Exo 33:7-11 | DutKingComments | STEP | Tijdens dit beraad van God handelt Mozes in de kracht van het geloof. God geeft Mozes geen opdracht, maar naar het juiste oordeel van de situatie neemt hij een tent en zet die buiten het kamp op. In geloof geeft hij er de naam “tent van ontmoeting” of “tent der samenkomst” aan. Mozes kent de toestand van het volk en hij kent het hart van God. God kan niet meer in het kamp wonen. Maar Hij verlangt ernaar bij Zijn volk te wonen en met hen samen te komen. Het geloof geeft aan Mozes inzicht om aan dit verlangen tegemoet te komen naar de eis van de heiligheid die daarbij hoort. Als God dan niet meer in het kamp kan wonen, dan kan er wel een tent buiten het kamp worden opgezet. Voor ieder die hetzelfde verlangen als God en Mozes heeft, is de weg naar die tent der samenkomst open. God erkent die plaats door er het zichtbare teken van Zijn tegenwoordigheid aan te verbinden. Als Mozes naar de tent gaat, kijken velen hem na, maar ze gaan niet mee. Zo is het ook vandaag. Ieder die de Heer zoekt, gaat uit buiten het kamp. Door zijn uitgaan veroordeelt Mozes het kamp. Waar het gouden kalf gediend wordt, kan de getrouwe niet blijven. Zo geldt het later ook voor de gelovige Hebreeën vanwege de verwerping door Israël van de Heer Jezus. In het godsdienstig Joodse systeem dat hun Heiland uitgeworpen heeft, kunnen zij niet meer blijven. Zij moeten buiten het kamp gaan ( ) . Het is de plaats van afzondering van het kwaad. Het kamp is daar, waar grote nadruk ligt op uiterlijke dingen en een bemiddelend priesterschap in stand wordt gehouden, maar waar voor de Christus van de Schriften geen plaats is. Waar de kenmerken van het kamp gezien worden, luidt ook vandaag de opdracht: uitgaan naar Hem. Op die plaats wordt een bijzondere gemeenschap met God beleefd. Toch zijn het slechts enkelen die deze plaats opzoeken, terwijl ze het kamp de rug toekeren. Jozua, een jonge man, is zo iemand. Hij zal later op een speciale wijze door God gebruikt kunnen worden.

Exodus 33:7-11

De tent buiten het kamp

Tijdens dit beraad van God handelt Mozes in de kracht van het geloof. God geeft Mozes geen opdracht, maar naar het juiste oordeel van de situatie neemt hij een tent en zet die buiten het kamp op. In geloof geeft hij er de naam “tent van ontmoeting” of “tent der samenkomst” aan.

Mozes kent de toestand van het volk en hij kent het hart van God. God kan niet meer in het kamp wonen. Maar Hij verlangt ernaar bij Zijn volk te wonen en met hen samen te komen. Het geloof geeft aan Mozes inzicht om aan dit verlangen tegemoet te komen naar de eis van de heiligheid die daarbij hoort. Als God dan niet meer in het kamp kan wonen, dan kan er wel een tent buiten het kamp worden opgezet. Voor ieder die hetzelfde verlangen als God en Mozes heeft, is de weg naar die tent der samenkomst open.

God erkent die plaats door er het zichtbare teken van Zijn tegenwoordigheid aan te verbinden. Als Mozes naar de tent gaat, kijken velen hem na, maar ze gaan niet mee. Zo is het ook vandaag. Ieder die de Heer zoekt, gaat uit buiten het kamp. Door zijn uitgaan veroordeelt Mozes het kamp. Waar het gouden kalf gediend wordt, kan de getrouwe niet blijven.

Zo geldt het later ook voor de gelovige Hebreeën vanwege de verwerping door Israël van de Heer Jezus. In het godsdienstig Joodse systeem dat hun Heiland uitgeworpen heeft, kunnen zij niet meer blijven. Zij moeten buiten het kamp gaan (Hb 13:13). Het is de plaats van afzondering van het kwaad. Het kamp is daar, waar grote nadruk ligt op uiterlijke dingen en een bemiddelend priesterschap in stand wordt gehouden, maar waar voor de Christus van de Schriften geen plaats is. Waar de kenmerken van het kamp gezien worden, luidt ook vandaag de opdracht: uitgaan naar Hem.

Op die plaats wordt een bijzondere gemeenschap met God beleefd. Toch zijn het slechts enkelen die deze plaats opzoeken, terwijl ze het kamp de rug toekeren. Jozua, een jonge man, is zo iemand. Hij zal later op een speciale wijze door God gebruikt kunnen worden.