Deu 4:10 | DutKingComments | STEP | Altijd is er het gevaar dat de dingen die we hebben meegemaakt en die grote indruk op ons hebben gemaakt, toch weer door ons worden vergeten. Mozes dringt erop aan dat Gods volk in hun hart zal bewaren wat God van Zichzelf aan hen heeft laten zien. Gods openbaring wijkt uit ons hart als we toelaten dat andere dingen ons hart vullen. Het doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen van de dingen die we van God hebben gezien, is een opdracht en tevens een middel waardoor we ook zelf telkens herinnerd worden aan Hem. In dit boek ligt de nadruk niet zozeer op de priesterdienst of godsdienstig leiderschap, maar meer op de ouders die voor de geestelijke vorming van hun kinderen verantwoordelijk zijn. Mozes herinnert aan de dag, dat het volk bij de Horeb heeft gestaan “voor het aangezicht van de HEERE, uw God” . Hij spreekt tot hen die toen onder de twintig waren, maar het geldt ook voor hen, die nog in de lendenen van hun vaderen waren en tijdens de woestijnreis geboren zijn. God heeft hem toen het volk laten samenroepen om het Zijn woorden te laten horen. God heeft hun daardoor willen leren Hem te eerbiedigen zolang ze op aarde leven. Ook nu leert God ons, Zijn volk, de gemeente, door Zijn Woord hoe we Hem kunnen eren. De berg stond in vuur. Het is geen vuur dat is neergedaald op een ontrouw volk om het te verteren. Het is een vuur dat “tot in het hart van de hemel” oplaaide. Het vuur is een symbool van het oordeel. Het hart van de hemel is de Heer Jezus. Hier zien we in beeld dat het vuur van Gods oordeel is gekomen op de Enige Die dat vuur niet heeft verdiend. God heeft het vuur gezonden in de beenderen van de Heer Jezus ( ) , het hart van de hemel. Vanuit het midden van het vuur spreekt God. God neemt de grondslag in die Hij heeft gevonden in het oordeel dat Zijn Zoon heeft getroffen. Vanuit die plaats, die rechtvaardige grondslag, spreekt Hij tot Zijn volk. Maar God spreekt niet alleen, Hij schrijft ook. Gods schrijven is een volmaakte weergave van Zijn spreken. Zo heeft Hij Zijn volk voorzien van wat het nodig heeft om de volle zegen in bezit te nemen en te houden.

Deuteronomy 4:10

De HEERE laat Zijn woorden horen

Altijd is er het gevaar dat de dingen die we hebben meegemaakt en die grote indruk op ons hebben gemaakt, toch weer door ons worden vergeten. Mozes dringt erop aan dat Gods volk in hun hart zal bewaren wat God van Zichzelf aan hen heeft laten zien. Gods openbaring wijkt uit ons hart als we toelaten dat andere dingen ons hart vullen.

Het doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen van de dingen die we van God hebben gezien, is een opdracht en tevens een middel waardoor we ook zelf telkens herinnerd worden aan Hem. In dit boek ligt de nadruk niet zozeer op de priesterdienst of godsdienstig leiderschap, maar meer op de ouders die voor de geestelijke vorming van hun kinderen verantwoordelijk zijn.

Mozes herinnert aan de dag, dat het volk bij de Horeb heeft gestaan “voor het aangezicht van de HEERE, uw God”. Hij spreekt tot hen die toen onder de twintig waren, maar het geldt ook voor hen, die nog in de lendenen van hun vaderen waren en tijdens de woestijnreis geboren zijn. God heeft hem toen het volk laten samenroepen om het Zijn woorden te laten horen. God heeft hun daardoor willen leren Hem te eerbiedigen zolang ze op aarde leven. Ook nu leert God ons, Zijn volk, de gemeente, door Zijn Woord hoe we Hem kunnen eren.

De berg stond in vuur. Het is geen vuur dat is neergedaald op een ontrouw volk om het te verteren. Het is een vuur dat “tot in het hart van de hemel” oplaaide. Het vuur is een symbool van het oordeel. Het hart van de hemel is de Heer Jezus. Hier zien we in beeld dat het vuur van Gods oordeel is gekomen op de Enige Die dat vuur niet heeft verdiend. God heeft het vuur gezonden in de beenderen van de Heer Jezus (Kl 1:13), het hart van de hemel.

Vanuit het midden van het vuur spreekt God. God neemt de grondslag in die Hij heeft gevonden in het oordeel dat Zijn Zoon heeft getroffen. Vanuit die plaats, die rechtvaardige grondslag, spreekt Hij tot Zijn volk. Maar God spreekt niet alleen, Hij schrijft ook. Gods schrijven is een volmaakte weergave van Zijn spreken. Zo heeft Hij Zijn volk voorzien van wat het nodig heeft om de volle zegen in bezit te nemen en te houden.