‏ Ruth 1

Элимелекнинъ къорантасы Моавгъа коче

1 aКъадылар укюм эткен заманларда мемлекетте ачлыкъ башланды. Бир адам апайынен ве эки огълунен берабер Ехуданынъ Вифлеем шеэринден чыкъып, Моав чёллерине яшамагъа кетти. 2Адамнынъ ады Элимелек, апайынынъ ады Ноомий, огъулларынынъ адлары Махлон ве Килион эди. Олар Ехуданынъ Вифлеем шеэринден эфратлылар эдилер. Олар Моав чёллерине кельдилер ве анда яшамагъа къалдылар. 3Ноомийнинъ акъайы Элимелек ольген сонъ, о, эки огълунен янъгъыз къалды. 4Эки огълу моавлы къызларындан озьлерине апай алдылар. Къызларнынъ бирининъ ады Орпа, экинджисининъ ады Рут эди. Анда олар он йыл къадар яшадылар. 5Амма сонъра онынъ эки огълу Махлон ве Килион ольдилер, ве къадын эки огъулсыз ве акъайсыз къалды.

Ноомий ве Рут Ехуда топрагъына къайталар

6Ноомий Моав чёллеринде олгъанда, Алланынъ озь халкъына ярдымгъа кельгенини ве оларгъа аш бергенини эшитти, озь келинлеринен ёлгъа чыкъып, Моав чёллеринден эвге догърулды. 7Анда отургъан еринден ёлгъа чыкъты, келинлери де онен кетти. Олар Ехуда топрагъына къайтып, ёл бою кеткенлеринде, 8Ноомий эки келинине:

– Барынъыз, экинъиз де аналарынъызнынъ эвлерине къайтынъыз. Сиз ольгенлерге ве манъа насыл эйилик япкъан олсанъыз, РАББИ оны сизге къайтарсын!
9РАББИ эр биринъизге янъы акъайны тапмагъа ве акъайнынъ эвинде раатлыкъ корьмеге къысмет этсин! – деди.

Сонъ оларны опьти. Келинлери исе къычырып агълап башладылар
10ве онъа:

– Ёкъ, биз сеннен берабер халкъынъа къайтаджакъмыз, – дедилер.

11Ноомий исе:

– Къайтынъыз, къызларым. Сизге меннен берабер кетмеге не керек? Сизге акъай оладжакъ огъулларым бармы къурсагъымда, аджеба? – деди.
12– Къайтынъыз, къызларым, ёлунъызгъа кетинъиз, мен эндиден сонъ акъайгъа чыкъмакъ ичюн къартым. Эгер меним умютим бар олса, бу гедже акъайгъа чыкъып да, сонъундан огълан балаларны тапкъан олсам да, 13 bолар буюгендже, сиз беклер эдинъизми ве акъайгъа чыкъмакътан вазгечер эдинъизми? Ёкъ, къызларым! РАББИнинъ къолу башыма беля тюшюрди, ве мен сизлерни пек къайгъырам.

14Олар кене къычырып агълап башлады. Сонъ Орпа къайнанасыны опип, онен сагълыкълашты, Рут исе онъа япышты.

15 cНоомий Руткъа:

– Мына, келиндешинъ озь халкъына ве озь аллаларына къайтты. Сен де онынъ артындан кет, – деди.

16Рут исе джевап къайтарып:

– Сени быракъмагъа ве арткъа къайтмагъа манъа ялварма. Сен къайда кетсенъ, мен де анда кетеджегим, сен къайда яшасанъ, мен де анда яшайджагъым. Сенинъ халкъынъ – меним халкъым оладжакъ, сенинъ Алланъ – меним Аллам оладжакъ.
17 dСен къайда ольсенъ, мен де анда оледжегим ве анда дефн этиледжегим. Ант этем: тек олюм мени сенден айыраджакъ! Бойле олмаса, РАББИ бойнумны урсун! – деди.

18Ноомий, келиннинъ онен берабер кетмеге къарары къатты олгъаныны корип, оны къандырмакътан вазгечти.

19Бойледже экиси де ёлуны девам эттирди ве Вифлеемге кельдилер. Вифлеемге кельген сонъ, бутюн шеэр аякъкъа турды ве эр кес:

– Ноомийми шу? – деп сорай башлады.

20Ноомий оларгъа:

– Манъа Ноомий
Ноомий – къ. еуд. бу аднынъ айтылувы «хош» манасыны анълата.
деменъиз, мени Мара
Мара – къ. еуд. бу аднынъ айтылувы «гъамлы» манасыны анълата.
деп чагъырынъыз, чюнки Къудретли Алла манъа буюк гъам берди, – деди.
21– Мындан кеткенимде, бир шейге мухтадж дегиль эдим, амма РАББИ мени бош къолларымнен къайтарды. РАББИ манъа азаплар берди, Къудретли Алла башыма беля ёллады, не ичюн мени Ноомий деп адландырасыз?

22 gБойлеликнен, Ноомий къайтты, моавлы келини Рут да онен берабер Моав чёллеринден кельди. Олар Вифлеемге арпанынъ оракъ вакъты башлагъанында кельдилер.
Copyright information for CrhCTB