‏ Zephaniah 3

Ерусалимнинъ гунасы ве халкънынъ багъышланувы

1 ^aПис, арамлангъан шеэрге,
башкъаларны эзиетлеген шеэрге беля олсун!
2О, сёз динълемей, тенбие алмай,
РАББИсине ишанмай, Алласына якъынлашмай.
3 ^bОнынъ башлыкълары – окюрген арсланлар,
онынъ къадылары – акъшам авгъа чыкъкъан къашкъырлар киби,
сабагъадже ич бир шей къалдырмай.
4 ^cОнынъ пейгъамберлери – тюшюнджесиз ве ишанчсыз адамлар.
Руханийлери исе азиз шейлерни арамлай, Къанунны бозалар.
5 ^dОнынъ ичиндеки РАББИ адалетлидир.
О, акъсызлыкъ япмаз.
Эр саба О, Озь догърулыгъыны косьтере.
Яман ишлерни япкъанлар исе утанмаз.

6Мен халкъларны ёкъ эттим,
оларнынъ къалелерини йыкътым,
сокъакъларыны бом-бош эттим,
энди кимсе шу сокъакълардан юрмей.
Оларнынъ шеэрлери виран этильди,
бакъымсыз олды, анда яшагъан адам къалмады.
7Мен: «Олар мытлакъа Менден къоркъаджакъ,
тенбие аладжакълар, – дедим.
– О заман эвлери йыкъылмаз,
Мен тайинлеген беля башларына тюшмез».
Амма олар эр бир ишлеринде гъайретнен яманлыкъ яптылар.

8 ^e– Шунынъ ичюн энди Мени бекленъиз! – дей РАББИ.
– Шу куню Мен шаат оларакъ тураджагъым.
Меним къарарыма коре, халкълар топланаджакъ,
падишалыкълар чагъыртыладжакъ,
ве бутюн Меним гъазабым,
къызгъын ачувым оларнынъ башына тюшеджек.
Меним гъазабым ичюн чыкъкъан атеш бутюн ер юзюни ашайджакъ.

9 ^fО вакъыт Мен кене халкъларгъа темиз тиллерни берерим,
ве оларнынъ эписи РАББИнинъ Адыны чагъыраджакъ,
бирликте Манъа хызмет этеджек.
10Хуш улькесиндеки озенлернинъ о бир тарафындан
Манъа ибадет этеджек адамлар,
дагъытылгъан балаларым Манъа бахшышлар кетиреджек.
11 ^gО куню сен Манъа къаршы япкъан яманлыкъларынънен
озюнъни масхара этмейджексинъ.
Мен сенинъ аранъдан къопай
ве бурун котерген эр бир адамны узакълаштыраджагъым.
Сен Меним мукъаддес дагъымда
башкъа озюнъни юксек тутмайджакъсынъ.
12 ^hАмма тек саде ве алчакъгонъюлли халкъны сагъ къалдыраджагъым,
олар РАББИге ишанып яшайджакъ.
13 ⁱКъалгъан исраиллилер акъсызлыкъ этмейджек, ялан айтмайджакъ,
оларнынъ арасында алдаткъан агъыз олмайджакъ.
Олар, къойлар киби, тынч-аман яшайджакълар ве раатланаджакълар;
оларны раатсызлагъан бири олмайджакъ.

Эй, Исраиль, къуван!

14 ^jСион къызы, къуван! Исраиль, севин!
Ерусалим къызы, джан-юректен къуванып шенълен!
15 ^kРАББИ санъа къаршы чыкъаргъан къарарыны четке ташлады,
душманынъны къувалап йиберди!
Исраильнинъ падишасы олгъан РАББИ сеннен,
энди сен яманлыкъ бир даа корьмейджексинъ!
16О куню Ерусалимге: «Къоркъма, Сион! Рухтан тюшме! – дейджеклер.
17 ^l– Сенинъ Алланъ РАББИ сеннен,
Онынъ сени къуртармагъа кучю бар.
О, сен ичюн къуванаджакъ,
Озь севгисинен сени тынчландыраджакъ,
пек къычырып санъа севинеджек».

18– Байрам куньлерини сагъынгъанларны Мен топлайджагъым,
энди Мен сиз ичюн масхаралыкъ ве агъырлыкъ олгъан гъамны алып четке ташлайджагъым.
19 ^mО вакъыт Мен сени хорлагъанларнынъ эписинден акъкъыны аладжагъым,
топалларны къуртараджагъым, дагъылгъан адамларны топлайджагъым.
Оларны масхара эткен ерде
энди оларны урьмет этеджеклер ве юксельтеджеклер.
20 ⁿО заман Мен сизни топлайджагъым, арткъа къайтараджагъым.
Сизинъ козьлеринъиз огюнде сюргюн этильген адамларынъызны къайтараджагъым,
эписи халкълар арасында сизни
намлы ве урьметли этеджегим, – дей РАББИ.