Eze 11:16-19 | DutKingComments | STEP | De inwoners van Jeruzalem zien de weggevoerden als door God verworpen, terwijl ze zichzelf als de trouwe Joden beschouwen. Op hun aanmatiging reageert God met beloften voor de weggevoerden ( ) . Het zijn de eerste beloften van herstel in dit boek. God heeft hen wel ver weggedreven onder de heidenen en verspreid in de landen, maar daar zal Hij bij hen zijn. Ze zijn dan wel verstoken van de prachtige tempel en de dienst daarin, maar Hij zal Zelf een heiligdom voor hen zijn in het vreemde land (vgl. ) . Ze zullen Zijn tegenwoordigheid op een bijzondere manier ervaren. De tegenwoordigheid van God is voor hen niet meer verbonden aan een bepaald gebouw (vgl. ) . In de tijd waarin wij leven, een tijd waarin de kinderen van God ook verstrooid zijn (vgl. ) , is het voor ons een grote bemoediging te weten en te ervaren dat de Heer Jezus een heiligdom voor ons wil zijn, ook al zijn we maar met enkelen ( ) . Voor de ballingen zal Hij slechts kort een heiligdom zijn. “Kort” kan ook “beperkt” betekenen. Dat Hij voor hen in Babel een beperkt heiligdom is, moeten we dan zo opvatten, dat zij geen tempel hebben en geen tempeldienst kunnen verrichten en tijdens de feesten van de HEERE geen plaats hebben om naar toe te gaan. Daardoor zijn ze beperkt in de uitingen van hun dienen van God. Maar God Zelf is hun heiligdom en dat kan natuurlijk niet beperkt zijn. Voor hen die op Hem hun vertrouwen stellen, verbindt Hij Zich niet aan een gebouw en inzettingen. Dat Hij kort , in de zin van voor een korte tijd, hun heiligdom zal zijn in de landen waarheen ze verspreid zijn, houdt in dat er een einde aan de ballingschap zal komen. Op deze gedachte sluit het volgende vers aan, waarin de belofte van terugkeer naar hun land wordt gegeven ( ) . Hij zal hen uit al de landen waarheen ze verdreven zijn, verzamelen en hun het land van Israël zal geven. Hier geeft de HEERE deze belofte al voordat het hele volk uit het land is verdreven. Een eerste, voorlopige vervulling, op heel kleine schaal, is de terugkeer van een overblijfsel in de dagen van Ezra en Nehemia. In onze dagen beleven we in de terugkeer van de Joden naar hun land het begin van de uiteindelijke vervulling van deze belofte in de eindtijd. Als de uiteindelijke vervulling plaatsvindt, zullen de Joden de afgoden en de afgoderij uit het land uitroeien ( ) . Die afschuwelijke afgoden en gruweldaden zijn die, welke de antichrist zal invoeren. Deze situatie zal in Israël ontstaan na de opname van de gemeente. Dat zij terugkeren en de afgoderij uitroeien, is het gevolg van het nieuwe hart dat de HEERE hun geeft ( ; vgl. ) . Dat nieuwe hart geeft Hij in de plaats van hun stenen hart. Het geven van nieuw leven en een nieuwe gezindheid is Zijn werk. Alleen God kan een zondaar veranderen. Een stenen hart is onaandoenlijk en hard. Een vlezen hart is een hart dat op het Woord van God reageert met geloof en gehoorzaamheid. Door dat nieuwe hart zullen ze vanuit een andere geest leven. Ze krijgen één hart. Dit betekent dat alle dubbelhartigheid en huichelarij zijn verdwenen ( ) . Het betekent ook dat ze in eenheid zullen leven, dat ze één van zin en één van gevoelen de HEERE zullen dienen. God voorzegt hier een geestelijke vernieuwing ( ) . Dan zullen ze Hem gehoorzamen en aan Zijn verlangens beantwoorden ( ) . De verbinding tussen hen als Zijn volk en Hem als hun God ( ; ) is dan volledig hersteld, tot grote vreugde van God en ook van Zijn volk. Dit zal in het vrederijk werkelijkheid worden. Ballingen die zich niet bekeren en zij die niet zijn weggevoerd en in Jeruzalem blijven, blijven volharden in hun afgoderij ( ) . Zij volgen met hun hart “het hart van hun afschuwelijke [afgoden] en hun gruweldaden” na. Afgoden van zilver en goud hebben geen hart, geen leven. Dat hebben demonen wel. De harten van de demonen en de harten van de afgodenaanbidders verbinden zich. De HEERE zal hen in hun eigen afschuwelijke handelingen laten omkomen.

