‏ Matthew 15

Баба-деделернинъ урф-адетлери акъкъында

1 ^aО вакъытта Къанун оджалары ве фериселер Ерусалимден Исанынъ алдына келип, суаль бердилер:

2 ^b– Сенинъ шегиртлеринъ баба-деделеримизнинъ урф-адетлерини не ичюн бозалар? Аш ашамаздан эвель къолларыны ювмайлар…

3 ^cИса оларгъа джевап берип:

– Я сизлер озь урф-адетинъиз ичюн Алланынъ эмирини не ичюн бозасыз? – деди. 4 ^d– Алла: «Ана-бабанъны урьмет эт» ве «Бабасыны я да анасыны къаргъагъан адам ольдюрильсин», – деди. 5Амма сиз: «Ким бабасына я да анасына: “Меним санъа береджек олгъан ярдымым Аллагъа багъышлангъан бахшыш”, – десе, 6о бабасыны я да анасыны урьмет этмесе де олур», – дейсиз. Шунынънен, сиз озюнъизнинъ урф-адетинъиз ичюн Алланынъ Сёзюни ред этесиз. 7 ^eЭй, экиюзьлюлер! Сизинъ акъкъынъызда айткъан Ешая пейгъамбернинъ сёзлери яхшы: 8Бу халкъ Мени тильнен урьмет эте, юреклери исе Менден пек узакъ.
9 ^fМанъа бошуна табыналар, инсан эмирлерини берип огретелер.

Адамны не арам эте

10Сонъ Иса халкъны янына чагъырып, оларгъа:

– Мени динълеп, анъламагъа тырышынъыз! 11 ^gАгъызгъа кирген шей дегиль, агъыздан чыкъкъан шей исе инсанны арам эте, – деди.

12О вакъытта шегиртлери Онынъ янына келип:

– Фериселер бу сёзлеринъни эшитип, пек ачувлангъанларыны билесинъми? – дедилер.

13 ^hИса оларгъа джевап берип:

– Меним Бабам сачмагъан эр бир осюмлик тюбю-тамырынен сувурылып ташланаджакъ. 14 ⁱОларны къалдырынъыз! Олар – сокъурларнынъ кёр етекчилеридир. Эгер сокъур сокъурны етеклеп юрсе, олар экиси де чукъургъа тюшип кетерлер, – деди.

15Пётр Онъа:

– Бизге бу кинаели икяени анълатып бер! – деди. 16Иса:

– Сизлер де ойле акъылсызларсынъызмы? 17Агъызгъа кирген эр бир шей ашкъазангъа кечип, аякъёлгъа чыкъып кеткенини даа анъламадынъызмы? 18 ^jАмма агъыздан чыкъкъан шейлер юректен чыкъалар. Адамны булар арам этелер. 19 ^kАдамнынъ юрегинде яман фикирлер, адам ольдюрюв, аиле садыкълыгъыны бозув, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, ялан шаатлыкъ, куфюр сёзлер догъып, ондан чыкъалар. 20Мына бу шейлер адамны арам эте. Кирли къолларнен аш ашамакъ исе адамны арам этмей.

Ханаанлы къадыннынъ иманы

21 ^l‌ ^mИса о ерден чыкъып, Тир ве Сидон юртларына кетти. 22 ⁿАнда Онынъ алдына шу ерлерде яшагъан бир ханаанлы къадын кельди.

– Эфендим, Давутнынъ Огълу, мени аджы! Къызымны джин урды, ве пек къыйнай, – деп къычырды.

23Лякин Иса онъа бир сёз биле къайтармады. Шегиртлери келип:

– Айтса онъа, кетсин! Артымыздан къычырып юре, – деп Исагъа риджа эттилер. 24 ^oИса:

– Мен тек Исраиль халкъынынъ адашкъан къойларына йиберильген эдим, – деди.

25Амма къадын якъынджа келип, Исанынъ алдында озюни ерге ташлады ве:

– Эфендим, манъа ярдым эт! – деди.

26 ^p– Балалардан отьмекни алып, копеклерге ташламакъ яхшы дегиль, – деди Иса.

27– Эбет, Эфендим, амма копеклер де эфендисининъ софрасындан тюшкен отьмек уфакъларыны ашайлар! – деди къадын. Сонъ Иса:

28– Эй, къадын, сенинъ иманынъ буюк! Истегенинъ олсун! – деди.

Къадыннынъ къызы шу ань тедавийленди.

Иса чокъ адамны тедавийлей

29Иса о ерден кетти ве, Озь ёлуны Галилея голю боюнда девам этип, андаки бир дагъгъа чыкъты ве отурды. 30 ^qОнынъ янына пек чокъ адам топланды. Олар озьлеринен топал, кёр, сакъат, сагъыр тильсиз ве чокътан-чокъ башкъа хасталарны алып келип, Исанынъ аякълары алдына къойдылар. Иса исе оларны тедавийледи. 31Тильсизлер лаф эткенлерини, сакъатлар сагълам олгъанларыны, топаллар юргенлерини, кёрларнынъ козьлери ачылгъаныны корип, халкъ шашып къалды ве Исраильнинъ Алласыны алгъышлады.

Иса дёрт бинъ адамны тойдура

32 ^r‌ ^sИса, шегиртлерини янына чагъырып, оларгъа:

– Халкъны аджыйым. Меним алдымда учь кунь туралар, ашамагъа исе ич бир шейлери ёкъ. Мен оларны ач алында йибермеге истемейим, даа ёлда такъаттан кесильмесинлер, – деди.

33 ^tШегиртлери Онъа:

– Бу сахрада о къадар адамны тойдурмакъ ичюн отьмекни къайдан алайыкъ? – дедилер.

34– Не къадар отьмегинъиз бар? – деп сорады Иса.

– Еди дане отьмек ве бир къач балычыгъымыз бар, – деди олар.

35Иса адамларгъа ерге отурмакъны буюрып, 36еди отьмекни ве балыкъларны алды, шукюр этип пителерни парчалады ве шегиртлерине берди, олар исе халкъкъа даркъаттылар. 37Эписи ашап тойдылар ве артып къалгъан отьмек парчаларындан даа толу еди буюк сепет топладылар. 38 ^uАшагъанлар исе къадынлар ве балалардан гъайры дёрт бинъ адам эди. 39Иса халкъны йиберип, къайыкъкъа чыкъты ве Магдала этрафларына кетти.