевап къайтармады. Баш руханий Онъа даа бир суаль берди:

– Шуретли Алланынъ Огълу, Месих – Сенсинъми? – деди. 62 ^amИса:

– Меним, – деди. – Инсан Огълу Къудретли Алланынъ онъ тарафында отургъаныны ве коктеки булутларнен берабер кельгенини кореджексиз.

63 ^anБуны эшиткен баш руханий устюндеки урбаларыны йыртып:

– Бизлерге башкъа шаатларнынъ неге кереги бар? 64 ^aoКуфюр сёзлерни озьлеринъиз эшиттинъиз. Бунъа не дейджексиз? – деди.

Эписи Исаны, олюмге ляйыкъ, деп, джезагъа укюм эттилер. 65 ^apБазылары Онъа къаршы тюкюре башладылар. Онынъ бетини къапатып, башына урдылар ве:

– Пейгъамберлигинъни косьтер! – деп къычырдылар.

Сонъ хызметчилер де Оны урмагъа башладылар.

Пётр Исадан вазгече

66 ^aqО вакъытта Пётр ашада, азбарда турмакъта эди. Анда баш руханийнинъ хызметчи къызларындан бириси кельди. 67Къызынып тургъан Пётрны корип, онъа дикъкъатнен бакъты да:

– Сен де назаретли Исанен берабер эдинъ, – деди.

68Лякин Пётр буны инкяр этти:

– Сен не айтасынъ шу, мен бир шей бильмейим, бир шей анъламайым, – деди де, тышкъа, огдеки азбаргъа чыкъты. Шу арада хораз къычырды.

69Хызметчи къызы оны анда да корьди ве о ерде тургъанларгъа:

– Бу – олардан бириси, – деди.

70Пётр кене инкяр этти. Бираздан сонъ о ерде тургъанлар Пётргъа айта башладылар:

– Керчектен де, сен олардан бириси оласынъ. Сен Галилеядансынъ да! – дедилер.

71Пётр исе, ант этип:

– Алла бойнумны урсун! Сизлер айткъан бу адамны мен танымайым! – деди.

72 ^arТамам шу вакъытта хораз экинджи сефер къычырды. Исанынъ: «Хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен учь кере Менден вазгечеджексинъ», – деген сёзлери Пётрнынъ эсине кельди, ве онынъ козьлеринден яшлар тёкюле башлады.