‏ Psalms 34

Ярдым дувасы

Давутнынъ зебуры.

1 ^aЯ РАББИ, меннен давалашкъанларнен давалаш!
Меннен дженк эткенлернен дженк эт!
2Къорчалав алетлеринъни ве къалкъанынъны алып,
манъа ярдымгъа кель!
3Къылычынъны ве балтанъны чыкъарып,
мени къувалагъанларгъа къаршы чыкъ!
Джаныма айт: «Мен сени къуртарырым!».
4 ^bДжанымны къыдыргъанлар утансын
ве масхара олсун.
Манъа яманлыкъ истегенлер
аркъагъа къайтсын,
олар намусыны джойсунлар.
5 ^cРАББИнинъ Мелеги оларны,
ельде учып кеткен тобанны киби, айдасын.
6 ^dОларнынъ ёлу къаранлыкъ ве тайгъалакъ олсун,
РАББИнинъ Мелеги оларны къуваласын.
7 ^eОлар себепсиз мен ичюн гизли тузакъны азырлады,
себепсиз джаным ичюн чукъурны къазды.
8 ^fАпансыздан оларнынъ башына олюм кельсин,
гизли тузакълары оларны тутсун,
озьлери онъа тюшип, гъайып олсун!
9 ^gМеним джаным исе РАББИге къуванчнен къычырыр,
О берген къуртулышкъа севинир!
10 ^hБутюн кемиклерим дейджек:
«Я РАББИ, Сен эзильген адамны къуветлиден,
ёкъсул ве фукъарени баскъынджыдан къуртарасынъ.
Санъа ошагъан ким бар?»
11Къара ниетли шаатлар манъа къаршы чыкъты,
бильмеген шейлерим акъкъында мени соргъугъа чекти.
12 ⁱЯхшылыгъыма къаршы яманлыкъ япып,
джанымны оксюз къалдыралар.
13 ^jМен исе, олар хаста олгъанда, чувал урбасыны кийдим,
джанымны алчакълатып, аштан вазгечтим,
амма меним дувам озь багърыма джевапсыз къайтты.
14О, манъа достум ве къардашым киби эди;
бойле тюшюнип, мен яшадым.
Анасы ичюн козьяш тёккен адам киби,
мен кедерден башымны котермедим.
15Амма мен сюрюнгенде, олар къуванып топланды;
манъа уджюм эткенлер, мен бильмейим не ичюн,
манъа къаршы топлашты,
токътамайып мени къараладылар.
16 ^kЮзьлерини бурюштирип, мени мыскъылладылар,
манъа тишлерини гъыджырдаттылар.
17 ^lЯ Рабби, не вакъыткъадже бакъып тураджакъсынъ?
Джанымны оларнынъ зулумындан къуртар,
меним бир джанымны арсланлардан къорчала!
18 ^mБуюк топлашувда Санъа шукюр этеджегим,
чокъ адамнынъ арасында Сени макътайджагъым!
19 ⁿБош ерде манъа душман олгъанлар тантана япмасын,
себепсиз нефрет эткенлер бири-бирине козь къыпмасын.
20Олар барышыкъны агъзына алмайлар,
ер юзюнде тынч яшагъан сакинлерге къаршы фитнеджилик япалар.
21 ^oМанъа агъызларыны кенъ ачып:
«Аха! Аха! Козюмиз корьди!» – дейлер.
22 ^pЯ РАББИ, Сен буны корьдинъ,
индемейип отурма!
Я Рабби, менден узакълашма!
23 ^qУян, арекет эт,
меним судумны, давамны чез,
я Рабби, меним Аллам!
24 ^rМеним РАББИм ве Аллам,
мени Сенинъ догърулыгъынънен суд эт,
душманларым устюмден тантана этмесин!
25 ^s«Аха, тилегимиз беджерильди!» – юреклеринде айтмасынлар,
«Оны бутюнлей юттыкъ!» – демесинлер.
26Бахытсызлыгъыма къувангъанлар эписи утансын,
олар масхара олсун!
Манъа юксектен бакъкъанлар
утанч ве айыпны урба киби кийсин!
27Меним акълы чыкъаджагъымны истегенлер къуванчнен къычырсынлар,
даима: «Озь къулуна аманлыкъ тилеген
РАББИге макътавлар олсун!» – десинлер.
28 ^tСенинъ догърулыгъынъ тилимден тюшмез,
кунь бою Санъа макътавларым кесильмез!