1Cor 3:6 | DutKingComments | STEP | . Wat Paulus graag bij de Korinthiërs zou willen doen, kan hij helaas niet doen. Hij zou graag tot hen als tot “geestelijken” hebben willen spreken. De term ‘geestelijken’ heeft niets te maken met een kerkelijke baan. Er wordt wel eens gepraat of geschreven over ‘geestelijken en leken’. ‘Geestelijken’ zijn dan mensen zoals een dominee en een pastoor. Zij hebben een opleiding gevolgd en zijn voor een examen geslaagd waardoor ze in hun eigen kerk aangesteld zijn geworden als ‘geestelijke’. Alle andere leden van die kerk zijn de ‘leken’. Dat zijn de mensen die geen officiële opleiding in de theologie (= godgeleerdheid) hebben gehad. God heeft zo’n onderscheid nooit bedoeld. Even voor de goede orde: ik zeg niet dat alle dominees en pastoors ongelovigen zijn. Ik weet van sommigen dat ze de Heer Jezus van harte liefhebben. Het gaat mij om hun ‘beroep’ als ‘geestelijke’. Dat is iets wat de Bijbel niet kent. Nu lees je in over “geestelijken” en “vleselijken” . In beide gevallen worden hier gelovigen mee bedoeld. In het vorige hoofdstuk is sprake van de “natuurlijke mens” ( ) . ‘Natuurlijke mensen’ zijn ongelovigen . We hebben dus niet alleen te maken met een onderscheid tussen gelovigen en ongelovigen, maar ook met een onderscheid tussen gelovigen onderling. Om dit laatste gaat het hier. Het kan zijn dat je dit onderscheid al hebt ontdekt. Het kan ook zijn dat voor jou alle gelovigen nog mensen zijn die ‘uiteraard’ de Heer Jezus van harte liefhebben en Hem dienen. Wat je mogelijk ook nog moet ontdekken, is dat jijzelf ook van het ene op het andere moment van iemand die geestelijk is, kunt veranderen in iemand die vleselijk is. Daarom is wat Paulus hier zegt belangrijk om goed tot je te laten doordringen. Het gaat bij geestelijk of vleselijk om jouw levensinstelling als gelovige. Geestelijk ben je, wanneer de Heilige Geest je leven kan leiden en je hart en ‘denken’ ( ) kan richten op de Heer Jezus. Dan wil je graag alle dingen in je leven tot eer van God doen. Je kunt iets verkeerds doen, maar dat zul je dan vlug weer in orde willen maken. Je bent echter vleselijk, wanneer je jezelf belangrijk vindt, of je vindt belangrijk wat andere mensen van je denken. Je staat zelf in het middelpunt en niet Christus. Je hoeft echt niet duidelijk in de zonde te gaan leven om vleselijk te zijn. Vleselijk zijn sluipt gemakkelijk binnen in je christen-zijn. Het vervolg van dit hoofdstuk maakt dat wel duidelijk. Wie vleselijk is, lijkt op een klein kind. Een klein kind is nog erg beperkt van begrip. Als grote mensen met elkaar praten, hoort hij wel de woorden, maar hij begrijpt niet waar het over gaat. . Kleine kinderen moet je op hun eigen niveau benaderen. Zo kan Paulus aan de Korinthiërs over de Persoon van Christus niet veel meer kwijt dan alleen dat Hij gekruisigd is ( ) . Hij kan met hen niet over Gods wijsheid spreken, want zij behoren niet tot de volmaakten (= volgroeide of volwassen christenen). Kijk nog maar eens naar het stukje van 1 Korinthiërs 2:6 . Ze kunnen alleen nog maar melk verdragen. Melk is echte babyvoeding. Het vaste voedsel is voor de volwassenen. In Hebreeën 5 vind je hetzelfde ( ) . Daar zijn de gelovigen al langer bekeerd, maar ze hebben geen vooruitgang geboekt in hun geloofsleven. De schrijver van de brief aan de Hebreeën moet hen daarover vermanen. Dat kan ook gemakkelijk bij jou gebeuren. In het begin gaat het goed. Je bent enthousiast, je leest graag in de Bijbel, maar na verloop van tijd merk je dat de vaart er wat uit is. Dan moet je weer met de eenvoudige dingen van de Bijbel worden gevoed, want de diepere waarheden gaan aan je voorbij. . In het geval van de Korinthiërs kunnen de diepere waarheden van de Bijbel niet aan hen worden verteld omdat ze nog steeds “vleselijk” zijn. Als bewijs daarvan wordt hun voorgehouden dat ze jaloers zijn en dat er twist onder hen is. Paulus zegt er zelfs bij dat ze “naar [de] mens” wandelen. Hij bedoelt gewoon te zeggen dat ze zich gedragen als de mensen van de wereld. Dat is niet mis. Hun indeling in groepjes met elk hun favoriete leider is puur menselijk. Zo gaat men in de wereld te werk. In de politiek of in de sport kiest ieder voor de persoon, partij of club die hem het meest aanspreekt. De anderen worden afgekraakt. Jaloersheid en ruzie zijn aan de orde van de dag. Supporters van voetbalclubs gaan elkaar te lijf met kettingen, knuppels en messen. Politici breken elkaar in woorden af in openbare debatten om zichzelf te presenteren en zich van de steun van hun achterban te verzekeren. Zo moet het in de gemeente van God niet zijn. Ieder heeft daar zijn of haar eigen plaats en taak. . Paulus noemt zichzelf en Apollos alleen maar “dienstknechten” door wie ze tot geloof gekomen zijn. Gelukkig dat ze tot geloof gekomen zijn. Maar ze zijn toch niet tot het geloof in Apollos of Paulus gekomen? Het is toch tot geloof in God? Iedere dienaar heeft zijn eigen aandeel in het werk dat God in de harten van de Korinthiërs heeft gedaan. Ik weet niet hoe jij tot geloof gekomen bent. Misschien heeft God daar meerdere gelovigen voor gebruikt. Je zult al die mensen daar heel dankbaar voor zijn en dat is goed. Maar pas ervoor op dat je hen niet gaat vereren of hen achterna gaat lopen. De echte dienaar van God zal het niet fijn vinden als hij op een voetstuk wordt geplaatst. Hij zal alle hulde, roem en eer alleen aan God willen geven, want Hij heeft de groei gegeven. Zo praat Paulus hier. Zo spreekt ook Petrus in Handelingen 10 ( ) . In Openbaring 19 lees je dat ook een engel geen aanbidding van ons wil en mag hebben ( ) . De Enige Die aanbidding toekomt, is God. Lees nog eens 1 Korinthiërs 3:1-7. Verwerking: Hoe herken jij bij jezelf of je geestelijk of vleselijk bezig bent?

