Exodus 18:3-4

Jethro bezoekt Mozes

Jethro heeft gehoord wat God voor Mozes en Zijn volk heeft gedaan. Dit bericht is voor hem de aanleiding om met zijn dochter, de vrouw van Mozes, en hun twee zonen naar Mozes toe te gaan. De ontmoeting bij de berg Gods is bijzonder hartelijk. Ze vragen aan elkaar hoe het gaat. Dat is niet het vluchtige vragen dat wij vaak doen, waarbij we niet eens op antwoord wachten of zelf al snel antwoord geven dat het ‘goed’ gaat. Als er op de vraag hoe het gaat een wat langer, inhoudelijk antwoord komt, voelen we ons er soms door overvallen. Het is belangrijk oprechte belangstelling voor elkaar te tonen en daar ook tijd voor te nemen. Daarvoor is vertrouwen nodig dat er achter de vraag naar hoe het gaat echte belangstelling schuilgaat en niet slechts vormelijkheid.

Na het uitwisselen van hun wederzijdse persoonlijke omstandigheden gaan ze ‘in huis’. Daar getuigt Mozes van al het handelen van de HEERE ten gunste van Zijn volk. Jethro verheugt zich daarover en prijst de HEERE. Hij erkent dat de God van Israël verheven is boven alle goden. Hij offert en eet met de Israëlieten voor Gods aangezicht. Het is mooi om te zien dat het onderwerp van het gesprek de goedheid van de HEERE voor Israël is en dat de uitwerking ervan is dat Hij geëerd wordt. Dat zijn werkelijk opbouwende gesprekken.

Zo zouden ook onze gesprekken moeten zijn, met (ook) die uitwerking. Wij kunnen toch ook vertellen over de goedheid van de Heer die wij hebben ervaren in onze verlossing en al Zijn zorg voor ons daarna? Deze gemeenschap die daarin wordt beleefd, zal leiden tot uitingen van vreugde en dankbaarheid, waaraan ook anderen deelhebben en bovenal God Zelf. Het gebeurt “voor het aangezicht van God”, dat wil zeggen dat Hij erbij aanwezig is en Zich erin verheugt.

Met de ontmoeting tussen Mozes en Jethro eindigt het eerste deel van dit boek. Veel uitleggers zien in dit tafereel een profetische verwijzing naar de vreugde van Christus (Mozes) Die Hij deelt met de volken (Jethro) en het volk Israël (Aäron en al de oudsten van Israël) aan het begin van het vrederijk.

De profetische toepassing zien we ook in de afwezigheid van de vrouw van Mozes gedurende de bevrijding van Israël. Zo zal namelijk ook de gemeente in de tijd van de grote verdrukking die over Israël zal komen, niet op aarde zijn. En zoals de gemeente zal verschijnen in de vreugde van de bevrijding van Israël, zo verschijnt Zippora nu ook weer op het toneel.

De beide zonen worden genoemd en ook de betekenis van hun namen. Gersom betekent ‘vreemdeling’. Hij herinnert er door zijn naam aan dat Christus, evenals Mozes, Vreemdeling op aarde is geweest, zoals de gemeente dat nu ook is. In deze moeilijke positie is Mozes zeker geweest van de hulp van God, wat in de naam Eliëzer – dat betekent ‘mijn God is hulp’ – wordt aangegeven.

Naast de profetische toepassing is er ook een praktische toepassing te maken. Als de Heer Jezus in ons leven Zijn verlossing heeft laten zien, zal dat door anderen opgemerkt worden. Wat is het dan schitterend als wij aan die anderen daarover kunnen vertellen, zodat ook zij vereerders van Hem zouden worden.

Copyright information for DutKingComments