Psa 9 | CrhCTB | STEP | Баш чалгъыджы ичюн. Алмут лаббен. Давутнынъ зебуры.

1 Баш чалгъыджы ичюн. Алмут лаббен. Давутнынъ зебуры.
Алеф 2 ^aДжан-юректен РАББИге шукюр этерим,
Сенинъ аджайип ишлеринънинъ эписини айтып берерим!
3 ^bСанъа къуванып, тантана этерим,
Адынъа чалгъы чаладжагъым, эй, Юдже Алла!
Беит 4 Меним душманларым артына къайттылар,
Сенинъ огюнъде сюрюнип, ёкъ олып кеттилер.
5 ^cСен суд этип, меним давамны чездинъ,
тахткъа отурдынъ, адалетли суд эттинъ.
Гимел 6 ^dСен халкъларны сёгдинъ,
инсафсызны ёкъ эттинъ,
эбедиен оларнынъ адларыны ер юзюнден сильдинъ.
Далет 7 Душманларны бутюнлей дарма-дагъын эттинъ,
шеэрлеринде таш устюнде таш къалдырмадынъ,
олардан хатыра биле къалмады.
Хе 8 ^eРАББИ эбедиен падишалыкъ этер,
суд этмек ичюн, О, тахтыны ерлештирди.
9 ^fО, дюньяны адалетнен суд этеджек,
халкъларгъа догъру укюм чыкъараджакъ.
Вав 10 ^gЭзиетленгенлер ичюн РАББИ – сыгъынакътыр,
беля заманларда О – сакъланмакъ ичюн ердир.
11 ^hАдынъны бильгенлер Санъа ишаныр,
чюнки Сени къыдыргъанларны къалдырмайсынъ, я РАББИ!
Зайин 12 Сионда яшагъан РАББИге чалгъы чалынъыз!
Халкълар арасында Онынъ ишлерини айтып беринъиз!
13 Тёкюльген къан ичюн О, джеза бере,
азаплангъанларны О, акъылында тута,
оларнынъ фигъанларыны ич унутмай.
Хет 14 ⁱМанъа мерамет эт, я РАББИ,
мени кореджек козю олмагъанлар мени азаплагъанына бакъ!
Сен мени олюм къапусындан къуртарасынъ!
15 ^jСонъ мен Сион къызынынъ ^{▼▼Сион къызы – Сион дагъында ерлешкен Давут Шеэри, сонъ Ерусалим шеэрининъ ады.} къапуларында
Санъа бутюн макътавларны бильдиририм,
Сен берген къуртарув ичюн къуванчнен къычырырым!
Тет 16 ^lХалкълар озьлери къазгъан чукъургъа тюшти,
озьлери къойгъан тузагъына аякълары илинди.
17 ^mРАББИ суд этип, адамлар Оны таныды,
инсафсыз адам исе озь япкъанларынен тутулды.

Хиггайон. Сэла
Ёд 18 ⁿЯрамай адамлар, Алланы унуткъан бутюн халкълар
олюлернинъ дюньясына тюшип кетеджеклер.
Каф 19 Амма факъыр адам бутюнлей унутылмаз,
фукъаренинъ умюти эбедиен битмез.
20 Тур, я РАББИ!
Инсанлар енъип чыкъмасын,
халкълар Сенинъ огюнъде суд этильсинлер!
21 Я РАББИ, халкъларгъа къоркъу сач,
олар адий инсан олгъанларыны бильсинлер.

Сэла
Ламет 22 ^oЯ РАББИ, не ичюн менден узакътасынъ?
Не ичюн беля заманларда сакъланасынъ?
23 Ярамайлар гъурурланып, фукъарени къувалай,
олар япкъан тузакъларда озьлери тутулсынлар!
Мим 24 Ярамай адам озь юрегининъ истеклеринен макътана,
ачкозьге яхшылыкъ япа, РАББИге исе аркъасыны чевире.
Нун 25 ^pЯрамай къопайып, Алланы къыдырмаз.
Онынъ бутюн акъылында Аллагъа ер ёкъ.
Айин 26 О эр вакъыт яхшы яшай;
Сенинъ къарарларынъ ондан узакъта,
о, бурнуны котерип, душманларгъа бакъа.
27 ^qО, тюшюне:
«Мен ич сарсылмам,
несильден несильге белянен корюшмем!»
Пе 28 ^rОнынъ агъзы лянетке, ялан ве зулумгъа толу,
тилининъ тюбюнде – беля ве бозукълыкъ.
Саде 29 ^sО, койден тыш сакъланып ята,
къабаатсыз адамны гизли ерлерде ольдюре,
онынъ козьлери фукъаре адамны къыдыралар.
30 ^tЧалылар ичинде сакълангъан арслан киби,
о, гизли ерде отура,
фукъарени тутмакъ ичюн, о, сакълана.
Авына тюшюрип, гъарипни тута.
31 Урулгъан, ерге басылгъан фукъаре
онынъ кучьлю панджаларына тюше.
32 ^uО, тюшюне:
«Алла унутты, юзюни къапатты,
япкъанымны ич бир вакъыт корьмез!»
Коф 33 Тур, я РАББИ!
Узат къолунъны, эй, Алла!
Унутма заваллыларны!
34 Не ичюн ярамайлар Алладан къоркъмай,
не ичюн: «Алла эсап сорамаз», – деп тюшюнелер?
Реш 35 ^vЛякин Сен коресинъ!
Джан агърыларына ве зулумларгъа Сен бакъасынъ,
Озь къолунънен ярамайларнынъ акъкъыны бересинъ.
Заваллы озюни Санъа багълай,
оксюзнинъ ярдымджысы – Сенсинъ.
Шин 36 ^wИнсафсыз ве яман адамнынъ къудретини эксильт,
онынъ яманлыкъларынынъ изи биле къалмасын!
37 ^xРАББИ эбедиен, эр вакъыт Падишадыр!
Халкълар Онынъ еринден ёкъ олурлар!
Тав 38 Сен алчакъгонъюллилернинъ тилегини эшитесинъ, я РАББИ!
Юреклерине такъат берип, оларгъа къулакъ ас.
39 ^yИнсан ер юзюнде бир даа къоркъу сачмасын деп,
оксюзлерни ве азаплангъанларны къорчала.