‏ 1 Corinthians 3:6

Geestelijk en vleselijk

1Ko 3:1. Wat Paulus graag bij de Korinthiërs zou willen doen, kan hij helaas niet doen. Hij zou graag tot hen als tot “geestelijken” hebben willen spreken. De term ‘geestelijken’ heeft niets te maken met een kerkelijke baan. Er wordt wel eens gepraat of geschreven over ‘geestelijken en leken’. ‘Geestelijken’ zijn dan mensen zoals een dominee en een pastoor. Zij hebben een opleiding gevolgd en zijn voor een examen geslaagd waardoor ze in hun eigen kerk aangesteld zijn geworden als ‘geestelijke’. Alle andere leden van die kerk zijn de ‘leken’. Dat zijn de mensen die geen officiële opleiding in de theologie (= godgeleerdheid) hebben gehad.

God heeft zo’n onderscheid nooit bedoeld. Even voor de goede orde: ik zeg niet dat alle dominees en pastoors ongelovigen zijn. Ik weet van sommigen dat ze de Heer Jezus van harte liefhebben. Het gaat mij om hun ‘beroep’ als ‘geestelijke’. Dat is iets wat de Bijbel niet kent.

Nu lees je in 1Ko 3:1 over “geestelijken” en “vleselijken”. In beide gevallen worden hier gelovigen mee bedoeld. In het vorige hoofdstuk is sprake van de “natuurlijke mens” (1Ko 2:14). ‘Natuurlijke mensen’ zijn ongelovigen. We hebben dus niet alleen te maken met een onderscheid tussen gelovigen en ongelovigen, maar ook met een onderscheid tussen gelovigen onderling. Om dit laatste gaat het hier.

Het kan zijn dat je dit onderscheid al hebt ontdekt. Het kan ook zijn dat voor jou alle gelovigen nog mensen zijn die ‘uiteraard’ de Heer Jezus van harte liefhebben en Hem dienen. Wat je mogelijk ook nog moet ontdekken, is dat jijzelf ook van het ene op het andere moment van iemand die geestelijk is, kunt veranderen in iemand die vleselijk is. Daarom is wat Paulus hier zegt belangrijk om goed tot je te laten doordringen.

