2Ch 32:20-21 | DutKingComments | STEP | In zien we twee biddende mensen (vgl. ) . Zij roepen naar de hemel, terwijl de dreiging van de vijand op aarde groot is. Daardoor kijken ze over de dreiging heen naar Hem Die boven elke dreiging staat. Aan de ene kant twee biddende mensen, aan de andere kant een enorm leger. De twee behalen de overwinning, want aan de kant van die twee staat de HEERE. Het gebed wordt direct verhoord ( ) . In korte trekken vertelt de kroniekschrijver wat de HEERE doet. Hij stuurt “een engel, die alle strijdbare helden, leiders en bevelhebbers in het legerkamp van de koning van Assyrië uitroeide” . Kan het eenvoudiger? Kan het radicaler? De eenvoud maakt het groot. De radicaliteit maakt dat het probleem is opgelost. Wat een enorme bemoediging is dit voor de bidstond en het gebed. Sanherib druipt als een geslagen hond af. Hij is openlijk te schande gemaakt. Als hij is thuisgekomen, gaat de dwaas het huis van zijn god binnen om zich voor hem neer te buigen. Daar ondergaat hij waarover hij de HEERE heeft gehoond. Zijn god kan hem niet redden van het zwaard dat hem daar, terwijl hij voor die god neerligt, neervelt. Om zijn afgang compleet te maken wordt erbij vermeld dat het zwaard wordt gehanteerd door hen “die uit zijn lichaam zijn voortgekomen” . Wat hij heeft voortgebracht, gebruikt God om hem te oordelen. Zo zal God met alle snoevers handelen. “Zo verloste de HEERE” ( ) . “Zo” wil zeggen door middel van het oordeel. De verlossing is louter en alleen Gods werk. Daar is geen mensenhand aan te pas gekomen. Ook het gevolg, “rust van rondom” , is Zijn werk. De HEERE wordt daarvoor geëerd, evenals Zijn vertegenwoordiger Hizkia ( ) . Hizkia is een type van de Heer Jezus in Zijn ambt in het vrederijk (vgl. ) . Zo is het steeds met koningen als zij goed regeren. Dan worden zij met eer en rijkdom overladen door de koningen van de volken.

2 Chronicles 32:20-21

De HEERE bevrijdt Hizkia en Jeruzalem

In 2Kr 32:20 zien we twee biddende mensen (vgl. Mt 18:19). Zij roepen naar de hemel, terwijl de dreiging van de vijand op aarde groot is. Daardoor kijken ze over de dreiging heen naar Hem Die boven elke dreiging staat. Aan de ene kant twee biddende mensen, aan de andere kant een enorm leger. De twee behalen de overwinning, want aan de kant van die twee staat de HEERE.

Het gebed wordt direct verhoord (2Kr 32:21). In korte trekken vertelt de kroniekschrijver wat de HEERE doet. Hij stuurt “een engel, die alle strijdbare helden, leiders en bevelhebbers in het legerkamp van de koning van Assyrië uitroeide”. Kan het eenvoudiger? Kan het radicaler? De eenvoud maakt het groot. De radicaliteit maakt dat het probleem is opgelost. Wat een enorme bemoediging is dit voor de bidstond en het gebed.

Sanherib druipt als een geslagen hond af. Hij is openlijk te schande gemaakt. Als hij is thuisgekomen, gaat de dwaas het huis van zijn god binnen om zich voor hem neer te buigen. Daar ondergaat hij waarover hij de HEERE heeft gehoond. Zijn god kan hem niet redden van het zwaard dat hem daar, terwijl hij voor die god neerligt, neervelt. Om zijn afgang compleet te maken wordt erbij vermeld dat het zwaard wordt gehanteerd door hen “die uit zijn lichaam zijn voortgekomen”. Wat hij heeft voortgebracht, gebruikt God om hem te oordelen. Zo zal God met alle snoevers handelen.

“Zo verloste de HEERE” (2Kr 32:22). “Zo” wil zeggen door middel van het oordeel. De verlossing is louter en alleen Gods werk. Daar is geen mensenhand aan te pas gekomen. Ook het gevolg, “rust van rondom”, is Zijn werk. De HEERE wordt daarvoor geëerd, evenals Zijn vertegenwoordiger Hizkia (2Kr 32:23). Hizkia is een type van de Heer Jezus in Zijn ambt in het vrederijk (vgl. Op 21:24). Zo is het steeds met koningen als zij goed regeren. Dan worden zij met eer en rijkdom overladen door de koningen van de volken.