Eze 44:23-24 | DutKingComments | STEP | De HEERE geeft de priesters van de nieuwe tempel nauwkeurige voorschriften over een aantal zaken. Het eerste voorschrift betreft hun kleding ( ) . Ze mogen hun priesterlijke kleding alleen dragen als ze dienstdoen in de binnenste voorhof ( ) . Die kleding moet van linnen zijn. Wollen kleding mogen ze niet dragen. Wol trekt vuil aan. Ook kunnen insecten zich gemakkelijk in wol nestelen. De kans op verontreiniging is groot. Linnen biedt geen mogelijkheid aan insecten om zich erin te nestelen. Linnen spreekt van gerechtigheid (vgl. ; ) . Om in de tegenwoordigheid van God te kunnen zijn, moeten ze kleding hebben die tot uitdrukking brengt dat ze in overeenstemming met God zijn, geschikt om daar te zijn. Hun tulband moet van linnen zijn en ook hun broek ( ) . Ze moeten die dragen op een manier die niet doet zweten. Zweet vinden we voor het eerst na de zondeval. Het is een voortvloeisel van de zondeval en verbonden aan het moeizame werk van de mens ( ) . Nadat Christus het werk heeft volbracht, is Hij in een graf gelegd en is Zijn zweetdoek samengerold en apart gelegd ( ) . Bij de Heer, Die zonder zonde is, is de zweetdoek het symbool van Zijn moeitevolle lijden aan het kruis waar Hij tot zonde werd gemaakt. Dat werk is volbracht, waardoor de zweetdoek niet meer nodig is en in het graf kon blijven. Wol komt uit het vlees van een schaap voort. Het spreekt van wat uit de natuurlijke mens voortkomt. Zweet spreekt van de inspanning van de mens. Beide kan God niet in Zijn tegenwoordigheid verdragen. Als de priester klaar is met zijn dienst, moet hij zich eerst omkleden, voordat hij zich onder het volk in de buitenste voorhof begeeft ( ) . Hij moet de uitgetrokken kleding neerleggen in de heilige kamers ( ) . Elke vermenging van het heilige en onheilige moet worden voorkomen. Als het heilige in aanraking komt met het onheilige, wordt het onheilige erdoor geheiligd (vgl. ) , maar zonder dat er in dit geval iets in de kern van het onheilige verandert. Dit voorschrift moet voorkomen dat mensen die niet in het heiligdom mogen komen, de verkeerde indruk opdoen dat het heiligdom naar hen komt, waardoor heiligheid een algemeen iets wordt en haar ware betekenis voor het verblijf in Gods huis verliest. De kleding waarin de priesters dienst hebben gedaan, is niet geschikt om in het dagelijks leven te dragen. Onze dienst als priester in het heiligdom is van een andere orde dan ons verblijf in de wereld. Als we in het dagelijks leven zijn, moeten en kunnen we niet doen alsof we in het heiligdom zijn. De heiligheid van ons verblijf in het heiligdom is niet overdraagbaar op anderen, bijvoorbeeld onze kinderen. We moeten ervoor oppassen dat we hun niet de indruk geven dat zij op onze omgang met de Heer kunnen ‘meeliften’ en door Hem worden aangenomen op grond van onze Godsvrucht. We kunnen dit ook toepassen op de diverse maaltijden waaraan we kunnen deelnemen. We kunnen deelnemen aan de maaltijd van de Heer, het avondmaal, aan Zijn tafel. De manier waarop we aan die maaltijd deelnemen, zal anders zijn dan de manier waarop we onze maaltijden thuis nuttigen. De Korinthiërs moeten vermaand worden dat ze de maaltijd van de Heer hebben gedegradeerd tot een gewone maaltijd ( ) . Bij de maaltijd van de Heer hoort de hoogste heiligheid. Aan die maaltijd mogen geen ongelovigen deelnemen. Onze maaltijden thuis gebruiken we op een andere, lossere, manier dan de maaltijd van de Heer. Daaraan mogen ook ongelovigen deelnemen en we mogen hen er zelfs voor uitnodigen. Voor wat we eten en drinken, danken we de Heer, want we beseffen dat we het van Hem krijgen ( ) . Ook bepalen wij de sfeer bij de maaltijd. In vergelijking met de maaltijd van de Heer aan Zijn tafel is de maaltijd aan onze huistafel van