2Sa 14:22 | DutKingComments | STEP | Zonder dat er melding wordt gemaakt van het vertrek van de vrouw, staat ineens Joab voor de koning. David zal hem direct, nadat hem de zaak duidelijk is geworden, hebben geroepen. Hij geeft hem opdracht Absalom, die hij jongeman noemt hoewel hij getrouwd is en kinderen heeft, terug te brengen. Zijn vaderlijke zwakheid brengt hem tot dit besluit. David ziet niets van de werkelijke bedoeling van Absalom. Hij staat toe dat Absalom in Jeruzalem terugkeert, maar zonder dat hij met zijn zoon contact heeft. Dat is echter slechts een kwestie van tijd. De eerste stappen naar een volledige terugkeer zijn gezet omdat het verzet van David daartegen al gebroken is. Door de inwilliging van zijn verzoek trekt Joab de conclusie dat David hem welgezind is ( ) . Joab moet er toch wel veel belang bij hebben gehad dat Absalom terugkomt, dat hij zich zo dankbaar toont. Zijn benadering is egoïstisch en die van een vleier. Hij spreekt over de genegenheid van David, terwijl hij hem met list tot die toestemming heeft gebracht. Genegenheid uit zich niet alleen in iets krijgen. God wil niet dat wij zo over Hem denken. Het zou wat zijn als wij alleen overtuigd zouden zijn van Gods genegenheid of liefde ten opzichte van ons als Hij ons alles zou geven wat wij vragen. Wij geven onze kinderen toch ook niet altijd alles waar zij om vragen? We weigeren soms het gevraagde om daardoor onze liefde te tonen. Wij geven hun toch geen dingen die ze misschien wel graag zouden willen hebben, maar die gevaarlijk voor hen zijn? Uit deze hele geschiedenis lijkt duidelijk te worden dat Davids inzicht in de werkelijke bedoelingen nagenoeg afwezig is en dat hij een speelbal is geworden van zijn gevoelens. Daarop speelt Joab, en ook Absalom, in. David is zwak en laat zich steeds overhalen. Hij is geen koning meer die het recht zoekt en handhaaft. Hij heeft zichzelf niet meer in de hand en zijn gezin is in wanorde. Hoe kun je dan een land goed besturen?

2 Samuel 14:22

Absalom komt terug naar Jeruzalem

Zonder dat er melding wordt gemaakt van het vertrek van de vrouw, staat ineens Joab voor de koning. David zal hem direct, nadat hem de zaak duidelijk is geworden, hebben geroepen. Hij geeft hem opdracht Absalom, die hij jongeman noemt hoewel hij getrouwd is en kinderen heeft, terug te brengen. Zijn vaderlijke zwakheid brengt hem tot dit besluit. David ziet niets van de werkelijke bedoeling van Absalom. Hij staat toe dat Absalom in Jeruzalem terugkeert, maar zonder dat hij met zijn zoon contact heeft. Dat is echter slechts een kwestie van tijd. De eerste stappen naar een volledige terugkeer zijn gezet omdat het verzet van David daartegen al gebroken is.

Door de inwilliging van zijn verzoek trekt Joab de conclusie dat David hem welgezind is (2Sm 14:22). Joab moet er toch wel veel belang bij hebben gehad dat Absalom terugkomt, dat hij zich zo dankbaar toont. Zijn benadering is egoïstisch en die van een vleier. Hij spreekt over de genegenheid van David, terwijl hij hem met list tot die toestemming heeft gebracht.

Genegenheid uit zich niet alleen in iets krijgen. God wil niet dat wij zo over Hem denken. Het zou wat zijn als wij alleen overtuigd zouden zijn van Gods genegenheid of liefde ten opzichte van ons als Hij ons alles zou geven wat wij vragen. Wij geven onze kinderen toch ook niet altijd alles waar zij om vragen? We weigeren soms het gevraagde om daardoor onze liefde te tonen. Wij geven hun toch geen dingen die ze misschien wel graag zouden willen hebben, maar die gevaarlijk voor hen zijn?

Uit deze hele geschiedenis lijkt duidelijk te worden dat Davids inzicht in de werkelijke bedoelingen nagenoeg afwezig is en dat hij een speelbal is geworden van zijn gevoelens. Daarop speelt Joab, en ook Absalom, in. David is zwak en laat zich steeds overhalen. Hij is geen koning meer die het recht zoekt en handhaaft. Hij heeft zichzelf niet meer in de hand en zijn gezin is in wanorde. Hoe kun je dan een land goed besturen?