‏ Luke 7:1-10

Иса римли юзбашынынъ къулуны тедавийлей

1 aИса сёзюни халкъкъа айтып битирген сонъ, Къафарнаум шеэрине келип чыкъты.

2Анда бир юзбашынынъ энъ севимли къулу хасталанып, олюм алында ята эди. 3Юзбашы, Иса акъкъында эшитип, О, келип къулумны къуртарсын деп риджа этмек ичюн, Онынъ алдына еудийлернинъ акъсакъалларыны ёллады. 4 bОлар Исанынъ янына кельдилер ве гъайретнен риджа этип:

– Бу адам Сенинъ ярдымынъа ляйыкътыр.
5О, халкъымызны севе; бизге синагоганы о, къурды, – дедилер.

6Иса оларнен кетти. Олар юзбашынынъ эвине якъынлашкъанда, юзбашы Онъа достларыны ёллап, бойле деди:

– Эфендим, замет этме, Сен эвиме киргенинъе мен ляйыкъ дегилим.
7 cШунынъ ичюн Сенинъ алдынъа озюм бармадым. Озюмни, бунъа ляйыкъ дегилим, деп саям. Сен тек буюрсанъ, къулум тедавийленир. 8Мен озюм бойсунам, манъа да бойсунгъан аскерлер бар. Бирисине: «Кет», – десем, кете. Башкъасына: «Кель мында», – десем, келе. Хызметчиме: «Шуны яп», – десем, япа, – деди.

9Иса бу сёзлерни эшитип, тааджипленди ве артындан кельген адамларгъа айланып:

– Сизге айтам: Мен бойле иманны Исраильде биле тапмадым, – деди.

10Ёлланылгъанлар исе, эвге къайтып кельгенде, къулнынъ тюзельгенини корьдилер.
Copyright information for CrhCTB