Exo 29:21 | DutKingComments | STEP | Na het zien van de Heer Jezus als het zondoffer en het brandoffer komt pas de eigenlijke inwijding. Dit gebeurt door de andere ram te nemen en die als inwijdingsoffer te offeren. Dit inwijdingsoffer is een bijzonder soort dankoffer. Het dankoffer is een gemeenschapsoffer. Ook op de kop van dit offerdier moeten Aäron en zijn zonen hun handen leggen, zich daarmee een maken. Het brengen van dit offer brengt tot uitdrukking dat wij zien hoe de Heer Jezus in gemeenschap met Zijn Vader en in volle toewijding aan Hem Zijn weg op aarde is gegaan tot in de dood. Dat behoort ook in ons leven tot uiting te komen. Het gaat er niet om dat wij de Heer Jezus kunnen navolgen in het werk dat Hij heeft gedaan op het kruis. Dat is onmogelijk, daarin is Hij uniek, alleen Hij heeft dat werk kunnen doen. Waar het om gaat, is dat onze toewijding aan God van hetzelfde karakter is (vgl. ) . We zien dat symbolisch voorgesteld in de volgende handelingen met betrekking tot de toepassing van het bloed. Het bloed moet bij Aäron en zijn zonen worden gedaan op de rechteroorlel, op de duim van de rechterhand en op de grote teen van de rechtervoet. Dat spreekt van ons luisteren, gehoorzamen (oor), onze handel (hand) en onze wandel (voet). Ons hele wezen is geheiligd door het bloed van de Heer Jezus. We moeten alleen luisteren naar Hem, alleen dat doen wat Hij tegen ons zegt, alleen daarheen gaan waar Hij ons hebben wil. De hele persoon moet aan God toegewijd zijn, pas dan zal onze priesterdienst Hem aangenaam zijn. Daarom wordt weer vermeld dat ook op het altaar bloed moet worden gesprenkeld. Verder wordt ook op de kleding bloed gesprenkeld. Het hele uiterlijke gedrag als priesters moet in overeenstemming zijn met de waarde van het bloed. Daarna wordt er zalfolie op gesprenkeld. Dat spreekt ervan dat alleen door de kracht van de Heilige Geest uitoefening van ware priesterdienst mogelijk en aangenaam voor God is. Het gaat om aanbidding “in geest en waarheid” ( ) .

Exodus 29:21

De andere ram als inwijdingsoffer

Na het zien van de Heer Jezus als het zondoffer en het brandoffer komt pas de eigenlijke inwijding. Dit gebeurt door de andere ram te nemen en die als inwijdingsoffer te offeren. Dit inwijdingsoffer is een bijzonder soort dankoffer. Het dankoffer is een gemeenschapsoffer.

Ook op de kop van dit offerdier moeten Aäron en zijn zonen hun handen leggen, zich daarmee een maken. Het brengen van dit offer brengt tot uitdrukking dat wij zien hoe de Heer Jezus in gemeenschap met Zijn Vader en in volle toewijding aan Hem Zijn weg op aarde is gegaan tot in de dood.

Dat behoort ook in ons leven tot uiting te komen. Het gaat er niet om dat wij de Heer Jezus kunnen navolgen in het werk dat Hij heeft gedaan op het kruis. Dat is onmogelijk, daarin is Hij uniek, alleen Hij heeft dat werk kunnen doen. Waar het om gaat, is dat onze toewijding aan God van hetzelfde karakter is (vgl. Ef 5:1-2). We zien dat symbolisch voorgesteld in de volgende handelingen met betrekking tot de toepassing van het bloed.

Het bloed moet bij Aäron en zijn zonen worden gedaan op de rechteroorlel, op de duim van de rechterhand en op de grote teen van de rechtervoet. Dat spreekt van ons luisteren, gehoorzamen (oor), onze handel (hand) en onze wandel (voet). Ons hele wezen is geheiligd door het bloed van de Heer Jezus. We moeten alleen luisteren naar Hem, alleen dat doen wat Hij tegen ons zegt, alleen daarheen gaan waar Hij ons hebben wil. De hele persoon moet aan God toegewijd zijn, pas dan zal onze priesterdienst Hem aangenaam zijn. Daarom wordt weer vermeld dat ook op het altaar bloed moet worden gesprenkeld.

Verder wordt ook op de kleding bloed gesprenkeld. Het hele uiterlijke gedrag als priesters moet in overeenstemming zijn met de waarde van het bloed. Daarna wordt er zalfolie op gesprenkeld. Dat spreekt ervan dat alleen door de kracht van de Heilige Geest uitoefening van ware priesterdienst mogelijk en aangenaam voor God is. Het gaat om aanbidding “in geest en waarheid” (Jh 4:24).