Het gaat bij geestelijk of vleselijk om jouw levensinstelling als gelovige. Geestelijk ben je, wanneer de Heilige Geest je leven kan leiden en je hart en ‘denken’ (1Ko 2:16) kan richten op de Heer Jezus. Dan wil je graag alle dingen in je leven tot eer van God doen. Je kunt iets verkeerds doen, maar dat zul je dan vlug weer in orde willen maken. Je bent echter vleselijk, wanneer je jezelf belangrijk vindt, of je vindt belangrijk wat andere mensen van je denken. Je staat zelf in het middelpunt en niet Christus.

Je hoeft echt niet duidelijk in de zonde te gaan leven om vleselijk te zijn. Vleselijk zijn sluipt gemakkelijk binnen in je christen-zijn. Het vervolg van dit hoofdstuk maakt dat wel duidelijk.

Wie vleselijk is, lijkt op een klein kind. Een klein kind is nog erg beperkt van begrip. Als grote mensen met elkaar praten, hoort hij wel de woorden, maar hij begrijpt niet waar het over gaat.

1Ko 3:2. Kleine kinderen moet je op hun eigen niveau benaderen. Zo kan Paulus aan de Korinthiërs over de Persoon van Christus niet veel meer kwijt dan alleen dat Hij gekruisigd is (1Ko 2:2). Hij kan met hen niet over Gods wijsheid spreken, want zij behoren niet tot de volmaakten (= volgroeide of volwassen christenen). Kijk nog maar eens naar het stukje van 1 Korinthiërs 2:6. Ze kunnen alleen nog maar melk verdragen. Melk is echte babyvoeding. Het vaste voedsel is voor de volwassenen.

In Hebreeën 5 vind je hetzelfde (Hb 5:11-14). Daar zijn de gelovigen al langer bekeerd, maar ze hebben geen vooruitgang geboekt in hun geloofsleven. De schrijver van de brief aan de Hebreeën moet hen daarover vermanen. Dat kan ook gemakkelijk bij jou gebeuren. In het begin gaat het goed. Je bent enthousiast, je leest graag in de Bijbel, maar na verloop van tijd merk je dat de vaart er wat uit is. Dan moet je weer met de eenvoudige dingen van de Bijbel worden gevoed, want de diepere waarheden gaan aan je voorbij.

1Ko 3:3-4. In het geval van de Korinthiërs kunnen de diepere waarheden van de Bijbel niet aan hen worden verteld omdat ze nog steeds “vleselijk” zijn. Als bewijs daarvan wordt hun voorgehouden dat ze jaloers zijn en dat er twist onder hen is. Paulus zegt er zelfs bij dat ze “naar [de] mens” wandelen. Hij bedoelt gewoon te zeggen dat ze zich gedragen als de mensen van de wereld. Dat is niet mis. Hun indeling in groepjes met elk hun favoriete leider is puur menselijk.

Zo gaat men in de wereld te werk. In de politiek of in de sport kiest ieder voor de persoon, partij of club die hem het meest aanspreekt. De anderen worden afgekraakt. Jaloersheid en ruzie zijn aan de orde van de dag. Supporters van voetbalclubs gaan elkaar te lijf met kettingen, knuppels en messen. Politici breken elkaar in woorden af in openbare debatten om zichzelf te presenteren en zich van de steun van hun achterban te verzekeren. Zo moet het in de gemeente van God niet zijn. Ieder heeft daar zijn of haar eigen plaats en taak.

1Ko 3:5-7. Paulus noemt zichzelf en Apollos alleen maar “dienstknechten” door wie ze tot geloof gekomen zijn. Gelukkig dat ze tot geloof gekomen zijn. Maar ze zijn toch niet tot het geloof in Apollos of Paulus gekomen? Het is toch tot geloof in God? Iedere dienaar heeft zijn eigen aandeel in het werk dat God in de harten van de Korinthiërs heeft gedaan.

Ik weet niet hoe jij tot geloof gekomen bent. Misschien heeft God daar meerdere gelovigen voor gebruikt. Je zult al die mensen daar heel dankbaar voor zijn en dat is goed. Maar pas ervoor op dat je hen niet gaat vereren of hen achterna gaat lopen. De echte dienaar van God zal het niet fijn vinden als hij op een voetstuk wordt geplaatst. Hij zal alle hulde, roem en eer alleen aan God willen geven, want Hij heeft de groei gegeven. Zo praat Paulus hier. Zo spreekt ook Petrus in Handelingen 10 (Hd 10:25-26). In Openbaring 19 lees je dat ook een engel geen aanbidding van ons wil en mag hebben (Op 19:10). De Enige Die aanbidding toekomt, is God.

Lees nog eens 1 Korinthiërs 3:1-7.

Verwerking: Hoe herken jij bij jezelf of je geestelijk of vleselijk bezig bent?