1Ch 9:35 | DutKingComments | STEP | In begint het historische gedeelte van het boek en wel met nog een keer het geslachtsregister van Saul te geven (vgl. ) . Dat gebeurt om het contrast aan te geven met David. Dit is weer een illustratie van het beginsel dat het natuurlijke eerst komt en daarna het geestelijke ( ) . Dit vinden we door de hele Bijbel heen. Zo lezen we ook dat God het eerste wegneemt om het tweede daarvoor in de plaats te stellen ( ) . Saul is de koning naar de smaak van het volk, David is de koning naar het hart van God. We zien al een groot verschil in de bezigheden van beide personen op het moment van hun roeping. Saul is op zoek naar ezelinnen als hem het koningschap wordt toegezegd ( ; ) ; David is vanachter de schapen gehaald om tot koning gezalfd te worden ( ) . God is boos op Zijn volk als Hij Saul geeft en nog bozer als Hij hem wegneemt ( ) . Het koningschap op zichzelf is naar Gods gedachten ( ) , maar dat is dan wel een koningschap naar de wensen van Zijn eigen hart. God is de Koning van Zijn volk. Hij wil het in een mens gestalte geven. Die mens is de Mens van Zijn welbehagen, Zijn eniggeboren Zoon, Die Mens is geworden. Het is het koninkrijk van God , maar de regering erover is gelegd in de handen van een Mens .

1 Chronicles 9:35

Het geslachtsregister van de Gibeonieten

In 1Kr 9:35 begint het historische gedeelte van het boek en wel met nog een keer het geslachtsregister van Saul te geven (vgl. 1Kr 8:29-40). Dat gebeurt om het contrast aan te geven met David. Dit is weer een illustratie van het beginsel dat het natuurlijke eerst komt en daarna het geestelijke (1Ko 15:46). Dit vinden we door de hele Bijbel heen. Zo lezen we ook dat God het eerste wegneemt om het tweede daarvoor in de plaats te stellen (Hb 10:9b).

Saul is de koning naar de smaak van het volk, David is de koning naar het hart van God. We zien al een groot verschil in de bezigheden van beide personen op het moment van hun roeping. Saul is op zoek naar ezelinnen als hem het koningschap wordt toegezegd (1Sm 9:3 ; 19-20; 1Sm 10:1); David is vanachter de schapen gehaald om tot koning gezalfd te worden (1Sm 16:10-13). God is boos op Zijn volk als Hij Saul geeft en nog bozer als Hij hem wegneemt (Hs 13:11).

Het koningschap op zichzelf is naar Gods gedachten (Dt 17:14-20), maar dat is dan wel een koningschap naar de wensen van Zijn eigen hart. God is de Koning van Zijn volk. Hij wil het in een mens gestalte geven. Die mens is de Mens van Zijn welbehagen, Zijn eniggeboren Zoon, Die Mens is geworden. Het is het koninkrijk van God, maar de regering erover is gelegd in de handen van een Mens.