2Ki 17:27-28 | DutKingComments | STEP | In wordt de draad met de geschiedenis weer opgenomen. We zien hoe het na de wegvoering verder gaat met de steden van Samaria. Deze steden krijgen nieuwe inwoners. Ze worden bevolkt met mensen uit andere landen. Hun kenmerk is hetzelfde als van Gods volk dat er eerst heeft gewoond, want ook zij vrezen de HEERE niet ( ) . Daarom zendt de HEERE leeuwen onder hen. Een natuurlijke reden kan zijn dat het aantal bewoners onvoldoende is om het land te bevolken, waardoor het wild gedierte kans krijgt zich te vermenigvuldigen ( ) . In elk geval is de hand van God erin. Hij gebruikt de leeuwen om deze mensen eraan te laten denken dat Hij er is en dat zij in Zijn land zijn. De mensen die er zijn komen wonen, zijn mensen die niets met God te maken hebben, ze bemoeien zich niet met Hem. God bemoeit Zich echter wel met hen. Omdat deze mensen in Zijn land wonen, zendt Hij een oordeel. God is niet de God alleen van het land Israël, maar van de hele wereld. De inwoners van de Samaritaanse steden trekken een juiste conclusie, maar de oplossing van hun probleem is niet juist. Terwijl Gods handelen erop is gericht dat mensen naar Hem gaan vragen, wordt de koning van Assyrië benaderd. Het is hem duidelijk dat de leeuwen zijn gezonden vanwege het gebrek aan kennis van de God van het land. Om daarin verandering te brengen gebiedt de koning van Assyrië dat er een priester naar toe zal gaan die het volk “de wijze kan leren [waarop] de God van het land [gediend moet worden]” . De priester die wordt gestuurd, zal ongetwijfeld een van de priesters van de gouden kalveren zijn. Het is een priester van een menggodsdienst. Deze man voert onder de nieuwe bewoners van de steden van Samaria een dienst in die nog meer vermengd is. Wat hij de bevolking van het land leert over de dienst van God, bestaat uit niets anders dan het waarnemen van uiterlijke vormen zoals hij ze heeft uitgevoerd toen hij er zelf nog woonde. Deze vreselijke vermenging zien we ook in de christenheid. Priesters van de rooms-katholieke kerk hebben overal ter wereld een menggodsdienst ingesteld. Het is een vermenging van waarheid en wereld. Mensen zijn met het zwaard het water in gedreven om zich te laten dopen. Dat heeft Europa christelijk gemaakt. Hoezeer de naam ‘christelijk’ vandaag een hol begrip is geworden, hoeft geen betoog voor wie Gods Woord liefheeft en kent.

2 Kings 17:27-28

De nieuwe bewoners van Samaria

In 2Kn 17:24 wordt de draad met de geschiedenis weer opgenomen. We zien hoe het na de wegvoering verder gaat met de steden van Samaria. Deze steden krijgen nieuwe inwoners. Ze worden bevolkt met mensen uit andere landen. Hun kenmerk is hetzelfde als van Gods volk dat er eerst heeft gewoond, want ook zij vrezen de HEERE niet (2Kn 17:25). Daarom zendt de HEERE leeuwen onder hen.

Een natuurlijke reden kan zijn dat het aantal bewoners onvoldoende is om het land te bevolken, waardoor het wild gedierte kans krijgt zich te vermenigvuldigen (Ex 23:29). In elk geval is de hand van God erin. Hij gebruikt de leeuwen om deze mensen eraan te laten denken dat Hij er is en dat zij in Zijn land zijn. De mensen die er zijn komen wonen, zijn mensen die niets met God te maken hebben, ze bemoeien zich niet met Hem. God bemoeit Zich echter wel met hen. Omdat deze mensen in Zijn land wonen, zendt Hij een oordeel. God is niet de God alleen van het land Israël, maar van de hele wereld.

De inwoners van de Samaritaanse steden trekken een juiste conclusie, maar de oplossing van hun probleem is niet juist. Terwijl Gods handelen erop is gericht dat mensen naar Hem gaan vragen, wordt de koning van Assyrië benaderd. Het is hem duidelijk dat de leeuwen zijn gezonden vanwege het gebrek aan kennis van de God van het land. Om daarin verandering te brengen gebiedt de koning van Assyrië dat er een priester naar toe zal gaan die het volk “de wijze kan leren [waarop] de God van het land [gediend moet worden]”.

De priester die wordt gestuurd, zal ongetwijfeld een van de priesters van de gouden kalveren zijn. Het is een priester van een menggodsdienst. Deze man voert onder de nieuwe bewoners van de steden van Samaria een dienst in die nog meer vermengd is. Wat hij de bevolking van het land leert over de dienst van God, bestaat uit niets anders dan het waarnemen van uiterlijke vormen zoals hij ze heeft uitgevoerd toen hij er zelf nog woonde.

Deze vreselijke vermenging zien we ook in de christenheid. Priesters van de rooms-katholieke kerk hebben overal ter wereld een menggodsdienst ingesteld. Het is een vermenging van waarheid en wereld. Mensen zijn met het zwaard het water in gedreven om zich te laten dopen. Dat heeft Europa christelijk gemaakt. Hoezeer de naam ‘christelijk’ vandaag een hol begrip is geworden, hoeft geen betoog voor wie Gods Woord liefheeft en kent.