‏ Mark 6

Исаны Назаретте ред этелер

1 ^a‌ ^bИса шу ерден чыкъып, Озь юртуна кельди. Шегиртлери де Онынъ артындан бардылар.

2 ^cРаатлыкъ кунюнде Иса синагогада адамларны огрете башлады. Оны динълегенлерден чокъ адам шашып:

– Бу бильгиге О къайдан малик олгъан экен? Онъа бойле акъылны ве бойле аджайип шейлерни япмакъ къуветини ким берген? 3 ^dМерьемнинъ огълу, Якъуп, Йосе, Иуда ве Симоннынъ агъасы, адий бир дюльгер Иса дегильми я? Онынъ къызкъардашлары да мында, бизим арамызда турмайлармы? – деди ве Исаны ред эттилер. 4 ^eИса исе оларгъа:

– Пейгъамберни эр ерде урьмет этелер, тек озь ветанында, озь эвинде ве озь сой-сопларынынъ арасында онынъ къадрине етмейлер, – деди.

5Анда ич бир аджайип шей яраталмады. Тек бир къач хастагъа къолларыны тийдирип, оларны сагълам этти. 6 ^fО, оларнынъ имансызлыгъына шашып къала эди.

Иса он эки шегиртини ёллай

Иса кой-койден юрип адамларны огрете эди. 7 ^gОн эки шегиртини янына чагъырып, оларны экишер-экишер болип, халкъ арасына ёллады. Оларгъа арам рухларны къувмакъ ичюн къудрет берди, 8ёлгъа таякъларындан гъайры ич бир шей: не торба, не пите, не де къушагъындаки бакъыр акъча алмагъа, 9тек аякъларына чарыкъ кийип чыкъмагъа эмир этти.

– Эки дане урба биле алманъыз. 10Эгер бирде-бир ерде эвге кирсенъиз, шу ерден чыкъмагъандже, о эвде къалынъыз. 11 ^hЭгер бир ернинъ адамлары сизни къабул этмеселер ве динълемеселер, шу ерден чыкъаяткъанда, аякъларынъыздан тозны къакъып кетинъиз. Бу, оларгъа къаршы шаатлыкъ олур, – деди Иса.

12 ⁱБойлеликнен, шегиртлер ёлгъа чыкъып, халкъны тёвбе этмеге чагъырып юрдилер. 13 ^jБаягъы джинлерни къувып чыкъардылар ве чокъ хасталарны зейтюн ягъынен сюртип тедавийледилер.

Ягъянынъ олюми

14 ^k‌ ^lИса акъкъында Ирод падиша эшитти. Исанынъ намы белли олды, ве адамлар Онынъ акъкъында: «Сувгъа Батырыджы Ягъя тирильди! Шунынъ ичюн онда аджайип шейлер япмагъа кучю бар», – айта эдилер. 15 ^mБашкъалары исе: «О – Ильяс», – деп сая, даа башкъалары: «О – эвельки пейгъамберлер киби бир пейгъамбердир», – дей эдилер.

16Ирод исе, буны эшитип:

– Бу, мен башыны кестирген Ягъядыр. О тирилип кельген, – деп тура эди.

17 ⁿИрод озь къардашы Филипнинъ сабыкъ апайы олгъан Иродиягъа эвленген сонъ, Ягъяны зиндангъа ташлагъан эди. 18Ягъя Иродгъа:

– Къанун боюнджа санъа бу къадынны апай этип алмагъа олмай, – деп, юре эди. 19Иродия Ягъягъа тиш къайрап, оны ольдюрильмесини истесе де, озь ниетине еталмай эди. 20Ирод Ягъянынъ инсафлы ве азиз адам олгъаныны билип, ондан къоркъа ве оны къорчалай эди. Ягъянынъ сёзлерини бегенип, динълей эди, амма бу сёзлер оны буюк бир шашкъынлыкъ ичинде къалдыра эдилер.

21 ^oБир куню къолай фырсат тапылды. Ирод догъгъан куню мунасебетинен озюнинъ буюклери, бинъбашылары ве Галилея башлыкълары ичюн зияфет япты. 22Анда Иродиянынъ къызы келип, оюнгъа тюшти. Онынъ ойнагъаныны эм Ирод, эм мусафирлер пек бегендилер. Сонъ падиша къызгъа:

– Не истесенъ, исте, мен санъа берерим, – деди. 23 ^pЭм сёз берди: – Менден не сорасанъ, береджем, падишалыгъымнынъ ярысыны биле береджем, – деди.

24Къыз андан чыкъып, анасына:

– Нени истейим? – деди.

– Сувгъа Батырыджы Ягъянынъ башыны сора! – деди анасы.

25Къыз шу ань падишанынъ янына чапып барып:

– Манъа шимди Ягъянынъ башыны алып, бир табакъ устюнде кетирсинлер, – деди.

26Падиша пек буюк къасеветке тюшти. Амма янында олгъан мусафирлер огюнде ант эткени ичюн, къызнынъ риджасыны ред этмеге истемеди. 27Джеллятны йиберип, Ягъянынъ башыны кетирмесини буюрды. Джеллят зиндангъа барып, Ягъянынъ башыны кести 28ве табакъ устюнде кетирип, къызгъа берди; къыз исе оны анасына алып кетти. 29 ^qЯгъянынъ шегиртлери бу хаберни эшитип, онынъ джеседини келип алдылар ве дефн эттилер.

