Act 17:1 | DutKingComments | STEP | Als Paulus, Silas en Timotheüs Filippi hebben verlaten, reizen ze naar het zuiden, naar Amfípolis en Apollónia. In Apollónia zetten ze in westelijke richting koers en komen dan in Thessalonika. De speciale vermelding dat daar een synagoge van de Joden is, kan een aanwijzing zijn dat er in de beide vorige steden geen synagoge was en dat hij die steden daarom is voorbij gereisd. We weten dat Paulus zoveel mogelijk handelt naar het beginsel ‘eerst de Jood en dan de Griek’. Het is “zijn gewoonte” ( ; vgl. ) om in een stad waar hij komt eerst op zoek te gaan naar een synagoge. Een synagoge heeft het voordeel dat er behalve Joden ook heidenen zijn die belangstelling voor de God van Israël hebben. Het is een mooie springplank om aan voorbereide mensen het evangelie te kunnen brengen. De synagoge is een leerhuis waar de Joden niet alleen op sabbat samenkomen, maar ook op andere dagen. Het is daarom aannemelijk dat Paulus, hoewel hij zich vooral op de sabbatten met de bezoekers van de synagoge onderhoudt, zich ook op andere dagen met belangstellenden onderhoudt. Dat Lukas over “drie sabbatten” spreekt, geeft ook een aanwijzing van de tijd die Paulus in Thessalonika verblijft. Dat moet dan tussen de drie en vier weken zijn. In die ruim drie weken onderhoudt hij zich met hen uit de Schriften. Hij opent deze voor hen en haalt daaruit citaten aan om aan te tonen dat de Christus, dat is de Messias, bij Zijn komst moest lijden en uit de doden opstaan. Hij moet hun dat eerst duidelijk maken omdat zij uitkeken naar een messias die als hun politieke leider hen zou bevrijden van het juk van de Romeinen. De Schriften spreken echter een andere taal en dat houdt hij hun eerst voor. Daarna kan hij eenvoudig op de Heer Jezus als de Messias wijzen en zeggen dat Hij in Hem gekomen is. De Christus van Wie hij zojuist uit de Schriften heeft laten zien wat er met Hem moest gebeuren, is niemand anders dan “Jezus” , het onderwerp van zijn verkondiging. In dit ene vers wordt de kern van het evangelie samengevat, zoals dat vandaag vooral aan de Joden kan worden verkondigd. Die kern is dat de Messias Jezus is gekomen, heeft geleden, is gestorven en is opgestaan. In deze paar weken dat Paulus in Thessalonika is geweest, heeft hij niet alleen het evangelie gepredikt, maar ook gesproken over profetische waarheden waarbij hij de tweede komst van Christus heeft benadrukt. Daarvan getuigen zijn brieven die hij aan hen heeft geschreven. In zijn tweede brief aan hen herinnert hij aan zijn mondelinge onderwijs aan hen toen hij bij hen was ( ) .

Acts 17:1

Prediking van Paulus in Thessalonika

Als Paulus, Silas en Timotheüs Filippi hebben verlaten, reizen ze naar het zuiden, naar Amfípolis en Apollónia. In Apollónia zetten ze in westelijke richting koers en komen dan in Thessalonika. De speciale vermelding dat daar een synagoge van de Joden is, kan een aanwijzing zijn dat er in de beide vorige steden geen synagoge was en dat hij die steden daarom is voorbij gereisd. We weten dat Paulus zoveel mogelijk handelt naar het beginsel ‘eerst de Jood en dan de Griek’. Het is “zijn gewoonte” (Hd 17:2; vgl. Lk 4:16) om in een stad waar hij komt eerst op zoek te gaan naar een synagoge.

Een synagoge heeft het voordeel dat er behalve Joden ook heidenen zijn die belangstelling voor de God van Israël hebben. Het is een mooie springplank om aan voorbereide mensen het evangelie te kunnen brengen. De synagoge is een leerhuis waar de Joden niet alleen op sabbat samenkomen, maar ook op andere dagen. Het is daarom aannemelijk dat Paulus, hoewel hij zich vooral op de sabbatten met de bezoekers van de synagoge onderhoudt, zich ook op andere dagen met belangstellenden onderhoudt.

Dat Lukas over “drie sabbatten” spreekt, geeft ook een aanwijzing van de tijd die Paulus in Thessalonika verblijft. Dat moet dan tussen de drie en vier weken zijn. In die ruim drie weken onderhoudt hij zich met hen uit de Schriften. Hij opent deze voor hen en haalt daaruit citaten aan om aan te tonen dat de Christus, dat is de Messias, bij Zijn komst moest lijden en uit de doden opstaan. Hij moet hun dat eerst duidelijk maken omdat zij uitkeken naar een messias die als hun politieke leider hen zou bevrijden van het juk van de Romeinen. De Schriften spreken echter een andere taal en dat houdt hij hun eerst voor. Daarna kan hij eenvoudig op de Heer Jezus als de Messias wijzen en zeggen dat Hij in Hem gekomen is.

De Christus van Wie hij zojuist uit de Schriften heeft laten zien wat er met Hem moest gebeuren, is niemand anders dan “Jezus”, het onderwerp van zijn verkondiging. In dit ene vers wordt de kern van het evangelie samengevat, zoals dat vandaag vooral aan de Joden kan worden verkondigd. Die kern is dat de Messias Jezus is gekomen, heeft geleden, is gestorven en is opgestaan.

In deze paar weken dat Paulus in Thessalonika is geweest, heeft hij niet alleen het evangelie gepredikt, maar ook gesproken over profetische waarheden waarbij hij de tweede komst van Christus heeft benadrukt. Daarvan getuigen zijn brieven die hij aan hen heeft geschreven. In zijn tweede brief aan hen herinnert hij aan zijn mondelinge onderwijs aan hen toen hij bij hen was (2Th 2:5).