‏ Proverbs 8

Икметке макътав

1 aКъычыргъан Икмет дегильми?
Сесини юксельткен Анълайыш дегильми?
2Ёл кенарында, байыр тёпесинде,
ёллар чатышмасында тура о,
3шеэрнинъ араба къапусы янында,
кириш ери огюнде сесини юксельте:
4«Эй, акъайлар, сизге меним чагъыргъанларым,
адам союна меним сесим!
5 bСаде олгъанлар! Зекялы олмагъа огренинъиз!
Акъылсызлар! Анълагъан юрекни тапынъыз!
6Динъленъиз, муим сёзлер айтаджагъым,
догърусыны айтмакъ ичюн, агъзымны ачам!
7Тилим тек керчекни айта,
дудакъларым яландан нефретлене!
8Агъзымдан чыкъкъан эр сёз догърудыр,
олар айнеджи ве ялан олмаз.
9Ап-ачыкътыр олар эписи анълагъанларгъа,
бильгини къыдыргъанлар ичюн – догърудыр.
10 cОгреткеним кумюштен хайырлыдыр,
бильги темиз алтындан паалыдыр!
11 dИкмет – къыйметли ташлардан яхшы,
истегенинъден бир шей онъа тенъ кельмез!

12Мен – Икмет, зекянен бирликте яшайым,
бильги ве ферасетни мен таптым.
13 eРАББИден къоркъмакъ – яманлыкътан нефрет этмектир.
Гъурурдан, юксектен бакъыштан,
яман ёлдан ве ялан агъыздан нефрет этем.
14 fНасиат ве идракъ мендедир,
мен – акъылым, менде – къудрет.
15Меним ярдымымнен падишалар падишалыкъ этелер,
укюмдарлар адалетни къоялар.
16Меним ярдымымнен башлыкълар,
мырзалар ве ер юзюндеки эписи къадылар укюм этелер.
17 gМени севгенлерни мен де севем,
мени къыдыргъанлар мени тапарлар.
18 hБайлыкъ ве шурет,
гъайып олмагъан хазине ве инсафлыкъ – мендедир.
19 iМахсулларым алтындан, темиз алтындан яхшы,
менден келир энъ яхшы кумюштен чокъ.
20Инсафлыкъ ёлундан кетем,
адалет сокъакъларындан юрем.
21Бойлеликнен, мени севгенлерни зенгинлик саиплери япам,
анбарларыны байлыкъкъа толдурам.

22 jРАББИ мени ёлунынъ башы япты,
чокътан берли яратылгъан шейлерден биринджи этти.
23Къадимий заман башында мен пейда олдым,
дюнья яратылмаздан эвель мен еримни алдым.
24Буюк теренликлер олмаздан эвель,
сув чокъракълары даа олмагъан вакъытта догъдым мен.
25 kДагълар тикленмезден эвель,
байырлардан эвель догъдым.
26О вакъыт не ерни ве онынъ кенълигини,
не дюньянынъ биринджи тозуны япкъан эди О.
27 lРАББИ коклерни къойгъанда, мен анда эдим.
Теренликнинъ устюнден даире чызгъанда,
28 mтёпеде булутларны ерлештиргенде,
теренликнинъ чокъракъларыны къавийлештиргенде,
29 nсувлары ташмасын деп,
денъизнинъ сынъырларыны тайинлегенде,
дюньянынъ темеллерини къойгъанда,
30мен Онынъ янында мимар олдым,
эр куньде – Онынъ къуванчы,
Онынъ огюнде эр заман зевкъ сюре эдим.
31Онынъ дюньясы ичюн севинип,
адамларнынъ огъуллары ичюн къуванчлы эдим.

32 oДемек, балаларым, динъленъиз мени:
ёлларымдан баргъанлар бахтлыдыр!
33Огютимни динълеп, икметли олунъыз,
оны ред этменъиз.
34Мени динълеген, къапуларымнынъ огюнде гедже-куньдюз олгъан,
къапуларымдан ич айырылмагъан адам бахтлыдыр!
35 pМени тапкъан адам яшайыш тапа
ве РАББИнинъ мемнюнлигине малик ола!
36Мени тапмагъан исе джанына зарар кетире:
менден нефретленгенлер эписи олюмни севелер!»
Copyright information for CrhCTB