Exodus 17:6

De HEERE geeft water

Mozes gaat met zijn nood naar de HEERE. De HEERE geeft Zijn aanwijzingen om in genade tegemoet te komen aan het gemopper van het volk (vgl. Ex 15:25). De Heer geeft hier Zelf het voorbeeld van wat Hij ons opdraagt: “Maar als uw vijand … dorst heeft, geef hem te drinken” (Rm 12:20). Mozes moet met dezelfde staf als die waarmee hij de rivier de Nijl heeft geslagen, op de rots slaan waarop de HEERE staat. Dan zal er water komen. Terwijl de oudsten er als getuigen bij staan, slaat Mozes op de rots, met als gevolg dat er een stroom van water uit vloeit (Ps 78:15-16; Ps 114:8).

Paulus verklaart de geestelijke betekenis van deze gebeurtenis. Met het oog op deze gebeurtenis zegt hij dat de Israëlieten “allen dezelfde geestelijke drank dronken. (Want zij dronken uit een geestelijke steenrots die volgde; de steenrots nu was Christus.)” (1Ko 10:4). Hier staat dat de steenrots Christus voorstelt. Hij is geslagen in het oordeel dat God over Hem heeft gebracht op het kruis. Na Zijn dood, opstanding en hemelvaart is de Heilige Geest gekomen. De Heilige Geest wordt vergeleken met “stromen van levend water” (Jh 7:38-39).

Evenals het manna elke dag komt, blijft ook de stroom van water het volk volgen, de hele woestijnreis door (1Ko 10:4). De uitstorting van de Heilige Geest op de Pinksterdag is eenmalig, maar de gevolgen ervan duren voort. Dat gebeurt op voorspraak van de Heer Jezus: “En Ik zal de Vader vragen en Hij zal u een andere Voorspraak geven, opdat Die met u zal zijn tot in eeuwigheid: de Geest van de waarheid, Die de wereld niet kan ontvangen, omdat zij Hem niet aanschouwt en Hem niet kent; u kent Hem, omdat Hij bij u blijft en in u zal zijn” (Jh 14:16-17). De Heilige Geest zal met en in de gelovige zijn zolang de gemeente op aarde is, en tot in eeuwigheid.

Copyright information for DutKingComments