Gen 45:1 | DutKingComments | STEP | Juda heeft zijn roerende toespraak zonder enige onderbreking van de kant van Jozef afgesloten. Dan is het moment aangebroken waarop Jozef zo lang heeft gewacht. Na het duidelijke bewijs van Gods werk van genade in de harten van de broers dat uit de mond van Juda is gekomen, kan Jozef zich niet langer bedwingen en maakt zich aan zijn broers bekend. Niets anders kan zijn hart bevredigen dan juist zijn bekendmaking aan hen. Hij wil dat ze hem kennen. Hij wil bewuste gemeenschap met hen op basis van het zojuist bewezen werk van genade. Niets anders ook kan rust geven aan de harten van de broers. Dit is ook de weg waarop God met de zondaar handelt en waartoe Hij hem wil brengen: dat de Heer Jezus Zich aan hem bekend kan maken. Dit is ook de weg waarop God met de Zijnen handelt: Hij wil dat ze niemand anders zien dan Jezus alleen ( ) . Dit is een bekendmaking voor iedere ziel afzonderlijk. Daarbij kan niemand anders aanwezig zijn. Opnieuw lezen we dat Jozef huilt, zelfs luid huilt, zodat iedereen het hoort. Het resultaat van het werk dat in de broers is gebeurd door de wijsheid waarmee hij hen heeft behandeld, laat hem niet onberoerd. Hij is met zijn diepste innerlijk betrokken bij dit werk. Als hij dan ziet wat de uitwerking is, laat hij zijn emoties de vrije loop. We kunnen er zeker van zijn dat dit een voorbeeld is van de betrokkenheid van de Heer Jezus bij elk werk van bekering en berouw in een mens, ongelovig of gelovig. De bekendmaking is voor de broers zo ingrijpend, dat ze van schrik voor hem terugdeinzen. Op soortgelijke manier maakt de Heer Jezus zich bekend aan Saulus, tegen wie Hij zegt: “Ik ben Jezus.” Saulus wordt ook overrompeld en op de grond geworpen door het besef dat Degene Die hij voor dood heeft verklaard, toch leeft ( ) .

Genesis 45:1

Jozef maakt zich bekend

Juda heeft zijn roerende toespraak zonder enige onderbreking van de kant van Jozef afgesloten. Dan is het moment aangebroken waarop Jozef zo lang heeft gewacht. Na het duidelijke bewijs van Gods werk van genade in de harten van de broers dat uit de mond van Juda is gekomen, kan Jozef zich niet langer bedwingen en maakt zich aan zijn broers bekend.

Niets anders kan zijn hart bevredigen dan juist zijn bekendmaking aan hen. Hij wil dat ze hem kennen. Hij wil bewuste gemeenschap met hen op basis van het zojuist bewezen werk van genade. Niets anders ook kan rust geven aan de harten van de broers.

Dit is ook de weg waarop God met de zondaar handelt en waartoe Hij hem wil brengen: dat de Heer Jezus Zich aan hem bekend kan maken. Dit is ook de weg waarop God met de Zijnen handelt: Hij wil dat ze niemand anders zien dan Jezus alleen (Mt 17:6-8). Dit is een bekendmaking voor iedere ziel afzonderlijk. Daarbij kan niemand anders aanwezig zijn.

Opnieuw lezen we dat Jozef huilt, zelfs luid huilt, zodat iedereen het hoort. Het resultaat van het werk dat in de broers is gebeurd door de wijsheid waarmee hij hen heeft behandeld, laat hem niet onberoerd. Hij is met zijn diepste innerlijk betrokken bij dit werk. Als hij dan ziet wat de uitwerking is, laat hij zijn emoties de vrije loop. We kunnen er zeker van zijn dat dit een voorbeeld is van de betrokkenheid van de Heer Jezus bij elk werk van bekering en berouw in een mens, ongelovig of gelovig.

De bekendmaking is voor de broers zo ingrijpend, dat ze van schrik voor hem terugdeinzen. Op soortgelijke manier maakt de Heer Jezus zich bekend aan Saulus, tegen wie Hij zegt: “Ik ben Jezus.” Saulus wordt ook overrompeld en op de grond geworpen door het besef dat Degene Die hij voor dood heeft verklaard, toch leeft (Hd 9:4-5).