2Ch 23:14 | DutKingComments | STEP | Athalia hoort het geluid van de toejuichingen van het volk voor de zojuist gezalfde koning ( ) . Ze gaat op het geluid af en komt naar het volk in het huis van de HEERE, want daar speelt tot nu toe alles zich af. De opwekking die gaande is, begint daar. Daar worden ook de tegenstanders heen getrokken. Zo ziet zij wat er gaande is, om wie het gaat, waar hij staat, wie erbij betrokken zijn en hoe zij zich uiten ( ) . Haar reactie op haar waarnemingen is dat ze haar kleren scheurt. Dat doet ze niet omdat ze in haar geweten overtuigd is van haar zonden, maar omdat ze haar macht kwijt is. Haar uitroep “verraad, verraad!” brengt naar buiten hoe ze innerlijk is. Ze bestempelt wat er gebeurt als hoogverraad. Als er in ons leven een opwekking plaatsvindt, als wij ons leven weer helemaal aan het gezag van de Heer Jezus onderwerpen en Hem eer bewijzen, kunnen we rekenen op de belangstelling van tegenstanders. Die willen daar niet in delen, maar zien het als verraad. Het roepen van ‘verraad!’ is de typische reactie van godsdienstige mensen en politici die niets van hun macht willen inleveren als ze zien dat anderen zich volledig aan de Heer geven en gehoorzaam willen doen wat Hij zegt. Zulke reacties kunnen we opmerken zowel in persoonlijke levens als in het leven van een gemeente. We kunnen denken aan het niet meedoen aan allerlei goede acties in de wereld en in de gemeente en als motief daarvoor wijzen op onze onderworpenheid aan de Heer. Natuurlijke mensen, die de Geest niet hebben, kunnen dat niet begrijpen. Ze vinden ons verraders, omdat zij vinden dat een christen zich juist voor die goede dingen moet inzetten. We hoeven ons daardoor niet verplicht te voelen om dan toch maar mee te doen of te geven. De Heer moet onze Opdrachtgever zijn en niet een organisatie van goede doelen. Jojada geeft de opdracht om Athalia te doden ( ) . Dat mag echter niet gebeuren in het huis van de HEERE. Met dit huis heeft ze in haar leven geen enkele binding gehad. Die verbinding mag er ook niet zijn in haar dood. Ze wordt gegrepen in het huis van de koning dat ze aanmatigend heeft bezet en daar wordt ze gedood ( ) . Daardoor is er een einde gekomen aan de regering van deze goddeloze vrouw die deze regering voor zichzelf heeft opgeëist ten koste van het leven van velen.

2 Chronicles 23:14

Athalia gedood

Athalia hoort het geluid van de toejuichingen van het volk voor de zojuist gezalfde koning (2Kr 23:12). Ze gaat op het geluid af en komt naar het volk in het huis van de HEERE, want daar speelt tot nu toe alles zich af. De opwekking die gaande is, begint daar. Daar worden ook de tegenstanders heen getrokken. Zo ziet zij wat er gaande is, om wie het gaat, waar hij staat, wie erbij betrokken zijn en hoe zij zich uiten (2Kr 23:13).

Haar reactie op haar waarnemingen is dat ze haar kleren scheurt. Dat doet ze niet omdat ze in haar geweten overtuigd is van haar zonden, maar omdat ze haar macht kwijt is. Haar uitroep “verraad, verraad!” brengt naar buiten hoe ze innerlijk is. Ze bestempelt wat er gebeurt als hoogverraad.

Als er in ons leven een opwekking plaatsvindt, als wij ons leven weer helemaal aan het gezag van de Heer Jezus onderwerpen en Hem eer bewijzen, kunnen we rekenen op de belangstelling van tegenstanders. Die willen daar niet in delen, maar zien het als verraad. Het roepen van ‘verraad!’ is de typische reactie van godsdienstige mensen en politici die niets van hun macht willen inleveren als ze zien dat anderen zich volledig aan de Heer geven en gehoorzaam willen doen wat Hij zegt. Zulke reacties kunnen we opmerken zowel in persoonlijke levens als in het leven van een gemeente.

We kunnen denken aan het niet meedoen aan allerlei goede acties in de wereld en in de gemeente en als motief daarvoor wijzen op onze onderworpenheid aan de Heer. Natuurlijke mensen, die de Geest niet hebben, kunnen dat niet begrijpen. Ze vinden ons verraders, omdat zij vinden dat een christen zich juist voor die goede dingen moet inzetten. We hoeven ons daardoor niet verplicht te voelen om dan toch maar mee te doen of te geven. De Heer moet onze Opdrachtgever zijn en niet een organisatie van goede doelen.

Jojada geeft de opdracht om Athalia te doden (2Kr 23:14). Dat mag echter niet gebeuren in het huis van de HEERE. Met dit huis heeft ze in haar leven geen enkele binding gehad. Die verbinding mag er ook niet zijn in haar dood. Ze wordt gegrepen in het huis van de koning dat ze aanmatigend heeft bezet en daar wordt ze gedood (2Kr 23:15). Daardoor is er een einde gekomen aan de regering van deze goddeloze vrouw die deze regering voor zichzelf heeft opgeëist ten koste van het leven van velen.