geringere heiligheid. Dan is er nog de maaltijd waarvoor we kunnen worden uitgenodigd door een ongelovige ( ) . Zo’n maaltijd is een nog geringere vorm van heiligheid. Als we besluiten erheen te gaan – dat zullen we met de Heer overleggen –, mogen we eten wat ons wordt voorgezet. We zullen de gelegenheid benutten om ervan te getuigen aan Wie we toebehoren en Wie we dienen, wat we bijvoorbeeld doen door voor ons eten de Heer te danken. Het tweede voorschrift betreft hun hoofdhaar ( ) . De priesters mogen hun hoofd niet kaalscheren, maar ze mogen het haar ook niet vrij laten groeien ( ) . Het hoofdhaar moet kortgeknipt zijn. Het derde voorschrift gaat over het drinken van wijn ( ) . Wijn drinken wordt de priester niet verboden. Wel is het de priester verboden wijn te drinken als hij dienst gaat doen in de binnenste voorhof (vgl. ) . Dit verbod is bedoeld om de geringste mate van beneveling in de dienst van de HEERE te voorkomen. Elke extase of verlies van bewustzijn, van zelfbeheersing of zelfcontrole moet uitgesloten worden. We moeten in alles nuchter zijn ( ) . Dienst van de HEERE dient met helder inzicht te gebeuren. Dan volgt als vierde een voorschrift over het huwelijk, de reinheid in de huwelijksrelatie ( ) . In de wet is het huwelijk met een weduwe alleen verboden voor de hogepriester ( ) . Hier wordt dit verbod uitgebreid tot alle priesters. De enige uitzondering op dit verbod is dat hij wel met de weduwe van een priester mag trouwen. Het laat wel zien hoe de HEERE waakt voor de heiligheid van hen die tot Hem naderen. De priester mag alleen een huwelijksverbintenis aangaan met iemand die tot het volk van God behoort en nog maagd is. Dit voorschrift houdt, uiteraard, ook het verbod op voorechtelijke geslachtsgemeenschap in ( “jonge vrouwen” wil zeggen maagden). Dan volgen er nog diverse voorschriften voor de dienst van priesters onder het volk. De zonen van Zadok moeten Gods volk onderwijzen over het verschil “tussen heilig en onheilig” en “tussen onrein en rein” ( ; ; ; ) . Dat verschil zullen ze in de eerste plaats door hun wandel moeten tonen, maar daarnaast ook in hun onderwijs. Voor onze tijd kunnen we dit toepassen op de leraren die de Heer Jezus aan de gemeente heeft gegeven. Zij moeten hun die tot de gemeente behoren, het verschil laten zien tussen de gezonde leer, die geestelijke gezondheid bevordert, en de dwaling, die voortwoekert als de kanker met de geestelijke dood als resultaat ( ) . De priesters moeten ook als rechter optreden als er geschillen zijn ( ) . Voorkomende rechtszaken moeten ze voeren overeenkomstig de bepalingen van de HEERE. Ze mogen niet naar eigen inzicht handelen. Dat geldt ook voor ons, die leven in het koninkrijk van God dat nu in verborgen vorm bestaat. Iedere gelovige moet in staat zijn recht te spreken tussen broeders die onenigheid met elkaar hebben ( ) . Met betrekking tot de feestdagen, die de HEERE “Mijn feestdagen” noemt, zegt Hij dat ze die moeten houden in overeenstemming met Zijn wetten en Zijn bepalingen. Zijn sabbatten moeten zij heiligen. Hiermee wordt terugverwezen naar de schepping, waar God de zevende dag heeft geheiligd ( ) . Dit voornemen van God vindt in het vrederijk zijn volle vervulling. Het vrederijk is een duizendjarige sabbat. Een laatste voorschrift is dat de priester geen dood mens mag aanraken, want de dood verontreinigt ( ; ) . Enkele uitzonderingen waarbij hij wel een dode mag aanraken, betreffen directe familieleden. Die aanraking verontreinigt evenzeer, maar in die gevallen voorziet de HEERE in een mogelijkheid tot reiniging ( ) . Als hij rein is, moet hij nog zeven dagen wachten ( ) . Daarna mag hij de binnenste voorhof binnengaan om in het heilige te dienen, maar hij moet dan wel eerst “zijn zondoffer” aan de HEERE aanbieden ( ) .

