2 Samuel 10:6

David stuurt Joab ten strijde

De vijanden weten dat David dit niet zonder meer voorbij kan laten gaan. Ze versterken zich en trekken samen, een deel bij de stad en een deel in het veld. Joab wordt door David ten strijde gestuurd. Die volgt een tactiek, samen met Abisaï, waarin zij de krachten verdelen. Ze spreken af elkaar te hulp te komen als de ander in problemen zou raken.

Hierin zit een belangrijke les. We zien hier een voorbeeld van broederlijke liefde die bereid is de ander te helpen, wanneer dat nodig is. De sterken moeten de zwakken ondersteunen en helpen. Zij die door genade een overwinning hebben behaald over verzoekingen, kunnen hun, die verzocht worden, raad en troost geven en voor hen bidden. Op die manier helpen de leden van het lichaam elkaar (1Ko 12:21; 25).

Joab bemoedigt Abisaï en zichzelf (2Sm 10:12). Hij wijst erop waar het om gaat en wel om “ons volk” en “de steden van onze God”. Verder legt hij met een “laat de HEERE doen wat goed is in Zijn ogen” de zaak in de handen van de HEERE. Ze behalen de overwinning.

Ondanks zijn mooie woorden is Joab een slecht man. Hij is sluw, ook in zijn vroomheid. Hij maakt een scheiding tussen wat hij en anderen doen en wat de HEERE zal doen. Het lijkt mooi, maar hier is een man die goed weet waartoe hij zelf in staat is en die tegelijk theoretisch ook weet dat God er is. Daarvoor leeft hij in een godsdienstig volk. Zijn devies is: ‘Help uzelf, zo helpt u God.’ Ieder voor zich en God voor ons allen. Dit is de liberale theologie. In werkelijkheid speelt God in zijn plannen helemaal geen rol.

In het oordeel dat David over de heidenen uitoefent, na het genadebewijs in Mefiboseth aan het overblijfsel, zien we profetisch hoe het in de eindtijd zal gaan.

Copyright information for DutKingComments