‏ Numbers 14

Исраиль халкъынынъ шикяети

1Бутюн джемаат къычырып, фигъан къопарды. О геджеси халкъ агълады. 2 ^aИсраиль огъулларынынъ эписи Мусагъа ве Харунгъа къаршы шикяетлендилер, бутюн джемаат оларгъа:

– Ах, биз Мысыр топрагъында я да бу сахрада ольгейдик! – дедилер. 3– Не ичюн РАББИ бизни бу топракъкъа алып кете? Бизге къылычтан ольмек ичюнми? Апайларымыз ве балаларымыз гъанимет оларакъ душман къолуна тюшеджеклер! Мысыргъа къайтмагъа бизлер ичюн яхшы дегильми?

4 ^bСонъ бири-бирлерине:

– Озьлеримизге бир башлыкъ сайлап алайыкъ да, Мысыргъа къайтайыкъ, – дедилер.

5 ^cО вакъыт Муса ве Харун Исраиль огъулларынынъ джемаатынынъ топлашувы огюне бетлеринен ерге тюштилер. 6 ^dТопракъны бакъып чыкъкъан адамлардан Нуннынъ огълу Ехошуа ве Ефунненинъ огълу Къалев урбаларыны йырттылар 7ве Исраиль огъулларынынъ бутюн джемаатына:

– Биз бакъып чыкъкъан топракъ – пек яхшы топракътыр. 8Эгер РАББИ бизден разы олса, о бизни бу топракъкъа кирсетир ве балнен сют акъкъан шу топракъны бизге берер. 9 ^eЯлынъыз РАББИге къаршы чыкъманъыз ве шу топракънынъ халкъындан къоркъманъыз. Олар биз ичюн аш оладжакъ. Оларны къорчалайджакъ кимсе ёкъ. Бизнен исе РАББИ. Олардан къоркъманъыз! – дедилер.

10 ^f– Оларны ташнен урып ольдюринъиз! – деди бутюн джемаат.

Лякин РАББИнинъ Шурети Корюшюв Чадырында Исраиль огъулларынынъ эписине корюнди, 11ве РАББИ Мусагъа:

– Бу халкъ не вакъыткъадже Манъа урьметсизлик бильдиреджек? Оларнынъ арасына Мен япкъан аджайип шейлериме бакъмадан, не вакъыткъадже олар Манъа ишанмайджакълар? 12 ^gОларны агъыр хасталыкънен урайым ве ёкъ этейим, олардан даа чокъ сайылы ве кучьлю халкъны сенден асыл этейим, – деди.

Муса халкъ ичюн Раббиге ялвара

13Муса исе РАББИге:

– Сен Озь къудретинънен бу халкъны мысырлыларнынъ арасындан чыкъардынъ, – деди. – Эгер олар шуны эшитселер, 14 ^hбу топракъта яшагъан халкъкъа нени айтарлар? (Олар исе эшиткен ки, Сен, я РАББИ, бу халкънынъ арасында оласынъ, Сен, РАББИ, оларгъа юзьме-юзь корюнесинъ, Сенинъ булутынъ оларнынъ устюнде тура, куньдюз Сен оларнынъ оглеринден булут дирегинде, геджеси исе атеш дирегинде кетесинъ.) 15Эгер Сен бу халкъны, бир адамны киби, ёкъ этсенъ, шуретинъ акъкъында лафны эшиткен миллетлер бойле айтарлар: 16 ⁱ«РАББИ бу халкъны емин этип сёз берген топракъкъа кирсетип оламады, шунынъ ичюн оларны сахрада ёкъ этти». 17Шимди Эфендимнинъ къудрети улу олсун! Сен Озюнъ бойле дединъ: 18 ^j«РАББИ тез ачувланмагъан ве пек мераметлидир. О, къабаатларны ве джинаетлерни багъышлай. Лякин О, джезасыз къалдырмай, бабаларнынъ къабааты ичюн балаларындан ве торунларындан учюнджи ве дёртюнджи несилине къадар сорай». 19Ялварам, Мысырдан чыкъкъанларындан бугуньге къадар бу халкъны насыл багъышлагъан олсанъ, буюк мераметинъ иле бу халкънынъ къабаатларыны багъышла.