Ezekiel 44:23-24

De heiligheid van de zonen van Zadok

De HEERE geeft de priesters van de nieuwe tempel nauwkeurige voorschriften over een aantal zaken. Het eerste voorschrift betreft hun kleding (Ez 44:17-19). Ze mogen hun priesterlijke kleding alleen dragen als ze dienstdoen in de binnenste voorhof (Ez 44:17). Die kleding moet van linnen zijn. Wollen kleding mogen ze niet dragen. Wol trekt vuil aan. Ook kunnen insecten zich gemakkelijk in wol nestelen. De kans op verontreiniging is groot. Linnen biedt geen mogelijkheid aan insecten om zich erin te nestelen.

Linnen spreekt van gerechtigheid (vgl. Ps 132:9a; Op 19:8). Om in de tegenwoordigheid van God te kunnen zijn, moeten ze kleding hebben die tot uitdrukking brengt dat ze in overeenstemming met God zijn, geschikt om daar te zijn. Hun tulband moet van linnen zijn en ook hun broek (Ez 44:18). Ze moeten die dragen op een manier die niet doet zweten.

Zweet vinden we voor het eerst na de zondeval. Het is een voortvloeisel van de zondeval en verbonden aan het moeizame werk van de mens (Gn 3:19). Nadat Christus het werk heeft volbracht, is Hij in een graf gelegd en is Zijn zweetdoek samengerold en apart gelegd (Jh 20:7). Bij de Heer, Die zonder zonde is, is de zweetdoek het symbool van Zijn moeitevolle lijden aan het kruis waar Hij tot zonde werd gemaakt. Dat werk is volbracht, waardoor de zweetdoek niet meer nodig is en in het graf kon blijven. Wol komt uit het vlees van een schaap voort. Het spreekt van wat uit de natuurlijke mens voortkomt. Zweet spreekt van de inspanning van de mens. Beide kan God niet in Zijn tegenwoordigheid verdragen.

Als de priester klaar is met zijn dienst, moet hij zich eerst omkleden, voordat hij zich onder het volk in de buitenste voorhof begeeft (Ez 44:19). Hij moet de uitgetrokken kleding neerleggen in de heilige kamers (Ez 42:14). Elke vermenging van het heilige en onheilige moet worden voorkomen. Als het heilige in aanraking komt met het onheilige, wordt het onheilige erdoor geheiligd (vgl. Lv 6:18), maar zonder dat er in dit geval iets in de kern van het onheilige verandert. Dit voorschrift moet voorkomen dat mensen die niet in het heiligdom mogen komen, de verkeerde indruk opdoen dat het heiligdom naar hen komt, waardoor heiligheid een algemeen iets wordt en haar ware betekenis voor het verblijf in Gods huis verliest.

De kleding waarin de priesters dienst hebben gedaan, is niet geschikt om in het dagelijks leven te dragen. Onze dienst als priester in het heiligdom is van een andere orde dan ons verblijf in de wereld. Als we in het dagelijks leven zijn, moeten en kunnen we niet doen alsof we in het heiligdom zijn. De heiligheid van ons verblijf in het heiligdom is niet overdraagbaar op anderen, bijvoorbeeld onze kinderen. We moeten ervoor oppassen dat we hun niet de indruk geven dat zij op onze omgang met de Heer kunnen ‘meeliften’ en door Hem worden aangenomen op grond van onze Godsvrucht.

We kunnen dit ook toepassen op de diverse maaltijden waaraan we kunnen deelnemen. We kunnen deelnemen aan de maaltijd van de Heer, het avondmaal, aan Zijn tafel. De manier waarop we aan die maaltijd deelnemen, zal anders zijn dan de manier waarop we onze maaltijden thuis nuttigen. De Korinthiërs moeten vermaand worden dat ze de maaltijd van de Heer hebben gedegradeerd tot een gewone maaltijd (1Ko 11:20-22). Bij de maaltijd van de Heer hoort de hoogste heiligheid. Aan die maaltijd mogen geen ongelovigen deelnemen.

Onze maaltijden thuis gebruiken we op een andere, lossere, manier dan de maaltijd van de Heer. Daaraan mogen ook ongelovigen deelnemen en we mogen hen er zelfs voor uitnodigen. Voor wat we eten en drinken, danken we de Heer, want we beseffen dat we het van Hem krijgen (1Tm 4:3-5). Ook bepalen wij de sfeer bij de maaltijd. In vergelijking met de maaltijd van de Heer aan Zijn tafel is de maaltijd aan onze huistafel van geringere heiligheid.

