Act 21:2 | DutKingComments | STEP | Na zijn indringende toespraak tot de oudsten van Efeze moet Paulus weer verder. De oudsten laten hem niet zomaar gaan. Hoe graag hadden ze hem bij zich gehouden. Paulus en de zijnen moeten zich losrukken. Het geeft aan wat voor een sterke band de christelijke genegenheid is. Wat verder volgt, is een gewoon reisverslag. God stelt belang in alles wat Zijn dienaar doet, ook in de niet spectaculaire dingen. Zo bracht ook de Heer Jezus het grootste deel van Zijn leven door in verborgenheid wat betreft het oog van de mensen. Al die tijd was Hij een welbehagen voor Zijn Vader. Wij mogen de gewoonste dingen doen tot eer van God, zoals eten en drinken ( ) . Tegelijk zien we ook de hand van de Heer in het reisverslag. We lezen over het ‘vinden’ van een schip dat hen naar het doel van hun reis brengt. Zal Paulus ook niet dankbaar zijn geweest voor een gunstige wind en een rustige reis? Wat zal er in de gedachten van de apostel zijn omgegaan toen ze “Cyprus in zicht hadden gekregen” . Ook dat staat er niet voor niets. Zal het niet de herinnering aan Barnabas en Markus bij hem naar boven hebben gebracht ( ) ? Ook Tyrus heeft hem misschien doen denken aan vroeger, aan de tijd dat de Heer Jezus daar in de buurt was ( ) . Het oponthoud daar is evenzo van de Heer als het vinden van het schip in . De aanleiding van het oponthoud is een heel praktische, want het schip moet er lading lossen. Leiding van de Heer gebeurt meestal langs heel natuurlijke wegen. De vraag is, of wij er oog voor hebben.

Acts 21:2

Van Miléte naar Tyrus

Na zijn indringende toespraak tot de oudsten van Efeze moet Paulus weer verder. De oudsten laten hem niet zomaar gaan. Hoe graag hadden ze hem bij zich gehouden. Paulus en de zijnen moeten zich losrukken. Het geeft aan wat voor een sterke band de christelijke genegenheid is.

Wat verder volgt, is een gewoon reisverslag. God stelt belang in alles wat Zijn dienaar doet, ook in de niet spectaculaire dingen. Zo bracht ook de Heer Jezus het grootste deel van Zijn leven door in verborgenheid wat betreft het oog van de mensen. Al die tijd was Hij een welbehagen voor Zijn Vader. Wij mogen de gewoonste dingen doen tot eer van God, zoals eten en drinken (1Ko 10:31).

Tegelijk zien we ook de hand van de Heer in het reisverslag. We lezen over het ‘vinden’ van een schip dat hen naar het doel van hun reis brengt. Zal Paulus ook niet dankbaar zijn geweest voor een gunstige wind en een rustige reis?

Wat zal er in de gedachten van de apostel zijn omgegaan toen ze “Cyprus in zicht hadden gekregen”. Ook dat staat er niet voor niets. Zal het niet de herinnering aan Barnabas en Markus bij hem naar boven hebben gebracht (Hd 13:4-5 ; Hd 15:39)? Ook Tyrus heeft hem misschien doen denken aan vroeger, aan de tijd dat de Heer Jezus daar in de buurt was (Mt 15:21).

Het oponthoud daar is evenzo van de Heer als het vinden van het schip in Hd 21:2. De aanleiding van het oponthoud is een heel praktische, want het schip moet er lading lossen. Leiding van de Heer gebeurt meestal langs heel natuurlijke wegen. De vraag is, of wij er oog voor hebben.