‏ Matthew 20

Юзюм багъындаки ыргъатлар акъкъында кинаели икяе

1Бойледже, Кок Падишалыгъы бунъа ошай: бир эфенди саба эрте озь юзюм багъына ыргъатларны кирагъа тутмакъ ичюн кете. 2О ыргъатларнен кунюне бир динар бермеге келишип, оларны озюнинъ юзюм багъына йиберди. 3Саат докъузларда о кене чыкъып, базар мейданында ишсиз тургъан башкъа адамларны корип, 4оларгъа: «Сизлер де меним юзюм багъыма барынъыз, мен сизлерге ляйыкъ акъкъынъызны берерим», – деди. Олар бардылар. 5Саат он экиде ве уйледен сонъ саат учьте о чыкъып, кене шойле япты. 6Саат бешлерде де, акъшам устю даа бир кере мейдангъа чыкъып, анда ишсиз тургъан адамларны корьди де: «Не ичюн сизлер бу ерде кунь бою ишсиз турасыз?» – деп сорады. 7Олар исе: «Бизлерни кимсе чалышмакъ ичюн кирагъа тутмады да», – дедилер. О оларгъа: «Сизлер де меним юзюм багъыма барынъыз», – деди. 8 ^aАкъшам олгъанда, багънынъ саиби озюнинъ идаре хызметчисине: «Ыргъатларны чагъырып, оларгъа, сонъкилерден башлап биринджилеринедже иш акъларыны бер», – деп буюрды. 9Саат бешлерде иш башлагъанлар келип, бирер динар алдылар. 10Биринджи кельгенлер исе чокъча аладжамыз, деп тюшюндилер. Амма олар да бирер динар алдылар. 11Олар иш акъкъыны алып, багъ саибине наразылыкъ бильдире башладылар: 12«Бу сонъунда кельгенлер бир саат ишледилер, сен исе оларны, бутюн кунь кучьлю кунеш тюбюнде чалышкъан бизлернен тенъ корьдинъ». 13Бунъа джевап берип багъ саиби олардан бирисине: «Достум, мен сени алдатмайым. Сен меннен бир динаргъа келишкен эдинъми? 14Энди акъкъынъны алып кет. Мен исе санъа бергеним къадар бу сонъки кельген адамгъа да бермеге истейим. 15Озь парамны истегенимдже масраф этмеге акъкъым ёкъмы? Я да мен бойле мераметли олгъанымны пахыллайсынъмы?» – деди. 16 ^bБойлеликнен, сонъундакилер биринджи ве биринджилер исе сонъунда оладжакълар.

Иса учюнджи кере Озь олюми ве тирилюви акъкъында айта

17 ^cИса Ерусалимге ёл алгъанда, тек он эки шегиртини четке чагъырып, оларгъа:

18– Шимди биз Ерусалимге келип киреятамыз. Анда Инсан Огълуны баш руханийлер ве Къанун оджаларынынъ къолуна тутып береджеклер. Олар Оны олюмге укюм этеджеклер. 19 ^dМасхара этмек, къамчыламакъ ве хачкъа мыхламакъ ичюн, Оны Аллагъа инанмагъан адамларгъа береджеклер. Учюнджи куню исе О, тириледжек, – деди.

Зебедай огъуллары анасынынъ истеги

20 ^e‌ ^fСонъ Якъупнынъ ве Юханнынъ анасы, Зебедайнынъ къадыны озь огъулларынен берабер Исанынъ янына кельди. Бир шей истемек ниетинен, Онъа бель букти. 21 ^gИса ондан:

– Сен не истейсинъ? – деп сорады.

– Сен Падиша олгъанда, бу меним эки огълумнынъ бириси онъ тарафынъда, экинджиси сол тарафынъда отураджакъларына сёз бер, – деди Онъа къадын.

22 ^hИса агъа-къардашкъа джевап берип:

– Сизлер не истегенинъизни бильмейсиз. Мен ичеджек къадени ичип олурсызмы? – деди.

– Олурмыз! – деди олар. 23Иса исе:

– Керчектен де, сизлер Мен ичеджек къадени ичеджексиз, амма Меним онъ ве сол тарафымда отурмагъа разылыкъ бермек Меним къолумда дегиль. Бабам бу ерни кимлерге азырлагъан олса, оларгъа береджек, – деди.

24Башкъа он шегирти буны эшитип, эки агъа-къардашкъа ачувландылар. 25Иса исе оларны янына чагъырып:

– Сиз билесиз, башкъа миллетлернинъ башлыкълары оларгъа башлыкъ олалар, ве буюк адамлары оларнынъ устюнде укюм сюрелер. 26 ⁱАмма сизлернинъ аранъызда бойле олмасын. Ким сизде буюк олмагъа истесе, сизге хызметчи олсун. 27Ким исе сизлернинъ аранъызда биринджи олмагъа истесе, сизинъ къулунъыз олсун. 28 ^jШойле де Инсан Огълу, Озюне хызмет эттирмек ичюн кельмеди. Озю хызмет этмек ве Озь джаныны къурбан этип, чокътан-чокъларны къуртармакъ ичюн кельди, – деди.

Иса эки кёр адамны тедавийлей

29 ^k‌ ^lОлар Ерихон шеэринден чыкъкъанда, Исанынъ артындан чокъ адам кетти. 30 ^mЁл четинде эки кёр отура эди. Иса оларнынъ огюнден кечип кеткенини эшитип:

– Я Рабби! Давутнынъ Огълу, бизге мерамет эт! – деп багъыра башладылар.

31Адамлар оларнынъ агъызларыны къапатмагъа меджбур этмеге истеселер де, олар даа зияде къычырып:

– Я Рабби! Давутнынъ Огълу, бизге мерамет эт! – деп ялвардылар.

32Иса токътап, оларны янына чагъырды да:

– Сизлер Менден не истейсиз? Сизге не япайым? – деп сорады. 33Олар:

– Рабби, козьлеримиз ачылсын! – дедилер.

34 ⁿИса оларны аджып, козьлерине къол тийдирди. Шу ань оларнынъ козьлери ачылды, ве олар Исанынъ артындан кеттилер.