Eze 37:14 | DutKingComments | STEP | Dan geeft de HEERE Ezechiël de verklaring van het visioen ( ) . De doodsbeenderen zijn niet alleen een beeld van Juda, maar van “heel het huis van Israël” . Het hele volk heeft de hoop op een volksbestaan opgegeven. Ze zien zichzelf als afgesneden van Gods land en Gods zegeningen. Dat is ook hun situatie als gevolg van hun zonden. Ze leiden een dor en doods bestaan (vgl. ) . Na het slagveld als beeld van de dood krijgen we nu de graven als beeld van de dood. De vallei met dorre beenderen spreekt over de totaliteit van de nederlaag. Er is niemand die is overgebleven om de beenderen te begraven. Het graf spreekt over de onmogelijkheid om weer tot leven te komen. Het volk is als het ware begraven in Babel en andere landen. Daarom moet Ezechiël profeteren dat de Heere HEERE de graven zal openen en hen daaruit zal doen oprijzen en dat Hij hen “in het land van Israël” zal brengen ( ) . Hij noemt hen hier “Mijn volk” . Hij zal hen uit het graf doen oprijzen omdat Israël Zijn volk is. Die profetie heeft geen betrekking op de afvallige massa, maar op het overblijfsel dat Hij naar de verkiezing van Zijn genade altijd voor Zichzelf in stand houdt ( ) . Deze profetie is een prachtige belofte van het herstel van Israël als natie in hun land. De terugkeer uit Babel is als een herrijzenis uit het graf en de dood. Maar dat is slechts een gedeeltelijke en ook nog een tijdelijke herrijzenis. In de toekomst zal die herrijzenis nadrukkelijk voor het hele volk gelden. Ze zullen weten dat Hij de HEERE is, wanneer Hij dit machtige levendmakende werk aan Zijn volk heeft gedaan door hun graven te openen en hen uit hun graven te laten oprijzen ( ) . Dan zal Hij hun ook Zijn Geest geven en zij zullen, na hun nationale herstel, ook innerlijk hersteld worden en nieuw leven ontvangen ( ) . Ze zullen zien dat wat de HEERE gesproken heeft, ook door Hem waargemaakt is. De Geest moet nog komen ( ) . Hij komt in een bekeerd Israël. Het is, zoals al is gezegd, een herstel in twee fasen: eerst nationaal, daarna geestelijk.

Ezekiel 37:14

Verklaring van het visioen

Dan geeft de HEERE Ezechiël de verklaring van het visioen (Ez 37:11). De doodsbeenderen zijn niet alleen een beeld van Juda, maar van “heel het huis van Israël”. Het hele volk heeft de hoop op een volksbestaan opgegeven. Ze zien zichzelf als afgesneden van Gods land en Gods zegeningen. Dat is ook hun situatie als gevolg van hun zonden. Ze leiden een dor en doods bestaan (vgl. Ps 31:11 ; Ps 32:3).

Na het slagveld als beeld van de dood krijgen we nu de graven als beeld van de dood. De vallei met dorre beenderen spreekt over de totaliteit van de nederlaag. Er is niemand die is overgebleven om de beenderen te begraven. Het graf spreekt over de onmogelijkheid om weer tot leven te komen. Het volk is als het ware begraven in Babel en andere landen. Daarom moet Ezechiël profeteren dat de Heere HEERE de graven zal openen en hen daaruit zal doen oprijzen en dat Hij hen “in het land van Israël” zal brengen (Ez 37:12).

Hij noemt hen hier “Mijn volk”. Hij zal hen uit het graf doen oprijzen omdat Israël Zijn volk is. Die profetie heeft geen betrekking op de afvallige massa, maar op het overblijfsel dat Hij naar de verkiezing van Zijn genade altijd voor Zichzelf in stand houdt (Rm 11:5).

Deze profetie is een prachtige belofte van het herstel van Israël als natie in hun land. De terugkeer uit Babel is als een herrijzenis uit het graf en de dood. Maar dat is slechts een gedeeltelijke en ook nog een tijdelijke herrijzenis. In de toekomst zal die herrijzenis nadrukkelijk voor het hele volk gelden.

Ze zullen weten dat Hij de HEERE is, wanneer Hij dit machtige levendmakende werk aan Zijn volk heeft gedaan door hun graven te openen en hen uit hun graven te laten oprijzen (Ez 37:13). Dan zal Hij hun ook Zijn Geest geven en zij zullen, na hun nationale herstel, ook innerlijk hersteld worden en nieuw leven ontvangen (Ez 37:14). Ze zullen zien dat wat de HEERE gesproken heeft, ook door Hem waargemaakt is. De Geest moet nog komen (Jl 2:28-32). Hij komt in een bekeerd Israël. Het is, zoals al is gezegd, een herstel in twee fasen: eerst nationaal, daarna geestelijk.