2Ch 11:15 | DutKingComments | STEP | Net als Rehabeam is ook Jerobeam bezig met de versterking van zijn koninkrijk, maar zijn versterking bestaat uit het oprichten van een eigen godsdienst. Hij verstoot de ware priesters en Levieten en drijft hen daardoor uit alle stammen van Israël uit naar Rehabeam ( ) . Zij gaan naar Rehabeam omdat de tempel in Jeruzalem staat. Dat trekt hen aan. In de christenheid zien we dit gebeuren als de ware priesters en dienaren van het Woord gaan naar de plaats waar de gemeente samenkomt rondom de Heer Jezus. Die gelovigen verlaten een (sektarisch) kerkverband omdat er niet naar het Woord van God wordt geluisterd. Zij geven gehoor aan de oproep: “Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat u met haar zonden geen gemeenschap hebt en opdat u van haar plagen niet ontvangt” ( ) . De priesters en de Levieten worden aangemoedigd of innerlijk gedrongen om weg te gaan bij Jerobeam omdat die een alternatieve godsdienst heeft ingesteld ( ) . Hij heeft deze surrogaatgodsdienst ingesteld om te voorkomen dat de inwoners van de tien stammen de grens overtrekken naar de twee stammen. Voor hen die het gemakkelijk nemen, vervalt daarmee de noodzaak helemaal naar Jeruzalem te gaan. Jerobeam heeft zijn door hemzelf gekozen en aangestelde priesters. In zo’n situatie kunnen echte priesters onmogelijk blijven. Hoe zouden ze kunnen meedoen aan de eigenmachtige godsdienst van Jerobeam en die op die manier sanctioneren? We zien het handelen van Jerobeam en de reactie van Gods volk daarop in de kerkgeschiedenis. Tijdens de reformatie zijn velen in de rooms-katholieke kerk gebleven, bij de afgodendienst, de dienst van en aan demonen. Anderen hebben die vaarwel gezegd en hebben gevraagd naar de dienst van God. Na de verwording in het protestantisme zijn daaruit weer leden van Gods volk weggegaan om te zien waar ze priesterdienst kunnen uitoefenen op de wijze die God wil. Er komen niet alleen priesters en Levieten uit Israël naar Rehabeam, maar ook gewone Israëlieten ( ) . Ze hebben echter een prachtig kenmerk: ze hebben zich met heel hun hart erop toegelegd de HEERE te zoeken. Zo’n hart laat zich door niets tegenhouden en gaat op zoek om te komen waar Hij is. Deze Israëlieten zijn een krachtige steun voor Rehabeam. Helaas duurt het effect van die versterking slechts drie jaar ( ) . De versterking is niet alleen getalsmatig, maar ook inhoudelijk. Deze mensen hebben een prijs betaald om te komen waar de HEERE woont. Hun toewijding aan Hem is gebleken en heeft ook zijn opbouwende uitwerking op hen die daar al zijn. Gelovigen die een prijs hebben betaald, bijvoorbeeld in de vorm van miskenning door familieleden, zijn vaak meer overtuigd van het bijzondere van het samenkomen tot de Naam van de Heer Jezus dan zij die daar van jongs af aan mee vertrouwd zijn.

2 Chronicles 11:15

Rehabeam wordt versterkt

Net als Rehabeam is ook Jerobeam bezig met de versterking van zijn koninkrijk, maar zijn versterking bestaat uit het oprichten van een eigen godsdienst. Hij verstoot de ware priesters en Levieten en drijft hen daardoor uit alle stammen van Israël uit naar Rehabeam (2Kr 11:13-14). Zij gaan naar Rehabeam omdat de tempel in Jeruzalem staat. Dat trekt hen aan.

In de christenheid zien we dit gebeuren als de ware priesters en dienaren van het Woord gaan naar de plaats waar de gemeente samenkomt rondom de Heer Jezus. Die gelovigen verlaten een (sektarisch) kerkverband omdat er niet naar het Woord van God wordt geluisterd. Zij geven gehoor aan de oproep: “Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat u met haar zonden geen gemeenschap hebt en opdat u van haar plagen niet ontvangt” (Op 18:4b).

De priesters en de Levieten worden aangemoedigd of innerlijk gedrongen om weg te gaan bij Jerobeam omdat die een alternatieve godsdienst heeft ingesteld (2Kr 11:15). Hij heeft deze surrogaatgodsdienst ingesteld om te voorkomen dat de inwoners van de tien stammen de grens overtrekken naar de twee stammen. Voor hen die het gemakkelijk nemen, vervalt daarmee de noodzaak helemaal naar Jeruzalem te gaan.

Jerobeam heeft zijn door hemzelf gekozen en aangestelde priesters. In zo’n situatie kunnen echte priesters onmogelijk blijven. Hoe zouden ze kunnen meedoen aan de eigenmachtige godsdienst van Jerobeam en die op die manier sanctioneren?

We zien het handelen van Jerobeam en de reactie van Gods volk daarop in de kerkgeschiedenis. Tijdens de reformatie zijn velen in de rooms-katholieke kerk gebleven, bij de afgodendienst, de dienst van en aan demonen. Anderen hebben die vaarwel gezegd en hebben gevraagd naar de dienst van God. Na de verwording in het protestantisme zijn daaruit weer leden van Gods volk weggegaan om te zien waar ze priesterdienst kunnen uitoefenen op de wijze die God wil.

Er komen niet alleen priesters en Levieten uit Israël naar Rehabeam, maar ook gewone Israëlieten (2Kr 11:16). Ze hebben echter een prachtig kenmerk: ze hebben zich met heel hun hart erop toegelegd de HEERE te zoeken. Zo’n hart laat zich door niets tegenhouden en gaat op zoek om te komen waar Hij is. Deze Israëlieten zijn een krachtige steun voor Rehabeam. Helaas duurt het effect van die versterking slechts drie jaar (2Kr 11:17).

De versterking is niet alleen getalsmatig, maar ook inhoudelijk. Deze mensen hebben een prijs betaald om te komen waar de HEERE woont. Hun toewijding aan Hem is gebleken en heeft ook zijn opbouwende uitwerking op hen die daar al zijn. Gelovigen die een prijs hebben betaald, bijvoorbeeld in de vorm van miskenning door familieleden, zijn vaak meer overtuigd van het bijzondere van het samenkomen tot de Naam van de Heer Jezus dan zij die daar van jongs af aan mee vertrouwd zijn.