Gen 1:20-23 | DutKingComments | STEP | De vijfde dag kunnen we verbinden met de tweede dag. Op Gods bevel komt er leven in het water en in de lucht. Vissen en wat kan vliegen worden geschapen. God schept in een grote verscheidenheid, zowel in grootte als in soort. De eerste vorm van bezield leven ontstaat. De eerste vier dagen geven de voorwaarden voor het leven; op de vijfde en zesde dag komt het leven zelf. Een tweede bevel van God houdt in dat het leven zich zal vermenigvuldigen. Vissen en gevogelte moeten veel nakomelingen krijgen. Waterdieren moeten de wateren vervullen, gevogelte moet talrijk worden op de aarde. Met de vijfde dag zijn we bij een volgend aspect in de geestelijke ontwikkeling aangekomen. Wateren zijn een symbool voor de beproevingen in het geloofsleven. De wateren van de tweede dag symboliseren innerlijke strijd en twijfel, wanhoop soms. Het zijn om zo te zeggen de wateren in ons. Aan de innerlijke strijd komt een einde zodra het geloof op de Heer Jezus ziet. De wateren van de vijfde dag symboliseren strijd van buitenaf ( ) . Het zijn om zo te zeggen de wateren om ons heen, de omstandigheden waarin we ons bevinden. Innerlijk kan er rust zijn, maar dan komen van buitenaf de beproevingen ( ) . De vijand zal alles in het werk stellen het geloof aan het wankelen te brengen. Het resultaat dat God daarmee wil bereiken, is een geloofsleven dat ‘wemelt’ van geloofsactiviteiten. Die geloofsactiviteiten brengen op hun beurt nieuwe geloofsdaden voort, bij de persoon zelf of bij anderen die dit zien en erdoor bemoedigd worden. We zien dit bijvoorbeeld bij Paulus. Zijn gevangenschap bemoedigt de Filippenzen: “En ik wil dat u weet, broeders, dat mijn omstandigheden veeleer tot bevordering van het evangelie hebben gediend, zodat in het hele pretorium en aan alle overigen duidelijk is geworden dat ik in gevangenschap ben om Christus’ wil; en dat de meesten van de broeders in [de] Heer vertrouwen hebben gekregen door mijn gevangenschap, om des te overvloediger het woord <van God> zonder vrees te durven spreken” ( ) .

‏ Genesis 1:20-23

De vijfde dag

De vijfde dag kunnen we verbinden met de tweede dag. Op Gods bevel komt er leven in het water en in de lucht. Vissen en wat kan vliegen worden geschapen. God schept in een grote verscheidenheid, zowel in grootte als in soort. De eerste vorm van bezield leven ontstaat. De eerste vier dagen geven de voorwaarden voor het leven; op de vijfde en zesde dag komt het leven zelf.

Een tweede bevel van God houdt in dat het leven zich zal vermenigvuldigen. Vissen en gevogelte moeten veel nakomelingen krijgen. Waterdieren moeten de wateren vervullen, gevogelte moet talrijk worden op de aarde.

Met de vijfde dag zijn we bij een volgend aspect in de geestelijke ontwikkeling aangekomen. Wateren zijn een symbool voor de beproevingen in het geloofsleven. De wateren van de tweede dag symboliseren innerlijke strijd en twijfel, wanhoop soms. Het zijn om zo te zeggen de wateren in ons. Aan de innerlijke strijd komt een einde zodra het geloof op de Heer Jezus ziet. De wateren van de vijfde dag symboliseren strijd van buitenaf (1Pt 1:6). Het zijn om zo te zeggen de wateren om ons heen, de omstandigheden waarin we ons bevinden. Innerlijk kan er rust zijn, maar dan komen van buitenaf de beproevingen (Rm 5:3-4). De vijand zal alles in het werk stellen het geloof aan het wankelen te brengen.

Het resultaat dat God daarmee wil bereiken, is een geloofsleven dat ‘wemelt’ van geloofsactiviteiten. Die geloofsactiviteiten brengen op hun beurt nieuwe geloofsdaden voort, bij de persoon zelf of bij anderen die dit zien en erdoor bemoedigd worden.

We zien dit bijvoorbeeld bij Paulus. Zijn gevangenschap bemoedigt de Filippenzen: “En ik wil dat u weet, broeders, dat mijn omstandigheden veeleer tot bevordering van het evangelie hebben gediend, zodat in het hele pretorium en aan alle overigen duidelijk is geworden dat ik in gevangenschap ben om Christus’ wil; en dat de meesten van de broeders in [de] Heer vertrouwen hebben gekregen door mijn gevangenschap, om des te overvloediger het woord zonder vrees te durven spreken” (Fp 1:12-14).