Dan is er nog de maaltijd waarvoor we kunnen worden uitgenodigd door een ongelovige (1Ko 10:27). Zo’n maaltijd is een nog geringere vorm van heiligheid. Als we besluiten erheen te gaan – dat zullen we met de Heer overleggen –, mogen we eten wat ons wordt voorgezet. We zullen de gelegenheid benutten om ervan te getuigen aan Wie we toebehoren en Wie we dienen, wat we bijvoorbeeld doen door voor ons eten de Heer te danken.

Het tweede voorschrift betreft hun hoofdhaar (Ez 44:20). De priesters mogen hun hoofd niet kaalscheren, maar ze mogen het haar ook niet vrij laten groeien (Lv 21:5 ; 10). Het hoofdhaar moet kortgeknipt zijn.

Het derde voorschrift gaat over het drinken van wijn (Ez 44:21). Wijn drinken wordt de priester niet verboden. Wel is het de priester verboden wijn te drinken als hij dienst gaat doen in de binnenste voorhof (vgl. Lv 10:9). Dit verbod is bedoeld om de geringste mate van beneveling in de dienst van de HEERE te voorkomen. Elke extase of verlies van bewustzijn, van zelfbeheersing of zelfcontrole moet uitgesloten worden. We moeten in alles nuchter zijn (2Tm 4:5). Dienst van de HEERE dient met helder inzicht te gebeuren.

Dan volgt als vierde een voorschrift over het huwelijk, de reinheid in de huwelijksrelatie (Ez 44:22). In de wet is het huwelijk met een weduwe alleen verboden voor de hogepriester (Lv 21:7 ; 13). Hier wordt dit verbod uitgebreid tot alle priesters. De enige uitzondering op dit verbod is dat hij wel met de weduwe van een priester mag trouwen. Het laat wel zien hoe de HEERE waakt voor de heiligheid van hen die tot Hem naderen. De priester mag alleen een huwelijksverbintenis aangaan met iemand die tot het volk van God behoort en nog maagd is. Dit voorschrift houdt, uiteraard, ook het verbod op voorechtelijke geslachtsgemeenschap in (“jonge vrouwen” wil zeggen maagden).

Dan volgen er nog diverse voorschriften voor de dienst van priesters onder het volk. De zonen van Zadok moeten Gods volk onderwijzen over het verschil “tussen heilig en onheilig” en “tussen onrein en rein” (Ez 44:23; Lv 10:10-11; Dt 33:10; Ml 2:7). Dat verschil zullen ze in de eerste plaats door hun wandel moeten tonen, maar daarnaast ook in hun onderwijs. Voor onze tijd kunnen we dit toepassen op de leraren die de Heer Jezus aan de gemeente heeft gegeven. Zij moeten hun die tot de gemeente behoren, het verschil laten zien tussen de gezonde leer, die geestelijke gezondheid bevordert, en de dwaling, die voortwoekert als de kanker met de geestelijke dood als resultaat (Tt 1:9-11 ; Tt 2:1).

De priesters moeten ook als rechter optreden als er geschillen zijn (Ez 44:24). Voorkomende rechtszaken moeten ze voeren overeenkomstig de bepalingen van de HEERE. Ze mogen niet naar eigen inzicht handelen. Dat geldt ook voor ons, die leven in het koninkrijk van God dat nu in verborgen vorm bestaat. Iedere gelovige moet in staat zijn recht te spreken tussen broeders die onenigheid met elkaar hebben (1Ko 6:1-4).

Met betrekking tot de feestdagen, die de HEERE “Mijn feestdagen” noemt, zegt Hij dat ze die moeten houden in overeenstemming met Zijn wetten en Zijn bepalingen. Zijn sabbatten moeten zij heiligen. Hiermee wordt terugverwezen naar de schepping, waar God de zevende dag heeft geheiligd (Gn 2:3). Dit voornemen van God vindt in het vrederijk zijn volle vervulling. Het vrederijk is een duizendjarige sabbat.

Een laatste voorschrift is dat de priester geen dood mens mag aanraken, want de dood verontreinigt (Ez 44:25; Lv 21:1-3). Enkele uitzonderingen waarbij hij wel een dode mag aanraken, betreffen directe familieleden. Die aanraking verontreinigt evenzeer, maar in die gevallen voorziet de HEERE in een mogelijkheid tot reiniging (Ez 44:26). Als hij rein is, moet hij nog zeven dagen wachten (Nm 19:11). Daarna mag hij de binnenste voorhof binnengaan om in het heilige te dienen, maar hij moet dan wel eerst “zijn zondoffer” aan de HEERE aanbieden (Ez 44:27).