Иса беш бинъ адамны тойдура

30 ^r‌ ^sЭльчилер Исанынъ янына къайтып, насыл ишлер япкъанларыны, халкъкъа нелер огреткенлерини айтып бердилер.

31 ^tИса оларгъа:

– Энди тынч ве адамсыз бир ерге барынъыз, бир озюнъиз къалып, раатланынъыз, – деди. Келип-кеткенлернинъ чокълугъындан оларнынъ аш ашамагъа биле вакъты ёкъ эди.

32Иса шегиртлеринен къайыкъкъа минип, адам олмагъан бир ерге ёл алды. 33Амма адамлар оларнынъ кетеяткъанларыны корьдилер, ве чокъ адамлар Исаны таныдылар. Якъын шеэрлернинъ сакинлери джаяв ёлгъа чыкъып, Исанен шегиртлери бараяткъан ерге ялыдан чапып, олардан эвель етип кельдилер. 34 ^uИса къайыкътан чыкъып, чокъ адамларны корип, оларны аджыды. Олар чобансыз къойларгъа ошай эдилер. Иса оларгъа чокъ шейлерни огретип башлады. 35Баягъы вакъыт кечкен сонъ, шегиртлери Исанынъ янына келип:

– Бу ерде кимсе яшамай экен, эм энди кеч олды. 36Халкъны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар. Оларнынъ ашамагъа ич бир шейлери ёкъ да, – дедилер.

37 ^vИса исе:

– Сизлер оларгъа аш беринъиз! – деди.

– О къадар пара къайдан алайыкъ? Бу адамларны тойдурмакъ ичюн, эки юз динар ▼

▼Эки юз динар – къ. юн. «200 денарион», я да 200 кунь чалышкъан адамнынъ къазанчы.

керек! – дедилер Онъа.

38Иса:

– Не къадар отьмегинъиз бар? Барып бакъынъыз, – деди. Олар бакъып келип:

– Беш дане отьмек ве эки дане балыкъ бар, – дедилер.

39Иса шегиртлерине халкъны топ-топ этип ешиль отлар устюне отуртмакъны буюрды. 40Адамлар юзер ве эллишер олып, группаларнен отурдылар. 41Иса беш отьмекнен эки балыкъны алды, козьлерини коклерге котерип, шукюр дувасыны окъуды. Отьмеклерни болип, адамларгъа даркъатмакъ ичюн шегиртлерине берди. Эки балыкъны да эписине болип берди. 42Эр кес ашап тойды. 43Сонъ артып къалгъан отьмек парчаларынен ве балыкъларнен даа он эки сепет топладылар. 44Отьмек ашагъанларнынъ арасында тек акъайлардан беш бинъ эди.

45 ^x‌ ^yБундан сонъ, Иса шегиртлерине, тез-тез къайыкъкъа отурып, Ондан эвель гольнинъ къаршы ялысындаки Бетсайда шеэрине кечмеге буюрды. Озю исе адамларны йибереджек эди. 46 ^zХалкънен сагълыкълашкъан сонъ, Иса дува окъумагъа дагъгъа чыкъты.

47Акъшам олгъанда, къайыкъ энди гольнинъ ортасында эди, Иса исе ялынъыз Озю ялыда къалды. 48Ель шегиртлернинъ къайыгъына къаршы эсмекте эди. Иса оларнынъ къайыкъта ельге къаршы ялдап къыйналгъанларыны корип, танъ атмаздан сув устюне басып, шегиртлери тарафкъа ёл алды. Оларгъа якъынлашып, янларындан кечип кеткен киби олды. 49 ^aaШегиртлер исе голь устюнде юрген Исаны корип, Оны хаялет беллеп, къычырышып башладылар. 50Оны корьгенде, эписининъ юреклери къоркъудан ойнады. Амма Иса шу ань оларгъа:

– Джесюр олунъыз! Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди.

51Шойле дегенинен, барып къайыкъкъа чыкъты. Шу дакъкъасы ель тынды. Бу шей шегиртлерни даа бетер шашырды. 52 ^abОлар отьмекнен олып кечкен аджайип адисени анъламадылар, юреклери де ачылмагъан эди.

Иса Геннесаретте хасталарны тедавийлей

53 ^ac‌ ^adГольни кечип, олар Геннесаретте ялыгъа етип кельдилер ве анда токътадылар. 54Къайыкътан тюшкенлеринен, адамлар оларны таныды. 55 ^aeТезден бу хабер бутюн этрафкъа даркъалды. Исанынъ къайда олгъаныны эшиткенлер хасталарны тёшеклер устюнде котерип кетире эдилер. 56 ^afО къайда бармаса да – койлерде, шеэрлерде – адамлар хасталарны ачыкъ мейданларгъа чыкъарып яткъыза эдилер. Урбасынынъ бир этегине тиймек ичюн разылыкъ сорай эдилер. Онъа къол тийдирип олгъанлар эписи тюзеле эдилер.