1Ki 14:16 | DutKingComments | STEP | Dan komt het harde woord van God. Ze moet teruggaan naar Jerobeam en hem Gods oordeel over zijn zonden aankondigen. Een loodzware boodschap voor je eigen man! Jerobeam krijgt dit antwoord, omdat hij andere goden heeft gemaakt en God heeft verworpen ( ) . Het getuigenis dat God van David geeft, betreft het totaalbeeld van zijn leven. Over de misstappen in zijn leven rept God met geen woord. Hij weet dat Davids hart op Hem was gericht. Dat is gebleken uit zijn berouw en zijn belijdenis. Op grond daarvan heeft God zijn zonden vergeven, bedekt en rekent die niet meer toe ( ) . Daartegenover staat het gedrag van Jerobeam die God dient op zijn eigen manier, met eigen gemaakte goden. Hij is een afgodendienaar en heeft Israël ingevoerd in de afgoderij en weggevoerd van God. Ook hoort de vrouw waarvoor ze is gekomen, namelijk hoe het met haar zoon zal aflopen: als ze de stad binnenkomt, zal hij sterven. Ze moet dadelijk een loodzware weg terug afleggen, een weg waarop iedere stap haar dichter bij de dood van haar zoon brengt. Ze is toch een moeder met zorg om haar kind. Mogelijk is zij ook een vrouw geweest die haar zoon over de HEERE heeft verteld, waardoor er “in hem wat goeds voor de HEERE, de God van Israël, in het huis van Jerobeam gevonden is” . Misschien heeft zij hem ook wel zijn naam, Abia, gegeven. Abia betekent ‘mijn vader is de HEERE’. Daarom is het indrukwekkend hoe God nog een bemoediging heeft te midden van het oordeel dat Hij moet uitspreken. De zoon van Jerobeam heeft iets wat niemand anders van de familie heeft: in hem is “wat goeds voor de HEERE, de God van Israël” gevonden. Wat het is, staat er niet bij, maar we mogen aannemen dat het een jongen is die naar de HEERE wil luisteren en in Hem gelooft. God wil hem bij Zich hebben en niet op het toneel laten waarover Zijn oordeel zal komen ( ) . Eerst wijst Ahia op het oordeel dat door Baësa zal worden uitgevoerd. Hij slaakt daarbij de verzuchting “en wat daarna?”, wat betekent dat de koning die het huis van Jerobeam zal uitroeien al door God is verwekt en dat er nog meer volgt. Daarover profeteert Ahia vervolgens. Hij voorzegt de wegvoering van Israël. Dit is de eerste keer dat daarover wordt geprofeteerd. Al zo vroeg in de geschiedenis wordt dit vermeld om de ernst van de afwijking van Jerobeam te onderstrepen, een afwijking van de HEERE door het maken van gewijde palen. Het slaan door de HEERE zal vaak gebeuren, doordat de ene machtswellusteling de andere uit de weg ruimt en opvolgt. Het is een situatie van volledige stuurloosheid en onstandvastigheid. Het is te vergelijken met een riet in het water dat door een storm heen en weer wordt gedreven zonder enig houvast om zich tegen de storm te beschermen. Dit gaat door totdat God ten slotte het volk zal laten wegvoeren naar over de Eufraat. Dit oordeel komt vanwege hun afgoderij. Het heen en weer bewogen worden als een riet is altijd het gevolg als het Woord van God niet de basis van het handelen is. Alleen het vasthouden aan de waarheid in liefde bewaart daarvoor ( ) .

1 Kings 14:16

Het woord van de HEERE

Dan komt het harde woord van God. Ze moet teruggaan naar Jerobeam en hem Gods oordeel over zijn zonden aankondigen. Een loodzware boodschap voor je eigen man! Jerobeam krijgt dit antwoord, omdat hij andere goden heeft gemaakt en God heeft verworpen (Ez 14:3 ; Ez 23:35). Het getuigenis dat God van David geeft, betreft het totaalbeeld van zijn leven.

Over de misstappen in zijn leven rept God met geen woord. Hij weet dat Davids hart op Hem was gericht. Dat is gebleken uit zijn berouw en zijn belijdenis. Op grond daarvan heeft God zijn zonden vergeven, bedekt en rekent die niet meer toe (Ps 32:1-5). Daartegenover staat het gedrag van Jerobeam die God dient op zijn eigen manier, met eigen gemaakte goden. Hij is een afgodendienaar en heeft Israël ingevoerd in de afgoderij en weggevoerd van God.

Ook hoort de vrouw waarvoor ze is gekomen, namelijk hoe het met haar zoon zal aflopen: als ze de stad binnenkomt, zal hij sterven. Ze moet dadelijk een loodzware weg terug afleggen, een weg waarop iedere stap haar dichter bij de dood van haar zoon brengt. Ze is toch een moeder met zorg om haar kind. Mogelijk is zij ook een vrouw geweest die haar zoon over de HEERE heeft verteld, waardoor er “in hem wat goeds voor de HEERE, de God van Israël, in het huis van Jerobeam gevonden is”. Misschien heeft zij hem ook wel zijn naam, Abia, gegeven. Abia betekent ‘mijn vader is de HEERE’.

Daarom is het indrukwekkend hoe God nog een bemoediging heeft te midden van het oordeel dat Hij moet uitspreken. De zoon van Jerobeam heeft iets wat niemand anders van de familie heeft: in hem is “wat goeds voor de HEERE, de God van Israël” gevonden. Wat het is, staat er niet bij, maar we mogen aannemen dat het een jongen is die naar de HEERE wil luisteren en in Hem gelooft. God wil hem bij Zich hebben en niet op het toneel laten waarover Zijn oordeel zal komen (Js 57:1-2).

Eerst wijst Ahia op het oordeel dat door Baësa zal worden uitgevoerd. Hij slaakt daarbij de verzuchting “en wat daarna?”, wat betekent dat de koning die het huis van Jerobeam zal uitroeien al door God is verwekt en dat er nog meer volgt. Daarover profeteert Ahia vervolgens. Hij voorzegt de wegvoering van Israël. Dit is de eerste keer dat daarover wordt geprofeteerd. Al zo vroeg in de geschiedenis wordt dit vermeld om de ernst van de afwijking van Jerobeam te onderstrepen, een afwijking van de HEERE door het maken van gewijde palen.

Het slaan door de HEERE zal vaak gebeuren, doordat de ene machtswellusteling de andere uit de weg ruimt en opvolgt. Het is een situatie van volledige stuurloosheid en onstandvastigheid. Het is te vergelijken met een riet in het water dat door een storm heen en weer wordt gedreven zonder enig houvast om zich tegen de storm te beschermen. Dit gaat door totdat God ten slotte het volk zal laten wegvoeren naar over de Eufraat. Dit oordeel komt vanwege hun afgoderij. Het heen en weer bewogen worden als een riet is altijd het gevolg als het Woord van God niet de basis van het handelen is. Alleen het vasthouden aan de waarheid in liefde bewaart daarvoor (Ef 4:14-15).