20– Сенинъ сёзюнъе коре оларны багъышлайым, – деди РАББИ Мусагъа. 21 ^k– Мен барым, бутюн ер юзю Меним шуретиме толып-таша! 22Лякин Меним шуретимни, Мысырда ве сахрада косьтерген аджайип ишлеримни корьген ве он кере Мени сынагъан, Сесимни динълемеген бу адамларнынъ ич бири 23 ^lМен баба-деделерине бермеге ант эткен топракъны корьмейджек. Манъа урьметсизлик бильдирген ич бири оны корьмейджек. 24 ^mАмма къулум Къалевни о, баргъан топракъкъа кирсетеджегим, ве онынъ эвлятлары о топракъны мирас оларакъ аладжакълар, чюнки Къалевнинъ башкъа бир руху бар эди ве чюнки о, джан-юрегинден Меним артымдан кетти. 25Вадийде амалеклилернен ханаанлылар яшайлар. Сиз ярын артынъызгъа чевирилип, сахрагъа, Къызыл денъизге ёл алынъыз.

Шикяет ичюн джеза

26Сонъ РАББИ Мусагъа ве Харунгъа бойле деди:

27– Бу яман джемаат не вакъыткъадже Манъа къаршы шикяет этеджек? Мен Исраиль огъулларынынъ Манъа къаршы шикяет эткенлерини эшитем. 28Оларгъа бойле айт:

Озюмнен ант этем! – дей РАББИ. – Сиз Манъа насыл айткъан олсанъыз, айнысыны сизге япаджагъым. 29 ⁿСиз бу сахрада оледжексинъиз. Манъа къаршы шикяет эткен, йигирми ве даа буюк яшта сайылгъанлар, эр бир джедвельде язылгъанлар, эр кес сахрада оледжеклер. 30 ^oМен къолумны котерип сизни ерлештирмеге ант эткен топракъкъа кимсе кирмейджек. Анда тек Ефунненинъ огълу Къалев ве Нуннынъ огълу Ехошуа киреджек. 31Мен топракъкъа уфакъ балаларынъызны алып киреджегим (олар душман къолуна тюшерлер, – дей эдинъиз), ве олар сиз ред эткен шу ерни биледжеклер. 32Сиз исе бу сахрада оледжексинъиз. 33 ^pСиз эпинъиз ольмегендже, огъулларынъыз сахра бою къыркъ йыл долашып юреджеклер ве Менден вазгечкенлери ичюн джеза чекеджеклер. 34 ^qСиз къыркъ кунь девамында топракъны бакъып чыкъкъан эдинъиз. О къадар йыл девамында, къыркъ йыл девамында къабаатынъызнынъ джезасыны чекеджексинъиз. Бир кунь ичюн бир йыл олур. Эр кунь ичюн – бир йыл. Сонъ Мени ачувландырмакъ не олгъаныны биледжексинъиз!

35Мен, РАББИ, сёз берем: Манъа къаршы топлашып чыкъкъан бу яман джемааткъа шуны япаджагъым, оларнынъ эписи бу сахрада гъайып оладжакълар, анда оледжеклер.

36Муса ёллагъан адамлар, топракъны бакъып чыкъкъан, арткъа къайтып, топракъ акъкъында яман хаберлер джайраткъан ве бутюн джемаатны РАББИге къаршы шикяет этмеге къызыштыргъан адамлар, 37РАББИнинъ огюнде яман хасталыкътан ольдилер. Олар топракъ акъкъында яман лаф джайраткъан эдилер. 38 ^rТопракъны бакъып чыкъкъан акъайлардан ялынъыз Нуннынъ огълу Ехошуа ве Ефунненинъ огълу Къалев сагъ къалдылар.

Ваде этильген топракъны къолгъа алмакъ ниети

39Муса бу сёзлерни Исраиль огъулларынынъ эписине айткъанда, халкъ пек чокъ къаарь-къасевет этти. 40Саба эрте турып, дагълыкъ ерининъ тёпесине котерильдилер ве:

– Мына, биз мындамыз. Биз гуна къазандыкъ. Шимди РАББИ айткъан ерге барайыкъ, – дедилер.

41– Не ичюн сиз РАББИнинъ буюргъанына къаршы чыкъасынъыз? – деди Муса. – Къолунъыздан бир шей кельмейджек. 42Барманъыз! Аранъызда РАББИ ёкъ! Душманлар сизни ёкъ этеджеклер! 43 ^sАнда амалеклилернен ханаанлылар сизлерге къаршы чыкъаджакълар да, сизни къылычларынен ольдюреджеклер. Сиз РАББИден вазгечкенинъиз ичюн, РАББИ сизнен олмайджакъ!

44Лякин олар озьлерине ишанып, дагълыкъ ерининъ тёпесине котерильдилер. РАББИнинъ Васиет Сандыгъы ве Муса исе ордуда къалды. 45 ^tШу дагълыкъта яшагъан амалеклилернен ханаанлылар келип, оларны урып енъдилер ве тап Хорма шеэрине къадар къуваладылар.