‏ Matthew 14

Ягъянынъ олюми

1 ^aШу вакъытта виляет укюмдары Ирод Иса акъкъында эшитип, 2 ^bозюнинъ хызметчилерине:

– Бу – Сувгъа Батырыджы Ягъядыр! О, олюлерден къайтып тирильген! Шунынъ ичюн онда аджайип шейлер япмагъа кучю бар, – деди.

3– 4 ^cМына бу Ирод озь къардашы Филипнинъ сабыкъ апайы Иродияны озюнинъ апайы этип алгъан эди. Сонъ Ягъя онъа: «Къанун боюнджа санъа бу къадынны апай этип алмагъа олмай», – деген. Шунынъ ичюн Ирод Ягъяны якъалап, элини-аягъыны зынджырларнен багълап, зиндангъа аткъан. 5 ^dИрод Ягъяны ольдюрмеге истеген, амма халкътан къоркъа экен. Олар Ягъяны пейгъамбер, деп сая эдилер.

6Ироднынъ догъгъан кунюне багъышлангъан зияфетте мусафирлер огюне Иродиянынъ къызы чыкъып ойнады. Падиша онынъ ойнагъаныны пек бегенип, 7 ^eо не истесе бермеге азыр олгъанына ант этти. 8Къыз исе анасы огреткени киби: «Манъа мында Сувгъа Батырыджы Ягъянынъ башыны табакъта кетирип бер!» – деди.

9Падишаны къайгъы басса да, янында олгъан мусафирлер огюнде ант эткени ичюн, башны кетирсинлер, деп эмир этти.

10Джеллятны йиберип, Ягъянынъ башыны алдырды. 11Онынъ башыны табакъта кетирип, къызгъа бердилер, о исе анасына алып барды. 12 ^fЯгъянынъ шегиртлери келип, онынъ беденини алып дефн эттилер. Сонъ барып, бу акъта Исагъа хабер эттилер.

Иса беш бинъ адамны тойдура

13 ^gИса буны эшиткенинен, бир Озю къайыкъкъа отурып, андан адам олмагъан бир ерге кетти. Амма адамлар бу акъта бильдилер, озь шеэрлеринден чыкъып, Онынъ артындан джаяв кеттилер. 14Иса къайыкътан чыкъып, чокъ адамларны корьди. О адамларны аджыды ве оларнынъ арасында олгъан хасталарны тедавийледи.

15Акъшам тюшкенинен, шегиртлери Онынъ янына келип:

– Бу ерде кимсе яшамай экен, эм энди кеч олды. Адамларны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар, – дедилер. 16 ^hЛякин Иса:

– Олар кетмесе де олур, сизлер оларгъа аш беринъиз, – деди.

17– Бу ерде бизде тек беш отьмек ве эки балыгъымыз бар, башкъа бир шей ёкъ, – дедилер Онъа.

18– Оларны бу ерге, Манъа кетиринъиз, – деди Иса.

19Сонъ О адамларгъа от устюне отурмакъны буюрды. Беш отьмекнен эки балыкъны алды, козьлерини коклерге котерип, шукюр дувасыны окъуды. Отьмеклерни больди ве шегиртлерине берди, олар исе адамларгъа даркъаттылар. 20Эр кес ашап тойды. Даа артып къалгъан отьмеклернинъ парчаларыны толу он эки сепет джыйдылар. 21 ⁱАшагъанлар исе къадынлар ве балалардан гъайры беш бинъ адам эди.

Иса сув устюнде юре

22 ^jБундан сонъ Иса шегиртлерине, тез-тез къайыкъкъа отурып, гольнинъ къаршы ялысына Ондан эвель кечмеге буюрды. Озю исе адамларны йибереджек эди. 23 ^kАдамларны йиберген сонъ, бир Озю дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты. Акъшам олгъанда, о ерде ялынъыз Озю эди.

24Къайыкъ ялыдан узакъта олып, далгъаларнен куреше эди, ель исе къайыкъкъа къаршы эсмекте эди. 25Танъ атмаздан эвель Иса шегиртлери тарафына ёл алды, голь устюнден юрип кетти. 26 ^lШегиртлер Онынъ голь устюнден юрип келеяткъаныны корип, пек къоркътылар.

– Бу – бир хаялеттир! – деп, къоркъкъанларындан къычырдылар.

27Лякин Иса шу ань оларнен лаф этип башлады:

– Джесюр олунъыз! Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди.

28О вакъытта Пётр:

– Я Раббим, эгер бу Сен олсанъ, манъа буюр, мен Сенинъ янынъа сув устюнде юрип барайым! – деди. 29Иса:

– Кель! – деди.

Пётр къайыкътан чыкъып, Исагъа таба сув устюнден кетти.

30Лякин ельнинъ кучюни сезип, къоркъты ве бата башлады.

– Я Раббим, мени къуртар! – деп багъырды.

31 ^mИса шу ань къолуны узатып, оны тутты да:

– Эй, иманы аз олгъан, сен не ичюн шубелендинъ? – деди.

32Олар къайыкъкъа отургъанларынен, ель тынды. 33 ⁿКъайыкътаки шегиртлер исе Исагъа бель букип:

– Керчектен де Сен – Алланынъ Огълусынъ! – дедилер.

Иса Геннесаретте хасталарны тедавийлей

34 ^o‌ ^pГольни кечип, олар Геннесаретте ялыгъа етип кельдилер. 35О ернинъ адамлары Исаны таныдылар. Бутюн этрафларгъа хабер ёллап, Онынъ алдына эписи хасталарны кетирдилер. 36Тек урбасынынъ этегине тиймек ичюн Ондан рухсет сорай эдилер, тийгенлер эписи тедавийлене эдилер.