Gen 30:14-16 | DutKingComments | STEP | Jakob, die toch wel een slap karakter schijnt te hebben, laat zich gewoon gebruiken als inzet van de ruzie tussen zijn beide vrouwen. Nergens lezen we van een krachtig optreden om hen tot de orde te roepen, hij zegt geen woord. Hij verwaarloost zijn positie als hoofd van het gezin. Hij gaat in deze hele onverkwikkelijke geschiedenis de problemen uit de weg. Wie Gods instelling niet serieus neemt, heeft ook geen oog voor andere verantwoordelijkheden. De vrouwen en kinderen gaan niet naar Jakob met hun moeilijkheden. Ze doen alles zelf. Rachel past een nieuwe truc toe. Ze meent in haar bijgeloof dat de liefdesappels het door haar begeerde doel, kinderen krijgen, helpen bereiken. Daarmee komt Ruben, de zoon van Lea aanzetten. Mogelijk dat men heeft gemeend dat daardoor bepaalde erotische gevoelens worden opgewekt. Wie heeft Ruben daarover voorgelicht, wat is hij ermee van plan? Geven wij onze kinderen voorlichting? Of worden ze voorgelicht door klasgenoten en de media? Laten we een open oor hebben voor waar onze kinderen mee thuis komen, met welke praat, en naar aanleiding daarvan hen voorlichten. Uit Genesis 35 is de voorzichtige conclusie te trekken dat Ruben met zijn seksuele gevoelens niet heeft weten om te gaan zoals God het wil ( ) . In het huis van zijn vader heeft hij daar ook niet de goede voorbeelden in gehad. Rachel ‘koopt’ de liefdesappels van Lea met als ‘betaling’ dat Lea nog eens van Jakob ‘gebruik’ mag maken. Ze meent in bijgeloof dat deze liefdesappels haar van haar onvruchtbaarheid zullen verlossen. Lea handelt evengoed uit bijgeloof. Beide vrouwen zijn bezig met kunstgrepen om zegen te verwerven. Als uit de door Lea ‘gehuurde’ gemeenschap met Jakob een zoon wordt geboren, redeneert ze krom dat God haar heeft beloond, want “Issaschar” betekent ‘loon’. Tegelijk staat God boven dit vleselijke handelen en volgt Zijn eigen weg van genade. God verhoort toch, niet vanwege haar handelwijze maar ondanks haar handelwijze. Als Lea nog een zoon krijgt, noemt ze die “Zebulon” , dat betekent ‘woning’, in de verwachting dat Jakob zich nu eindelijk gewonnen zal geven en bij haar zal komen wonen. Na zes zonen krijgt Lea als zevende kind een dochter. Ze noemt haar “Dina” , wat ‘recht’ betekent. Over Dina horen we niet veel. Ze komt alleen nog voor in Genesis 34 , waarin zij een hoofdrol speelt ( ) . In de zegen van Jakob komt zij niet voor.

Genesis 30:14-16

Lea ‘huurt’ Jakob

Jakob, die toch wel een slap karakter schijnt te hebben, laat zich gewoon gebruiken als inzet van de ruzie tussen zijn beide vrouwen. Nergens lezen we van een krachtig optreden om hen tot de orde te roepen, hij zegt geen woord. Hij verwaarloost zijn positie als hoofd van het gezin. Hij gaat in deze hele onverkwikkelijke geschiedenis de problemen uit de weg. Wie Gods instelling niet serieus neemt, heeft ook geen oog voor andere verantwoordelijkheden.

De vrouwen en kinderen gaan niet naar Jakob met hun moeilijkheden. Ze doen alles zelf. Rachel past een nieuwe truc toe. Ze meent in haar bijgeloof dat de liefdesappels het door haar begeerde doel, kinderen krijgen, helpen bereiken. Daarmee komt Ruben, de zoon van Lea aanzetten. Mogelijk dat men heeft gemeend dat daardoor bepaalde erotische gevoelens worden opgewekt.

Wie heeft Ruben daarover voorgelicht, wat is hij ermee van plan? Geven wij onze kinderen voorlichting? Of worden ze voorgelicht door klasgenoten en de media? Laten we een open oor hebben voor waar onze kinderen mee thuis komen, met welke praat, en naar aanleiding daarvan hen voorlichten. Uit Genesis 35 is de voorzichtige conclusie te trekken dat Ruben met zijn seksuele gevoelens niet heeft weten om te gaan zoals God het wil (Gn 35:22). In het huis van zijn vader heeft hij daar ook niet de goede voorbeelden in gehad.

Rachel ‘koopt’ de liefdesappels van Lea met als ‘betaling’ dat Lea nog eens van Jakob ‘gebruik’ mag maken. Ze meent in bijgeloof dat deze liefdesappels haar van haar onvruchtbaarheid zullen verlossen. Lea handelt evengoed uit bijgeloof. Beide vrouwen zijn bezig met kunstgrepen om zegen te verwerven.

Als uit de door Lea ‘gehuurde’ gemeenschap met Jakob een zoon wordt geboren, redeneert ze krom dat God haar heeft beloond, want “Issaschar” betekent ‘loon’. Tegelijk staat God boven dit vleselijke handelen en volgt Zijn eigen weg van genade. God verhoort toch, niet vanwege haar handelwijze maar ondanks haar handelwijze. Als Lea nog een zoon krijgt, noemt ze die “Zebulon”, dat betekent ‘woning’, in de verwachting dat Jakob zich nu eindelijk gewonnen zal geven en bij haar zal komen wonen.

Na zes zonen krijgt Lea als zevende kind een dochter. Ze noemt haar “Dina”, wat ‘recht’ betekent. Over Dina horen we niet veel. Ze komt alleen nog voor in Genesis 34, waarin zij een hoofdrol speelt (Gn 34:1-31). In de zegen van Jakob komt zij niet voor.