Exodus 10:24

Het laatste compromis verworpen

De farao laat Mozes weer komen. Hij heeft nog een voorstel. Ze mogen allemaal gaan, alleen moeten ze hun kleinvee en hun runderen achterlaten. Mozes laat zich ook ditmaal niet misleiden. Hoe zouden ze God offers kunnen brengen als ze hun vee niet zouden meenemen? Hij is niet tot het geringste compromis bereid: er zal zelfs geen hoef van het vee in Egypte achterblijven.

Christus heeft ons verlost en heeft daardoor recht op alles wat wij zijn en bezitten. Dit totale bezit moet zijn tot Zijn lof en Hem ten dienste staan. Hij moet er vrij over kunnen beschikken. We mogen er niets van in de wereld laten. Dit kan alleen als we door de dood en de opstanding van Christus werkelijk in een nieuwe wereld terecht zijn gekomen waar we ons bewust zijn wat de dienst aan Hem allemaal inhoudt.

Als het niet anders kan, wil de satan ons wel laten gaan om God te dienen. Maar wat is een dienst aan God waard als er in ons leven geen geestelijke offers van lof en dank gevonden worden en ook ons bezit niet aan Hem wordt geofferd (Hb 13:15-16)? Heel wat christenen menen dat de hoogste dienst aan God naastenliefde of prediking van het evangelie is. Als er echter geen geestelijke offers van lof en dank worden gebracht, is de satan in zijn list geslaagd.

We lezen niet dat de Vader zoekt naar allerlei vormen van christelijke activiteit, hoewel Hij dat waardeert en zal belonen. We lezen wel dat Hij aanbidders zoekt die Hem in geest en waarheid aanbidden (Jh 4:23-24). Zijn hart verlangt er bovenal naar dat ons hart uitgaat naar Hemzelf en Zijn gave in Christus.

De farao is aan het einde van al zijn listen. Hij barst in woede los tegen Mozes. Hij wil Mozes nooit meer zien. ‘Dat zal gebeuren’, zegt Mozes in alle rust. Als de farao later Mozes en Aäron toch nog een keer ontbiedt (Ex 12:31), is dat in een volledig andere situatie en verhouding.

Copyright information for DutKingComments