Daniel 10:9

Krachteloos

Wat Daniël ziet, maakt grote indruk op hem en ontneemt hem zijn kracht. We zien iets dergelijks bij Johannes op Patmos als hij de Zoon des mensen ziet (Op 1:17a). Zo vertoont de Heer Zich ook aan ons als we ons met Zijn toekomst en die van Zijn volk bezighouden. Als we Hem zien in Zijn majesteit en we bedenken dat Hij de toekomst in Zijn hand heeft en bestuurt, zullen ook wij, vervuld van ontzag, voor Hem neervallen.

De verschijning van de Heer Jezus is aan Daniël persoonlijk. De mannen die bij hem zijn, zien Hem niet. Toch heeft Zijn verschijning aan Daniël ook op hen effect. Ze voelen de aanwezigheid van een indrukwekkende hemelse Gestalte, zonder dat ze iets kunnen tasten of zien of horen. Dat vervult hen met verschrikking. Ze slaan op de vlucht en verbergen zich. Het lijkt op wat Saulus en zijn metgezellen overkomt, wanneer de Heer Jezus aan Saulus verschijnt (Hd 22:7-9).

Daniël blijft alleen achter, terwijl alle kracht uit hem is weggevloeid. Hij voelt zich totaal zonder kracht. Het staat er twee keer. Ook is alle kleur uit zijn gezicht weggetrokken. Als hij het geluid van de woorden van de Heer Jezus hoort, valt hij in een diepe slaap. Hij is zo uitgeput, zowel lichamelijk door het vasten als geestelijk door wat hij ziet en hoort, dat hij buiten bewustzijn raakt. Hij ligt met zijn gezicht op de grond, wat aangeeft dat hij niet op de gebruikelijke manier in slaap is gevallen.

We zien bij Daniël wat de uitwerking op een mens is als het Woord van God met kracht op hem afkomt en bij hem binnenkomt. De woorden van de Heer Jezus en Zijn verschijning hebben dezelfde uitwerking. Het Woord van God en de Heer Jezus worden vereenzelvigd. Het spreken van de Heer Jezus openbaart Wie Hij is. Zijn woorden geven Zijn Persoon weer.

Dan raakt een hand Daniël aan. Dat is niet de hand van de Heer Jezus, maar van een engel. Uit het vervolg blijkt dat niet meer de Heer Jezus handelt en aan het woord is, maar een engel. Maar er is wel kracht in de aanraking, want daardoor komt Daniël, hoewel nog bevend, op handen en voeten overeind van zijn liggende houding. Vervolgens bemoedigt de engel hem door zijn naam te noemen en daaraan toe te voegen dat hij “een zeer gewenste man” is.

Dat zegt hem dat hij in de gunst van God staat (Dn 9:23). Hij is daardoor in staat te letten op de woorden die de engel zal spreken. Daarvoor moet hij gaan staan. De staande houding is de gepaste houding om aandachtig te kunnen luisteren naar wat de engel te zeggen heeft, want daarvoor was hij op dit moment gekomen. Daniël doet wat de engel zegt en gaat bevend staan. Hij is nog steeds onder de indruk van alles wat hij meemaakt.

Ook hier zien we dat profeten gewone mensen zijn. Ze zijn niet altijd direct hersteld van een schokkende ervaring, ook al worden ze nog zo bemoedigd. Het gaat niet om angst voor God, maar om de reactie van lichaam en geest op wat ze meemaken. Profeten zijn geen supermensen die onaangedaan mededelingen ontvangen en doorgeven. Hun hele wezen is betrokken bij de dienst die ze doen.

Zo zal het ook bij ons zijn als we Gods Woord lezen en horen en als we in gebed zijn. Wat ons daarbij voor de aandacht komt, doet iets met ons als we er werkelijk naar verlangen de betekenis van Gods Woord te kennen en we het welzijn van Zijn volk, de gemeente, op het oog hebben.

Copyright information for DutKingComments