Ezekiel 11:16-19

Belofte van herstel

De inwoners van Jeruzalem zien de weggevoerden als door God verworpen, terwijl ze zichzelf als de trouwe Joden beschouwen. Op hun aanmatiging reageert God met beloften voor de weggevoerden (Ez 11:16). Het zijn de eerste beloften van herstel in dit boek. God heeft hen wel ver weggedreven onder de heidenen en verspreid in de landen, maar daar zal Hij bij hen zijn. Ze zijn dan wel verstoken van de prachtige tempel en de dienst daarin, maar Hij zal Zelf een heiligdom voor hen zijn in het vreemde land (vgl. Js 57:15a).

Ze zullen Zijn tegenwoordigheid op een bijzondere manier ervaren. De tegenwoordigheid van God is voor hen niet meer verbonden aan een bepaald gebouw (vgl. Jh 4:21 ; 24). In de tijd waarin wij leven, een tijd waarin de kinderen van God ook verstrooid zijn (vgl. Jh 11:52), is het voor ons een grote bemoediging te weten en te ervaren dat de Heer Jezus een heiligdom voor ons wil zijn, ook al zijn we maar met enkelen (Mt 18:20).

Voor de ballingen zal Hij slechts kort een heiligdom zijn. “Kort” kan ook “beperkt” betekenen. Dat Hij voor hen in Babel een beperkt heiligdom is, moeten we dan zo opvatten, dat zij geen tempel hebben en geen tempeldienst kunnen verrichten en tijdens de feesten van de HEERE geen plaats hebben om naar toe te gaan. Daardoor zijn ze beperkt in de uitingen van hun dienen van God. Maar God Zelf is hun heiligdom en dat kan natuurlijk niet beperkt zijn. Voor hen die op Hem hun vertrouwen stellen, verbindt Hij Zich niet aan een gebouw en inzettingen.

Dat Hij kort, in de zin van voor een korte tijd, hun heiligdom zal zijn in de landen waarheen ze verspreid zijn, houdt in dat er een einde aan de ballingschap zal komen. Op deze gedachte sluit het volgende vers aan, waarin de belofte van terugkeer naar hun land wordt gegeven (Ez 11:17). Hij zal hen uit al de landen waarheen ze verdreven zijn, verzamelen en hun het land van Israël zal geven.

Hier geeft de HEERE deze belofte al voordat het hele volk uit het land is verdreven. Een eerste, voorlopige vervulling, op heel kleine schaal, is de terugkeer van een overblijfsel in de dagen van Ezra en Nehemia. In onze dagen beleven we in de terugkeer van de Joden naar hun land het begin van de uiteindelijke vervulling van deze belofte in de eindtijd.

Als de uiteindelijke vervulling plaatsvindt, zullen de Joden de afgoden en de afgoderij uit het land uitroeien (Ez 11:18). Die afschuwelijke afgoden en gruweldaden zijn die, welke de antichrist zal invoeren. Deze situatie zal in Israël ontstaan na de opname van de gemeente.

Dat zij terugkeren en de afgoderij uitroeien, is het gevolg van het nieuwe hart dat de HEERE hun geeft (Ez 11:19; vgl. Dt 30:5-6). Dat nieuwe hart geeft Hij in de plaats van hun stenen hart. Het geven van nieuw leven en een nieuwe gezindheid is Zijn werk. Alleen God kan een zondaar veranderen. Een stenen hart is onaandoenlijk en hard. Een vlezen hart is een hart dat op het Woord van God reageert met geloof en gehoorzaamheid.

Door dat nieuwe hart zullen ze vanuit een andere geest leven. Ze krijgen één hart. Dit betekent dat alle dubbelhartigheid en huichelarij zijn verdwenen (Ps 86:11). Het betekent ook dat ze in eenheid zullen leven, dat ze één van zin en één van gevoelen de HEERE zullen dienen.

God voorzegt hier een geestelijke vernieuwing (Ez 36:24-26). Dan zullen ze Hem gehoorzamen en aan Zijn verlangens beantwoorden (Ez 11:20). De verbinding tussen hen als Zijn volk en Hem als hun God (Jr 11:4 ; Jr 24:7 ; Jr 30:22 ; Jr 31:1 ; 33 ; Jr 32:38; Ez 14:11 ; Ez 36:28 ; Ez 37:23 ; 27) is dan volledig hersteld, tot grote vreugde van God en ook van Zijn volk. Dit zal in het vrederijk werkelijkheid worden.

Ballingen die zich niet bekeren en zij die niet zijn weggevoerd en in Jeruzalem blijven, blijven volharden in hun afgoderij (Ez 11:21). Zij volgen met hun hart “het hart van hun afschuwelijke [afgoden] en hun gruweldaden” na. Afgoden van zilver en goud hebben geen hart, geen leven. Dat hebben demonen wel. De harten van de demonen en de harten van de afgodenaanbidders verbinden zich. De HEERE zal hen in hun eigen afschuwelijke handelingen laten omkomen.