1Sa 4:22 | DutKingComments | STEP | In het huis van Eli is een Godvrezende vrouw, de vrouw van de goddeloze Pinehas. Ook voor haar is de ark het belangrijkst. De vrouwen om haar heen begrijpen haar niet, net zomin als Hanna begrepen werd. Ze begrijpen niet wat er ten aanzien van de eer van Gods volk in haar omgaat. Haar Godvrezende hart weet wat de ark voor Israël betekent. Voor haar stelt de ark de tegenwoordigheid van God voor en die is nu weg ( ) . Wat hier gebeurt, is definitief. De ark is in gevangenschap gegaan en zal nooit weer terugkeren naar de tabernakel in Silo. Silo is verwoest en ook de tent heeft niet meer als onderkomen voor de ark gediend. De ark krijgt zijn plaats pas weer in de tempel. Er zijn vier gevangenschappen van Israël, dat wil zeggen dat zij in gevangenschap buiten hun land zijn. Drie keer is dat letterlijk het geval en één keer symbolisch en dat is hier. 1. De eerste gevangenschap is die in Egypte. Tijdens deze gevangenschap is het volk van God afgeweken. Mozes, door God verwekt, voert het volk uit de gevangenschap en brengt het tot aan het beloofde land. Dat zal in de toekomst weer met het volk gebeuren. 2. In 1 Samuel zien we het tweede geval. Het volk wordt vanwege de ontrouw in gevangenschap gegeven, ditmaal in de ark die in Filistijnse handen komt. In de ark wordt het volk zinnebeeldig in gevangenschap gevoerd. God verlaat Zijn volk. De geschiedenis wordt dan voortgezet in wat er met de ark in het land van de Filistijnen gebeurt. Al de tijd dat de ark weg is, schijnt niemand zich om de ark te hebben bekommerd. Pas als David zich erom bekommert, wordt de ark uit gevangenschap teruggebracht en gebracht naar Sion. 3. De derde gevangenschap is de Babylonische, als oordeel over het verval onder de koningen. De heerlijkheid van de HEERE verdwijnt, zij het in fasen, uit Jeruzalem ( ) . Het herstel – zij het een gedeeltelijk herstel – gebeurt onder de hogepriester Jesua en de vorst Zerubbabel, die samen een beeld van de Heer Jezus zijn. Dit herstel wordt beschreven in het boek Ezra ( ) . 4. De vierde gevangenschap – de verstrooiing van Israël onder de volken – is het gevolg van de verwerping van de Heer Jezus en duurt nog steeds voort. Daaraan zal een einde worden gemaakt door de komst van de Heer Jezus Zelf. Hij zal de verdrevenen van de einden van de aarde terugbrengen naar hun land ( ) . Dan komt het vrederijk, zonder enige kans op een nieuwe gevangenschap. Het is niet alleen een profetische geschiedenis voor Israël. De profetische betekenis is ook van belang voor ons. Filistijnen zijn een beeld van de naamchristenen. Het is wat we vooral in de gemeente in Sardis zien ( ) . Daarin wordt het protestantisme voorgesteld, zoals het zich sinds de reformatie heeft ontwikkeld. We zien als nooit tevoren dat de ark in de vuile handen van de Filistijnen is terechtgekomen. Het is de tijd van de bijbelkritiek en de dwaalleringen ten aanzien van de Heer Jezus. In het protestantisme zijn die dwalingen groter dan in het rooms-katholicisme.

1 Samuel 4:22

Ikabod

In het huis van Eli is een Godvrezende vrouw, de vrouw van de goddeloze Pinehas. Ook voor haar is de ark het belangrijkst. De vrouwen om haar heen begrijpen haar niet, net zomin als Hanna begrepen werd. Ze begrijpen niet wat er ten aanzien van de eer van Gods volk in haar omgaat. Haar Godvrezende hart weet wat de ark voor Israël betekent. Voor haar stelt de ark de tegenwoordigheid van God voor en die is nu weg (Ps 78:60-61).

Wat hier gebeurt, is definitief. De ark is in gevangenschap gegaan en zal nooit weer terugkeren naar de tabernakel in Silo. Silo is verwoest en ook de tent heeft niet meer als onderkomen voor de ark gediend. De ark krijgt zijn plaats pas weer in de tempel.

Er zijn vier gevangenschappen van Israël, dat wil zeggen dat zij in gevangenschap buiten hun land zijn. Drie keer is dat letterlijk het geval en één keer symbolisch en dat is hier.

1. De eerste gevangenschap is die in Egypte. Tijdens deze gevangenschap is het volk van God afgeweken. Mozes, door God verwekt, voert het volk uit de gevangenschap en brengt het tot aan het beloofde land. Dat zal in de toekomst weer met het volk gebeuren.

2. In 1 Samuel zien we het tweede geval. Het volk wordt vanwege de ontrouw in gevangenschap gegeven, ditmaal in de ark die in Filistijnse handen komt. In de ark wordt het volk zinnebeeldig in gevangenschap gevoerd. God verlaat Zijn volk. De geschiedenis wordt dan voortgezet in wat er met de ark in het land van de Filistijnen gebeurt. Al de tijd dat de ark weg is, schijnt niemand zich om de ark te hebben bekommerd. Pas als David zich erom bekommert, wordt de ark uit gevangenschap teruggebracht en gebracht naar Sion.

3. De derde gevangenschap is de Babylonische, als oordeel over het verval onder de koningen. De heerlijkheid van de HEERE verdwijnt, zij het in fasen, uit Jeruzalem (Ez 9:3a ; Ez 10:18-19 ; Ez 11:22-23). Het herstel – zij het een gedeeltelijk herstel – gebeurt onder de hogepriester Jesua en de vorst Zerubbabel, die samen een beeld van de Heer Jezus zijn. Dit herstel wordt beschreven in het boek Ezra (Ea 1:1-3 ; Ea 2:1-2 ; Ea 3:2).

4. De vierde gevangenschap – de verstrooiing van Israël onder de volken – is het gevolg van de verwerping van de Heer Jezus en duurt nog steeds voort. Daaraan zal een einde worden gemaakt door de komst van de Heer Jezus Zelf. Hij zal de verdrevenen van de einden van de aarde terugbrengen naar hun land (Ez 11:16-19). Dan komt het vrederijk, zonder enige kans op een nieuwe gevangenschap.

Het is niet alleen een profetische geschiedenis voor Israël. De profetische betekenis is ook van belang voor ons. Filistijnen zijn een beeld van de naamchristenen. Het is wat we vooral in de gemeente in Sardis zien (Op 3:1-6). Daarin wordt het protestantisme voorgesteld, zoals het zich sinds de reformatie heeft ontwikkeld. We zien als nooit tevoren dat de ark in de vuile handen van de Filistijnen is terechtgekomen. Het is de tijd van de bijbelkritiek en de dwaalleringen ten aanzien van de Heer Jezus. In het protestantisme zijn die dwalingen groter dan in het rooms-katholicisme.